Προκειται για ένα εξαιρετικά δαπανηρό και με αμφίβολη ωφέλεια σχέδιο.
Αποφασισμένος να πραγματοποιήσει το μεγαλεπήβολο και δαπανηρό σχέδιό του για την κατασκευή της Διώρυγας στη Κωνσταντινούπολη εμφανίζεται σε κάθε ευκαιρία ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Επικαλείται μάλιστα τη βελτίωση της ασφάλειας στη μεγαλούπολη, μιας και από το Βόσπορο περνούν πολλά τάνκερ με πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ας σημειωθεί ωστόσο ότι το τελευταίο δυστύχημα στο Βόσπορο συνέβη πριν από περίπου 50 χρόνια.
Η πολεοδόμος Αισέ Γικίτσι από τη πρωτοβουλία «Είτε η διώρυγα είτε η Κωνσταντινούπολη» θεωρεί ότι το κόστος του έργου με προϋπολογισμό 8 δισεκατομμύρια δολάρια από κυβερνητικής πλευράς θα δεκαπλασιαστεί μέχρι να ολοκληρωθεί: «Η σημερινή οικονομική κατάσταση δεν επιτρέπει τη κατασκευή τέτοιων έργων. Είναι μια τρέλα. Εμείς όμως οργανώνουμε την αντίσταση στο εγχείρημα σαν να έχει ξεκινήσει ήδη το έργο, διότι η εμπειρία μας δείχνει ότι σε αυτή τη χώρα όλα είναι πιθανά».
Όφελος μόνο για κατασκευαστικές εταιρίες;
Ένας από τους γνωστότερους αντιπάλους του φιλόδοξου σχεδίου είναι ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος κάνει λόγο για πρότζεκτ εφιάλτη: «Μιλάμε για ένα τσιμεντένιο κανάλι στον πυθμένα και τις όχθες. Παντού μπετόν. Το έργο δεν ωφελεί κανέναν εκτός από τις κατασκευαστικές εταιρίες και τους επενδυτές ακινήτων»
Απίθανο θεωρείται ότι μέρος της δαπάνης κατασκευής θα επιστρέψει στα δημόσια ταμεία μέσω τελών διέλευσης. Βάσει της Συνθήκης του Μοντρέ του 1936 η διέλευση από τα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων είναι δωρεάν. Υπάρχουν ωστόσο σενάρια, σύμφωνα με τα οποία η Τουρκία ενδέχεται να αποχωρήσει από τη διεθνή Συνθήκη και να εισπράττει τέλη διέλευσης για τα εμπορικά που περνούν από τη Διώρυγα. Ίσως για αυτό το λόγο πρόσφατα 100 απόστρατοι ναύαρχοι του τουρκικού ναυτικού καλούσαν την Άγκυρα να μην αποσυρθεί από τη Συνθήκη του Μοντρέ. Η κυβέρνηση αντέδρασε με δεκάδες προσαγωγές ναυάρχων.
Όσοι επικροτούν τα σχέδια του τούρκου προέδρου ισχυρίζονται ότι τα στενά του Βοσπόρου δεν επαρκούν πλέον για τη διέλευση του αυξανόμενου αριθμού πλοίων. Την ώρα που η τουρκική κυβέρνηση υπολογίζει μέχρι το 2050 με τη διέλευση 78.000 πλοίων, τα πλοία που περνούν τα στενά έχουν μειωθεί τα τελευταία 15 χρόνια από περίπου 55.000 σε 41.000. Η τάση αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια όσο περιορίζεται η σημασία των ορυκτών καυσίμων.