Ανέκαθεν στην πολιτική υπήρχαν ομιχλώδη τοπία που καθιστούσαν δύσκολη τη λήψη αποφάσεων. Αλλά πολιτικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται κάτω από ιδανικές συνθήκες, όπως έχει διδάξει η ιστορία. Ναι μεν η Ουκρανία δεν ικανοποιεί σήμερα τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πλην όμως έχει σημειώσει πρόοδο σε αποπεράτωση μεταρρυθμίσεων από το 2014, δηλαδή ύστερα από την αποπομπή του Βίκτορ Γιανουκόβιτς από την προεδρία της Ουκρανίας που άνοιξε το δρόμο για την προσέγγιση της χώρας προς την Ευρώπη. Μείζον ζήτημα είναι πια εάν η Ουκρανία μπορεί και θέλει να προσβλέπει στην εξέλιξη της σε μια σύγχρονη δημοκρατία αντί να τελεί υπό ένα καθεστώς στην σκιά της Μόσχας.
Εκτός των σφοδρών στρατιωτικών επιχειρήσεων της Μόσχας στην Ουκρανία, η Ευρώπη συνειδητοποιεί πώς η Ρωσία αξιοποιεί την ισχύ της για να ασκήσει ασφυκτικές πιέσεις στην επάρκεια ενέργειας και τροφίμων σε παγκόσμια κλίμακα, οδηγώντας σε μεγάλη άνοδο τις τιμές των αγροτικών εμπορευμάτων, των καυσίμων και της ηλεκτροδότησης. Όσο οι ηγέτες της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας επισκέπτονταν το Κίεβο την Πέμπτη για να συμπαρασταθούν στην Ουκρανία, η Gazprom μείωνε τις προμήθειες φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, με αποτέλεσμα οι τιμές να αναρριχηθούν 25% στα 150 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Μεγάλη άνοδο παρουσίαζαν επίσης οι τιμές του φυσικού αερίου στις ΗΠΑ και τη Βρετανία.