“Achtung, Achtung. Προσοχή, προσοχή. Σας ομιλεί ο διοικητής”. Για τους πιλότους της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας στη βάση του Νέρβενιχ, κοντά στην Κολωνία, η ανακοίνωση αυτή μέσω μεγαφώνων αποτελεί καθημερινή ρουτίνα. Αλλά τι να σκέφτονται άραγε οι Ισραηλινοί πιλότοι, όταν ακούν αυτά τα λόγια; Τι συνειρμούς μπορεί να τους προκαλούν λέξεις όπως Fliegerhorst (αεροπορική βάση), Wache (φρουρά) ή Feldjäger (στρατιωτική αστυνομία); Οι ένοπλες δυνάμεις έχουν τη δική τους ορολογία, η οποία ελάχιστα έχει αλλάξει από το 1940.
“Ναι, είναι λίγο παράξενο, η αλήθεια είναι ότι μου θυμίζει πολεμικές ταινίες με τους ναζί”, λέει στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA) ο Ισραηλινός πιλότος που υπηρετεί με τον βαθμό του αντισμήναρχου και, για λόγους ασφαλείας, δεν επιτρέπεται να αποκαλύψει το όνομά του. Ακόμη και το πρόσωπό του παραμένει καλυμμένο, εκτός από το στόμα του. Πολύ γρήγορα φαίνεται όμως ένα εγκάρδιο χαμόγελο. “Έτσι είναι η ζωή, σήμερα σκεπτόμαστε μόνο το μέλλον και όχι το παρελθόν”, λέει ένας από τους Ισραηλινούς που συμμετέχουν στην κοινή άσκηση με Γερμανούς συναδέλφους. Συνολικά δέκα αεροσκάφη της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας δίνουν το παρών, για πρώτη φορά, στη γερμανική βάση του Νέρβενιχ.
Ιστορικές μνήμες και συνειρμοί
Την περασμένη Πέμπτη επετράπη η είσοδος στους δημοσιογράφους, πάντα με αυστηρά μέτρα ασφαλείας. “Ήταν λίγο παράξενη η εικόνα με τους Γερμανούς στρατιώτες να πλησιάζουν, μαζί με ένα εκπαιδευμένο λυκόσκυλο”, λέει ο Ζέεφ Αβραχάμι, δημοσιογράφος της ισραηλινής εφημερίδας Γεντιότ Αχρονότ. Το λυκόσκυλο είχε αναλάβει να ανιχνεύσει τις αποσκευές των δημοσιογράφων, αναζητώντας εκρηκτικά. “Όλοι όσοι έχουν έρθει εδώ, ασφαλώς γνωρίζουν για το Ολοκαύτωμα”, λέει ο Ισραηλινός δημοσιογράφος. “Ωστόσο, θεωρώ ότι σήμερα δεν αισθάνονται πικρία, αλλά μάλλον υπερηφάνεια για το γεγονός ότι έχουν έρθει εδώ με τις δικές τους στολές, με τα δικά τους πολεμικά αεροσκάφη”.
Ο αντισμήναρχος Ο. διηγείται, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, ότι άνθρωποι της οικογένειάς του είχαν εξοντωθεί στο Ολοκαύτωμα. “Η οικογένεια της μητέρας μου ζούσε στην Πολωνία και οι περισσότεροι πρόλαβαν να ξεφύγουν πριν αρχίσει ο πόλεμος, αλλά κάποιοι δεν τα κατάφεραν”, λέει. Είναι δύσκολο για τον ίδιο να επισκέπτεται σήμερα τη “χώρα των δραστών”; “Δεν είναι δύσκολο, αλλά δεν είναι και μία χώρα σαν όλες τις άλλες”, απαντά. Στη διάρκεια της παραμονής τους στη Γερμανία κάποιοι από τους Ισραηλινούς πιλότους επισκέφθηκαν τον χώρο ιστορικής μνήμης στο πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, κοντά στο Μόναχο. Μαζί τους ήταν και ο δημοσιογράφος Ζέεφ Αβραχάμι. Μεταξύ άλλων μίλησε με έναν Ισραηλινό πιλότο, του οποίου ο πατέρας επέζησε από στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. “Μου ανέφερε ότι για τον ίδιο ήταν μία ιδιαίτερη εμπειρία να τον υποδέχονται σήμερα οι Γερμανοί με στρατιωτικές τιμές”, λέει ο Αβραχάμι.
Νέα γενιά, διαφορετικός τρόπος σκέψης
Είναι προφανές ότι οι Ισραηλινοί πιλότοι που βρέθηκαν στη Γερμανία για την κοινή αεροπορική άσκηση ανήκουν σε μία άλλη γενιά, που αντιμετωπίζει τα πράγματα διαφορετικά. Ο Ζέεφ Αβραχάμι το διατυπώνει ως εξής: “Οι γονείς μου δεν θα ήθελαν ούτε να αγοράσουν γερμανικά προϊόντα. Οι νέοι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, έρχονται στο Βερολίνο για διακοπές. Για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι οι Γερμανοί είναι εκείνοι που αισθάνονται κάπως άβολα (με αυτή την επίσκεψη). Αναρωτιέμαι πόσοι από αυτούς έχουν μιλήσει κάποτε με έναν Εβραίο ή έναν Ισραηλινό…”
Ο Τόμας, ένας από τους Γερμανούς πιλότους που συμμετέχουν στην κοινή άσκηση, διαβεβαιώνει ότι οι σχέσεις με τους Ισραηλινούς συναδέλφους είναι “πολύ, πολύ εγκάρδιες”. Άλλωστε και οι ίδιοι οι Γερμανοί επισκέπτονται κάθε χρόνο το Ισραήλ, στα πλαίσια της κοινής εκπαίδευσης, η οποία αναμένεται να συνεχιστεί και να διευρυνθεί στο μέλλον. Πάντως ο αντισμήναρχος Ο. λέει ότι σίγουρα θα ξαναέρθει στη Γερμανία, “ως τουρίστας, αλλά και ως πιλότος”.