Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και το ταλέντο του να προκαλεί καταστάσεις, ήρθε και πάλι στη διεθνή επικαιρότητα. Φαίνεται να λειτουργεί καλύτερα όταν είναι στριμωγμένος. Αυτό φάνηκε ήδη στην αρχή του ρωσικού πολέμου κατά της Ουκρανίας.
Η Τουρκία έχει καλές σχέσεις και με τις δύο χώρες. Σκέφτεται κανείς ότι ο Ερντογάν είναι παγιδευμένος ανάμεσα σε δύο καρέκλες. Αλλά κάθεται σε μία επιπλέον καρέκλα, αυτή του διαμεσολαβητή. Δεν μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο. Αλλά κερδίζει διεθνές κύρος. Σχεδόν κανείς στη Δύση δεν τολμά να επικρίνει το γεγονός ότι η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, δεν συμμερίζεται τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
«Ο Τούρκος πρόεδρος είναι ένας ρεαλιστής προβοκάτορας», γράφει χαρακτηριστικά η Tagesschau.
Η Τουρκία εγείρει απαιτήσεις
Και τώρα; Ο Ερντογάν ήθελε εδώ και καιρό να φέρει πίσω τους γκιουλενιστές που είχαν φύγει στο εξωτερικό, δηλαδή τους οπαδούς του ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο θεωρεί ως τον εγκέφαλο της απόπειρας πραξικοπήματος του 2016. Πολλοί είχαν καταφύγει σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Ερντογάν θέλει να τους δικάσει στην Τουρκία.
Επιπλέον, ο εκπρόσωπός του δήλωσε ότι η Σουηδία και η Φινλανδία θα πρέπει να κλείσουν τα γραφεία του κουρδικού PKK, να σταματήσουν τις δραστηριότητές του και να μην ανέχονται πλέον τα μέλη του. Σύμφωνα με τα τουρκικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, υπάρχουν πλέον περισσότερα από 30 αιτήματα έκδοσης προς τις δύο χώρες.
Μόνιμη διαφωνία για τα όπλα
Και μετά ο Ερντογάν προσθέτει ένα πολύ ευαίσθητο θέμα στην κορυφή της ατζέντας: τις παραδόσεις όπλων στη χώρα του. Μέλος του ΝΑΤΟ ή όχι – η Δύση δυσκολεύεται εδώ και καιρό με αυτό, επειδή δεν θέλει τα όπλα να χρησιμοποιηθούν εναντίον των Κούρδων, όπως συνέβη το 2019 με την τουρκική επίθεση στη βόρεια Συρία.
Ξανά και ξανά, οι δυτικοί εμπειρογνώμονες για την Τουρκία προειδοποιούν: ο Ερντογάν δεν θα υποχωρήσει. Αν δεν πάρει όπλα από τη Δύση, θα τα πάρει από αλλού. Εξάλλου, αγόρασε το αντιπυραυλικό σύστημα S-400 από τη Ρωσία πριν από τον πόλεμο.
Ο Ερντογάν προωθεί επίσης τη δική του βιομηχανία όπλων. Ένα βασικό τουρκικό προϊόν είναι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar, τα οποία πούλησε αμέσως στην Ουκρανία, ακόμη και πριν από τον πόλεμο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, χρησιμοποιούνται εκεί πολύ αποτελεσματικά εναντίον της Ρωσίας.
Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για τον Ερντογάν, θέλει μαχητικά αεροσκάφη από τις ΗΠΑ, για παράδειγμα. Και οι πιθανότητες να συμβεί αυτό τώρα, δεν είναι κακές, γράφει η Tagesschau.
Η Δύση δεν κάνει μπλόφες
Όλα αυτά τα χρόνια, η Δύση δεν έχει βρει τρόπο να «φρενάρει» πραγματικά τον Ερντογάν. Ξανά και ξανά, του επιτρέπει να την υπονομεύει με τις… ρεαλιστικές στροφές του. Και σε καμία διαμάχη, όλα αυτά τα χρόνια, οι ΗΠΑ, η ΕΕ ή το ΝΑΤΟ δεν μπλόφαραν απέναντι στον Ερντογάν.
Η συμφωνία για το προσφυγικό είναι ένα καλό παράδειγμα. Στο εσωτερικό της Τουρκίας, αυτά είναι υπέρ του Ερντογάν. Στους υποστηρικτές του, για παράδειγμα, αρέσει όταν ο πρόεδρός τους στέκεται απέναντι στις μεγάλες ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Μόνο που οι υποστηρικτές γίνονται λιγότεροι. Πολλοί Τούρκοι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να τα βγάλουν πέρα, λόγω του πληθωρισμού.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει αίσθηση των οικονομικών προβλημάτων των Τούρκων.