Quantcast

Η Γερμανία απέχει ακόμη «χρόνια» από την πλήρη αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου

'Εως το 2030, οι εγκαταστάσεις θα έχουν αγγίξει σε όγκο τα 76,5 δισ. κυβικά μέτρα, δηλαδή το 80% της συνολικής κατανάλωσης φυσικού αερίου από τη Γερμανία το 2021

Η Γερμανία απέχει ακόμη “χρόνια” από την πλήρη αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου, το οποίο εισήγαγε μέσω αγωγών, καθώς υπάρχει ανάγκη κατασκευής τεράστιων εγκαταστάσεων για αποθήκευση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), εκτιμά το Υπουργείο Οικονομίας της χώρας.

Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς ανέφερε στο πρακτορείο Bloomberg την περασμένη εβδομάδα ότι η Γερμανία έχει μάθει το μάθημά της από την υπερεξάρτηση από τη Ρωσία. Ο στόχος, τώρα, είναι να δημιουργηθούν οι εγκαταστάσεις οι οποίες θα επιτρέψουν στη Γερμανία να διαθέτει όσο αέριο διέθετε και πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, χωρίς όμως να εισάγει από τη Μόσχα, είχε δηλώσει.

Θα χρειαστεί όμως χρόνος τουλάχιστον έως το 2026 ώστε η Γερμανία να έχει δημιουργήσει εγκαταστάσεις όγκου 56 δισ. κυβικών μέτρων για αποθήκευση LNG, που να αντιστοιχούν στις ποσότητες φυσικού αερίου τις οποίες εισήγαγε η χώρα μέσω αγωγών από τη Ρωσία το 2021, απάντησε το Υπουργείο Οικονομίας, σε σχετική ερώτηση από το κόμμα “Ή Αριστερά”.

‘Εως το 2030, οι εγκαταστάσεις θα έχουν αγγίξει σε όγκο τα 76,5 δισ. κυβικά μέτρα, δηλαδή το 80% της συνολικής κατανάλωσης φυσικού αερίου από τη Γερμανία το 2021.

Μέχρι στιγμής, η Γερμανία έχει καταφέρει να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία μειώνοντας τη συνολική κατανάλωση, εισάγοντας LNG από γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες και αυξάνοντας τις ροές μέσω αγωγών από Νορβηγία και Ολλανδία. Μέρος αυτών των ποσοτήτων είναι αβέβαιο εάν θα υπάρχει και στο μέλλον, ειδικά από τη στιγμή που οι Ολλανδοί σχεδιάζουν να κλείσουν το πεδίο εξόρυξης αερίου στο Groningen το επόμενο έτος.

“Η αλήθεια είναι ότι για τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια δεν θα υπάρχει δυνατότητα παραγωγής LNG στα επίπεδα που θα απαιτεί η ζήτηση”, ανέφερε ο Christian Leye, βουλευτής της “Αριστεράς”, μιλώντας στο Bloomberg. “Έτσι η στρατηγική, μολονότι κανείς δεν το λέει ανοικτά, είναι η Γερμανία να συνεχίσει να πληρώνει τρελές τιμές για φυσικό αέριο και άλλες, λιγότερο πλούσιες χώρες, να μείνουν με άδεια χέρια”.