Η 26η ημέρα του πολέμου βρίσκει την Ουκρανία να βάλλεται ολοκληρωτικά, με τις διπλωματικές μάχες να μην αποδίδουν καρπούς έως τώρα. Κι ενώ Κίεβο και Μόσχα έχουν περάσει σε νέο γύρο διαπραγματεύσεων, οι μάχες δεν σταματούν.
Οι σφοδρές συγκρούσεις συνεχίζονται στη Μαριούπολη με την Ουκρανία να απορρίπτει το τελεσίγραφο Πούτιν, ενώ για πρώτη φορά οι ρωσικές δυνάμεις χτύπησαν σήμερα κτίρια και στα περίχωρα της Οδησσού, όπου εδώ και μέρες βρίσκεται υπό πολιορκία.
Στο Κίεβο σημειώνονται αδιάκοποι βομβαρδισμοί ενώ υπάρχει νέα απαγόρευση κυκλοφορίας, καθώς οι επόμενες ώρες θεωρούνται επικίνδυνες για την πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Στο σημερινό στόχαστρο των ρωσικών δυνάμεων βρέθηκε εμπορικό κέντρο με νεκρούς και τραυματίες.
Αλλαγή τακτικής από τον Πούτιν;
Σύμφωνα με ανώτερους αξιωματούχους της κυβέρνησης Μπάιντεν, ο Πούτιν αλλάζει τακτική καθώς η κατάληψη του Κιέβου δεν φαίνεται να είναι στις προτεραιότητές του και επιδιώκει να εξαναγκάσει την ουκρανική κυβέρνηση να αποδεχθεί τις ρωσικές διεκδικήσεις στα νότια και ανατολικά εδάφη της Ουκρανίας.
Έχοντας καταλάβει τόσο την Κριμαία όσο και περιοχές του Ντονμπάς το 2014, η Ρωσία επιδιώκει να εξασφαλίσει μια «χερσαία γέφυρα» μεταξύ της Ρωσίας και της χερσονήσου της Κριμαίας, καθώς και να επεκτείνει τον έλεγχό της στην περιοχή του Ντονμπάς.
Ο Πούτιν θα συνεχίσει, επίσης, τη στρατιωτική του πίεση, συμπεριλαμβανομένου του σφυροκοπήματος ουκρανικών πόλεων, επιδιώκοντας να πιέσει τον Ζελένσκι ούτως ώστε να μην ενταχθεί στη Δύση και να συμφωνήσει για ουδέτερο καθεστώς και άλλες ρωσικές απαιτήσεις.
Σε περίπτωση που απορριφθούν τα αιτήματα Πούτιν, αναμένεται να προσπαθήσει να διατηρήσει όλο το έδαφος που έχουν καταλάβει οι δυνάμεις του και να πολεμήσει, δηλώνουν αμερικανοί αξιωματούχοι. «Με βάση τις εκτιμήσεις μας, φαίνεται ότι επιστρέφει σε τακτικές πολιορκίας» επισημαίνει ένας άλλος αμερικανός αξιωματούχος.
Η πολιορκία της Μαριούπολης
Στη Μαριούπολη και σε άλλες πόλεις, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν επιστρέψει σε ορισμένες από τις τακτικές πολιορκίας που εφάρμοσαν στο Γκρόζνι το 1999 και το 2000 κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου της Τσετσενίας, όταν ο Πούτιν ανέβηκε στην εξουσία ως πρωθυπουργός και στη συνέχεια ως πρόεδρος.
Μετά από εβδομάδες σκληρών μαχών, τα ρωσικά στρατεύματα έχουν εισχωρήσει στους δρόμους της Μαριούπολης, ενός σημαντικού στρατηγικού στόχου για τη Μόσχα, καθώς επιδιώκει να δημιουργήσει έναν διάδρομο από τη χερσόνησο της Κριμαίας προς τη δυτική Ρωσία. Η κατάληψη της πόλης θα δώσει στους Ρώσους μια νίκη στο πεδίο της μάχης, η οποία όμως θα επιτευχθεί με υψηλό κόστος.
Άκαρπες οι διαπραγματεύσεις
Την ίδια στιγμή άκαρπες παραμένουν οι διαπραγματεύσεις Ρωσίας – Ουκρανίας, καθώς δεν έχει επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός. Το Κίεβο κατηγορεί τη Ρωσία ότι δεν ενδιαφέρεται για την επίτευξη ειρήνης με τον Λαβρόφ να κατηγορεί τις ΗΠΑ ότι εμποδίζουν το Κίεβο από το να συμφωνήσει στα ρωσικά αιτήματα, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο επιμένει ότι η Μόσχα χρησιμοποιεί τις συνομιλίες ως καμουφλάζ για να συνεχίζει τις επιθέσεις.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι κάλεσε τον πρόεδρο της Ρωσίας Πούτιν να συμμετάσχει μαζί του σε ειρηνευτικές συνομιλίες «χωρίς καθυστέρηση», λέγοντας ότι είναι «η μόνη ευκαιρία για τη Ρωσία να μειώσει τη ζημιά από τα δικά της λάθη». Ωστόσο αίσθηση προκάλεσε η δήλωσή του σε συνέντευξη σε ραδιοτηλεοπτικό σταθμό της Ουκρανίας, καθώς είπε πως ο όποιος συμβιβασμός, όπως πχ η απόσχιση της Κριμαίας θα πρέπει να έχει την έγκριση από τον ουκρανικό λαό με δημοψήφισμα.
Σε κάθε περίπτωση φαίνεται καθημερινά ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει ένα εύκολο τέλος για κανένα από τους εμπλεκόμενους ούτε συνολικά για τη Δύση, που μάλλον είναι μοιρασμένη σε αυτούς που πιέζουν για κλιμάκωση ώστε να ηττηθεί ο Πούτιν, και σε αυτούς που ψάχνουν μία διπλωματική διέξοδο που όσο περνούν οι μέρες απομακρύνεται περισσότερο.