Quantcast

Ιράν: Διαψεύδουν τα κρατικά ΜΜΕ την κατάργηση της αστυνομίας ηθών

Τα κρατικά ΜΜΕ του Ιράν σημειώνουν ότι τα δυτικά Μέσα παρερμήνευσαν τις δηλώσεις του γενικού εισαγγελέα της χώρας

Αντιφατικές είναι οι πληροφορίες που έρχονται από το Ιράν σε σχέση με την κατάργηση ή όχι της διαβόητης αστυνομίας ηθών.

Όπως γράφει ο Ιndependent, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν διαψεύδουν δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία το καθεστώς καταργεί την αστυνομία ηθών που είναι επιφορτισμένη με την επιβολή του αυστηρού ενδυματολογικού κώδικα μετά από τις οργισμένες διαμαρτυρίες για τον θάνατο της 22χρονης Μαχσά Αμινί, η οποία είχε συλληφθεί επειδή δεν «φορούσε σωστά» το χιτζάμπ της.

Μια τέτοια παραχώρηση, τονίζει το βρετανικό Μέσο θα σηματοδοτούσε μια σημαντική νίκη των διαδηλωτών που απαιτούν μεγαλύτερες ελευθερίες για τις γυναίκες και αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για το καθεστώς μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979.

Πώς έγινε το μπέρδεμα

Ωστόσο, η πρόταση για κατάργηση της αστυνομίας ηθικής προέρχεται από δυτικές αναφορές μετά από σχόλια του γενικού εισαγγελέα της χώρας και δεν έχει επιβεβαιωθεί από το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο ελέγχει τη δύναμη που είναι γνωστή επισήμως ως Gasht-e Ershad.

Ερωτηθείς από δημοσιογράφο σε θρησκευτικό συνέδριο αυτό το Σαββατοκύριακο γιατί σταμάτησε η περιπολία καθοδήγησης, το πρακτορείο ειδήσεων Isna ανέφερε ότι ο Μοχάμαντ Τζαφάρ Μονταζερί δήλωσε: «Η περιπολία καθοδήγησης δεν έχει καμία σχέση με το δικαστικό σώμα και σταμάτησε από την ίδια αρχή που την καθιέρωσε στο παρελθόν».

«Φυσικά, η δικαιοσύνη συνεχίζει να παρακολουθεί τις συμπεριφορές σε επίπεδο κοινότητας», πρόσθεσε.

Διαδηλωτές και δημοσιογράφοι αντέδρασαν με σκεπτικισμό ως προς τη σημασία των παρατηρήσεων, επισημαίνοντας το γεγονός ότι κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας διέψευσε έκτοτε ότι η αστυνομία ηθικής καταργείται και ότι η δύναμη έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό τις περιπολίες της από την έναρξη των μαζικών διαδηλώσεων πριν από 70 ημέρες.

Ορισμένοι Ιρανοί χαρακτήρισαν την είδηση «προπαγάνδα» που εξυπηρετεί μόνο το καθεστώς, με εκατοντάδες πολίτες να έχουν χάσει τη ζωή τους και χιλιάδες να έχουν συλληφθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας τις τελευταίες εβδομάδες, ανεξάρτητα από την αδράνεια της αστυνομίας ηθών.

Διφορούμενες δηλώσεις

«Ο γενικός εισαγγελέας του Ιράν προέβη σε ορισμένες διφορούμενες δηλώσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να ερμηνευθούν ως τέλος της αστυνομίας ηθών, αλλά μπορεί επίσης να υποδηλώνουν ότι η δικαιοσύνη θέλει να αποστασιοποιηθεί από τον θεσμό. Οι δηλώσεις που αναφέρονται στον Τύπο δεν ισοδυναμούν με αλλαγή πολιτικής», δήλωσε στο Twitter ο διεθνής ανταποκριτής του Independent, Μπορζού Νταραγκαχί.

 

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Στα περισσότερα από 20 χρόνια που καλύπτω το Ιράν, τίποτα δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρο και αδιαμφισβήτητο. Μια δαιδαλώδης αναφορά από έναν αξιωματούχο δεύτερης βαθμίδας δεν σημαίνει σχεδόν τίποτα. Δεν έχει υπάρξει καμία δήλωση από το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας. Δεν έχει υπάρξει καμία αναφορά από το Majlis. Δεν έχει υπάρξει τίποτα από τον πρόεδρο».

Ο Ιρανός δημοσιογράφος και ακτιβιστής Μασίχ Αλινεζάντ έγραψε επίσης: «Η κατάργηση της αστυνομίας ηθών στο Ιράν είναι παραπληροφόρηση, αλλά δείχνει τον φόβο του καθεστώτος». 

Ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Al Alam δήλωσε ότι τα ξένα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τα σχόλια του γενικού εισαγγελέα ως «υποχώρηση εκ μέρους της Ισλαμικής Δημοκρατίας από τη στάση της σχετικά με το χιτζάμπ και τη θρησκευτική ηθική ως αποτέλεσμα των διαδηλώσεων», αλλά το μόνο που μπορεί να γίνει κατανοητό από τα σχόλιά του είναι ότι η αστυνομία ηθών δεν σχετίζεται άμεσα με το δικαστικό σώμα.

Από πότε υπάρχει η αστυνομία ηθών

Η δύναμη συστάθηκε από το Ανώτατο Συμβούλιο της Πολιτιστικής Επανάστασης του Ιράν στην αρχή της οκταετούς διακυβέρνησης του σκληροπυρηνικού προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ και ξεκίνησε περιπολίες το 2006 προκειμένου να «διαδώσει την κουλτούρα της σεμνότητας και του χιτζάμπ», το οποίο έγινε υποχρεωτικό το 1983.

Ωστόσο, οι μαζικές διαμαρτυρίες σαρώνουν τη χώρα από τα μέσα Σεπτεμβρίου, με πολλές γυναίκες να κάνουν το εξαιρετικό βήμα, διακινδυνεύοντας τη σύλληψη, βγάζοντας τα χιτζάμπ τους δημοσίως -και στη συνέχεια καίγοντάς τα- ενώ ζητούν τον τερματισμό της «ιερατικής δικτατορίας» της Τεχεράνης, όπως ονομάζει ο Independent το καθεστώς του Ιράν.