Οι παραστρατιωκοί Ρώσοι νεοναζί με το όνομα «Rusich» δρουν αυτόνομα μέσα στην Ουκρανία, στο πεδίο της μάχης και έχουν κατηγορηθεί για θηριωδίες, εν ψυχρώ δολοφονίες, ακρωτηριασμού και βιασμούς γυναικών, ενώ θεωρούνται εξαιρετικά βίαιοι.
Η κίνηση που τους χαρακτηρίζει είναι μετά την μάχη να πηγαίνουν επάνω από τους νεκρούς εχθρούς και να τους κόβουν τα αυτιά και στη συνέχεια να τα επιδεικνύουν δεξιά και αριστερά σαν τρόπαιο, ή να φτιάχνουν φρικιαστικά κολιέ.
Στα σλάβικα «Rusich» σημαίνει ο Ρώσος και η ομάδα αυτή των μισθοφόρων εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2014 στην περιοχή του Ντονμπάς. Όπως αναφέρουν στρατιωτικές πηγές ήδη πολλές μονάδες «Rusich» έχουν μπει ξανά στην Ουκρανία σε συγκεκριμένα σημεία και διενεργούν σαμποτάζ, κάτι που ίσως να φανερώνει την πρόθεση της Μόσχας να «χτυπήσει» ξανά στα μέρη αυτά.
Βάναυσοι νεοναζί
Πρώτος τους αρχηγός ήταν ένας Ρώσος με το όνομα Αλεξέι Μιλτσάκοφ ο οποίος αποσύρθηκε το καλοκαίρι του 2015 από τα εδάφη της ανατολικής Ουκρανίας όπου και δρούσε, ύστερα από τις κυρώσεις που επέβαλλαν προσωπικά σε αυτόν για τις θηριωδίες του, Η Βρετανία, ο Καναδάς και η Ε.Ε.
Ένα από τα πιο γνωστά μέλη των «Rusich» είναι ο Γιαν Πετρόφσκι που ήταν εκπαιδευτής των παραστρατιωτικών αυτών μονάδων και ο οποίος έχει πολεμήσει και στον πόλεμο στη Συρία. Μάλιστα λέγεται ότι αφού βασάνισε έναν Σύρο αιχμάλωτο, στη συνέχεια τον τεμάχισε ζωντανό.
Αμετανόητοι δολοφόνοι
Σύμφωνα με πληροφορίες Δυτικών η παραστρατιωτική αυτή οργάνωση σύντομα θα χτυπήσει και στην περιοχή του Χαρκόβου. Όπως λένε όσοι γνωρίζουν η οργάνωση αυτή είναι βραχίονας της Wagner ενώ τα μέλη της προέρχονται από την υπερεθνικιστική και νεοναζιστική δεξαμενή της Αγίας Πετρούπολης.
Όπως και η ναζιστική οργάνωση των Ουκρανών, το Τάγμα Αζόφ, έτσι και οι ναζί των Ρώσων οι Rusich, δεν θα μπορούσαν να μην χαιρετάνε παρά μόνο ναζιστικά και να έχουν παρόμοια σύμβολα.
Ύμνος της οργάνωσης είναι ένα εθνικιστικό παραλήρημα που ονομάζουν «Άγριο φίδι» το οποίο σε κάποιον στίχο αναφέρει: «Μόνος σου θα σκοτώσεις το άγριο φίδι που είναι στο Γκνιταχάντε και σε περιμένει αδυσώπητο.»