Κατά ειρωνικό τρόπο, το Συντηρητικό κόμμα φαίνεται ότι δεν μπόρεσε να οργανώσει την αποχώρηση του Μπόρις Τζόνσον.
Η αποτυχημένη χθεσινοβραδινή (6/6) αρχηγική «πλαστική» αφήνει την κυβέρνηση «φρικτά παραμορφωμένη», αλλά παραπαίοντας – και τον πρωθυπουργό αντικείμενο τίτλων όπως «αφήστε με να συνεχίσω τη δουλειά», αναφέρεται χαρακτηριστικά σε ένα ιδιαίτερα καυστικό άρθρο του Guardian, σχετικά με την Πύρρειο νίκη του Μπόρις Τζόνσον στην ψηφοφορία για την πρόταση μομφής εναντίον του.
Και επισημαίνεται: «Κάτι που, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες που μας έφεραν εδώ, είναι λίγο σαν να παρακαλεί ο Fred West (σ.σ. Άγγλος κατά συρροή δολοφόνος) να του επιτραπεί να τελειώσει την… επέκταση της σοφίτας κάποιου! Το να μην τελειώνουμε με τη δουλειά, ήταν ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος».
«Μην νομίζετε ότι αυτή είναι η μόνη σημερινή αναφορά σε κατά συρροή δολοφόνο», σημειώνει η αρθρογράφος Marina Hyde στον Guardian: «Θα ασχοληθούμε αργότερα στη στήλη, με εκείνη που έγινε προς υπεράσπιση του πρωθυπουργού από τον βουλευτή των Τόρις, Adam Holloway, κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα εντυπωσιακής εμφάνισης στο Newsnight».
Προς το παρόν, μια ανακεφαλαίωση. Το σκορ ήταν 148 συντηρητικοί βουλευτές που ψήφισαν κατά του Τζόνσον, «με 211 να επιλέγουν να καθαρίσουν για άλλη μια φορά τον Μεγάλο Σκύλο (Big Dog): γι’ αυτούς, αυτό δεν είναι το έσχατο σημείο. Οι υποστηρικτές του Τζόνσον βούτηξαν στον πάτο της αντίστοιχης με τη χειρότερη τουαλέτα του Trainspotting (σ.σ. ταινία) στη Σκωτία και ψάρεψαν το… υπόθετο»!
«Ή για να το θέσω διαφορετικά», συνεχίζει η αρθρογράφος, «που εξακολουθεί να υπογραμμίζει την εξάρτηση, 211 από αυτούς επέλεξαν χθες το βράδυ να παραγγείλουν άλλο ένα γραμμάριο Μπόρις Τζόνσον, αντί να ξεκινήσουν την επώδυνη, αλλά τελικά αναπόφευκτη διαδικασία να κατέβουν από αυτό που σίγουρα δεν μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί ως μαστούρα».
Το πρωί της Τρίτης, ο Τζόνσον είπε προφανώς στο υπουργικό συμβούλιο ότι «αυτή είναι μια κυβέρνηση που θα προσφέρει αυτά που ενδιαφέρουν περισσότερο τους ανθρώπους σε αυτή τη χώρα», κάτι που μοιάζει τολμηρό, δεδομένου ότι μια δημοσκόπηση την Δευτέρα έδειξε ότι το 60% της χώρας τον ήθελε να πάει σε μια μακρά, μακρά μεταθανάτια ζωή του Σαρτρ στον κύκλο διαλέξεων του Χάνιμπαλ Λέκτερ.
Η κυβέρνηση του Τζόνσον, η οποία αποτυγχάνει στις αποστολές της, είναι αναμφισβήτητα η χειρότερη υπηρεσία διανομής στο Ηνωμένο Βασίλειο, κάνοντας ακόμη και την Yodel και την Hermes (σ.σ. εταιρείες διανομής) να μοιάζουν σαν να κάνουν το επιπλέον μίλι για να εξυπηρετήσουν. «Προσπαθήσαμε να παραδώσουμε έστω και μια μισή πολιτική, αλλά εσείς ήσασταν εκτός».
Η άλλη σημερινή επίσημη οπτική γωνία είναι ότι το χθεσινοβραδινό σόου τρόμου επιτρέπει στην κυβέρνηση να «τραβήξει μια γραμμή» στις εικασίες περί ηγεσίας και να σταματήσει τις εσωτερικές διαμάχες των Τόρις, σημειώνει η αρθρογράφος και προσθέτει: «Μια υπενθύμιση: τα πράγματα που κάναμε αρκετά πρόσφατα για να σταματήσουμε τις εσωτερικές διαμάχες των Τόρις περιλαμβάνουν: δημοψήφισμα, δύο γενικές εκλογές και πρόταση μομφής και στους δύο προηγούμενους ηγέτες. Πώς μας βγαίνει αυτό, θα λέγατε; Ένας σημαντικός αριθμός του εξαντλημένου βρετανικού κοινού θα αισθάνεται ότι έχει δουλέψει σκληρότερα γι’ αυτή τη σχέση από ό,τι για τους δικούς του γάμους».
Παρ’όλα αυτά, ο Μπόρις μπορεί να αλλάξει! Μπορεί να τα καταφέρει ξανά με τους ψηφοφόρους! Λύστε μια διαφωνία: ποιοι είναι πιο πιθανό να αναζωπυρώσουν τη σχέση τους: Ο Μπόρις Τζόνσον και οι ψηφοφόροι ή ο Τζόνι Ντεπ και η Άμπερ Χερντ; Θα έλεγε κανείς ότι ο τελευταίος θα είχε περισσότερες πιθανότητες να ανανεώσει τους όρκους του. Δύσκολο να κοιτάξει κανείς τα χθεσινοβραδινά νούμερα και να μην συμπεράνει ότι ο πρωθυπουργός έχει πέσει σε ενέδρα από τις συνέπειες.
Αλλά κοιτάξτε, οι νέες μεγάλες ιδέες του Τζόνσον φέρονται να είναι στο ταχυδρομείο: Ένας άλλος νέος επικεφαλής του προσωπικού; Επιστροφή στον χρυσό κανόνα; Η μεγαλύτερη ιδέα του εξακολουθεί να είναι η απειλή της ενεργοποίησης του άρθρου 16 του πρωτοκόλλου της Βόρειας Ιρλανδίας. Ή, αν προτιμάτε, να αναιρέσει το Brexit.
Παραμένει αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μετά από μερικά χρόνια πειράματος, δεν έχουμε πλησιάσει στο να ανακαλύψουμε τι, πολιτικά, αρέσει πραγματικά στον Μπόρις Τζόνσον, εκτός από το να είναι αρεστός. Μια ολόκληρη ζωή, που ο ίδιος αγκάλιαζε τον εαυτό του με ναρκισσισμό και προσωπική φιλοδοξία, φαίνεται ότι σήμαινε πως, όταν τελικά έγινε πρωθυπουργός, δεν είχε ιδέα τι να κάνει με τη θέση αυτή, και… ακόμη λιγότερο ενδιαφέρον να το ανακαλύψει. Η πορεία λύτρωσης για αυτού του είδους τους χαρακτήρες μοιάζει ιδιαίτερα ασαφής, επισημαίνεται στο άρθρο.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και μια εξοργισμένη σύγκριση του Τζόνσον με τον Λέκτερ μοιάζει όλο και πιο άδικη για τον αντισυμβατικό ιατροδικαστή ψυχίατρο. «Ο Λέκτερ, βέβαια, ήταν μάλλον πιο ικανός στο να σχεδιάζει τα πράγματα συγκριτικά με τον πρωθυπουργό, ο οποίος – από το βράδυ της Δευτέρας – έχει πέσει στο ρόλο που έπαιζε ο αείμνηστος Ρέι Λιότα στο Χάνιμπαλ», τονίζει χαρακτηριστικά η αρθρογράφος του Guardian, για να καταλήξει:
«Ίσως θυμάστε τη σκηνή, στην οποία αυτός ο άχρηστος και διεφθαρμένος κυβερνητικός αξιωματούχος έχει ναρκωθεί τόσο επιδέξια, ώστε ο Λέκτερ να είναι σε θέση να τον ταΐζει με μπουκιές από τον ίδιο του τον εγκέφαλο, ενώ διατηρούσε μια μορφή συνείδησης.
Αυτό θα είναι το καλοκαίρι του Μπόρις Τζόνσον. Είμαστε όλοι η Κλαρίς Στάρλινγκ τώρα – δεμένοι στην καρέκλα στην άλλη άκρη του τραπεζιού και αναγκασμένοι να παρακολουθούμε».