Η επίθεση της Ρωσίας στον πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής της Ουκρανίας στη Ζαπορίζια σκόρπισε ανησυχία σε ολόκληρη την ήπειρο.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι έστειλε προειδοποίηση νωρίς την Παρασκευή «σε όλους τους Ουκρανούς, σε όλους τους Ευρωπαίους, σε όλους τους ανθρώπους που γνωρίζουν τη λέξη Τσερνόμπιλ».
Είναι μόνο μία από τις περιβαλλοντικές καταστροφές που μπορεί να προκαλέσει η απόφαση της Μόσχας να διεξαγάγει πόλεμο σε μια βαριά βιομηχανοποιημένη χώρα, όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το Politico.
«Βλέπουμε ήδη μια μαζική, οικολογικά καταστροφική επίθεση από τη Ρωσία», είπε ο Olexiy Angurets, επικεφαλής της ουκρανικής περιβαλλοντικής ΜΚΟ Zylenyi Svit, στο POLITICO σε μια κλήση από την πόλη Ντνιπροπετρόφσκ καθώς ετοιμαζόταν να συμμετάσχει στην υπεράσπισή της. 
Μέχρι την ανατολή του ηλίου, σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές, η φωτιά στη Ζαπορίζια περιορίστηκε και οι ρωσικές δυνάμεις είχαν αναλάβει τον έλεγχο της μεγαλύτερης πυρηνικής εγκατάστασης στην Ευρώπη, η οποία τροφοδοτεί το ένα τέταρτο της ενέργειας της Ουκρανίας. Ο Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA) δήλωσε ότι ο βασικός εξοπλισμός δεν έχει υποστεί ζημιές. Η ρυθμιστική αρχή πυρηνικής ενέργειας της Ουκρανίας είπε ότι το προσωπικό συνέχισε να εργάζεται.
Το πρωί της Παρασκευής, ο Γενικός Διευθυντής του IAEA, Ραφαέλ Μαριάνο Γκρόσι, δήλωσε ότι δεν υπήρξε έκλυση ραδιενεργού υλικού, αλλά η κατάσταση συνεχίζει «να είναι πολύ τεταμένη και προκλητική».
Επανάληψη του Τσερνόμπιλ
Οι αναλυτές υποστήριξαν ότι η επανάληψη της καταστροφής του Τσερνόμπιλ του 1986 ήταν απίθανη καθώς η Ζαπορίζια χρησιμοποιεί διαφορετική τεχνολογία ψύξης.
Υπάρχει ένας «πολύ περιορισμένος κίνδυνος» απελευθέρωσης ραδιενέργειας ακόμα και αν ένας πύραυλος χτυπήσει το εργοστάσιο, είπε ο Leon Cizelj, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Πυρηνικής Εταιρείας, και θα χρειαζόταν σκόπιμα μπαράζ για να σπάσει το τσιμεντένιο κέλυφος. Ακόμα και τότε «το αποτέλεσμα θα περιοριστεί στα 10, 20 χιλιόμετρα».
Ο Lars van Dassen, εκτελεστικός διευθυντής του Παγκόσμιου Ινστιτούτου για την Πυρηνική Ασφάλεια, δήλωσε: «Ναι, κάτι μπορεί να πάει στραβά, αλλά όχι τόσο στραβά όσο το Τσερνόμπιλ».
Ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι «ιδιαίτερος», δήλωσε ο Richard Pearshouse, επικεφαλής του τμήματος περιβάλλοντος της Human Rights Watch. Λόγω της παρουσίας εκατοντάδων χημικών, μεταλλουργικών και μεταλλευτικών τοποθεσιών, μονάδων ατομικής ενέργειας και χωματερών πυρηνικών αποβλήτων, «οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι».
Η Ουκρανία έχει την έβδομη μεγαλύτερη εγκατεστημένη πυρηνική δυναμικότητα στον κόσμο και τη δεύτερη στην Ευρώπη, μετά τη Γαλλία. Ο Γκρόσι είπε αυτή την εβδομάδα ότι η «συνεχιζόμενη στρατιωτική σύγκρουση που λαμβάνει χώρα σε μια χώρα που έχει τεράστιο πυρηνικό πρόγραμμα» είχε θέσει την οργάνωση σε κατάσταση υψηλού συναγερμού. Η ρυθμιστική αρχή πυρηνικής ασφάλειας της Ουκρανίας ζήτησε από την ΙΑΕΑ βοήθεια για να εγγυηθεί την ασφάλεια των σταθμών. 
Ο James Acton, συν-διευθυντής του προγράμματος πυρηνικής πολιτικής στο Carnegie Endowment for International Peace, είπε ότι οι πυρηνικοί σταθμοί «δεν είναι σχεδιασμένοι για εμπόλεμες ζώνες» και προειδοποίησε ότι «μεγάλο μέρος του καυσίμου σε αυτούς τους άλλους αντιδραστήρες είναι πολύ πιο ραδιενεργό από το καύσιμο στο Τσερνόμπιλ.»
Δύο εγκαταστάσεις αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων χαμηλής στάθμης στο Κίεβο και το Χάρκοβο έχουν ήδη χτυπηθεί, σύμφωνα με τον ΔΟΑΕ. «Αυτά τα δύο περιστατικά υπογραμμίζουν τον πολύ πραγματικό κίνδυνο οι εγκαταστάσεις με ραδιενεργό υλικό να υποστούν ζημιά κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, με δυνητικά σοβαρές συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον», είπε ο Γκρόσι.
Χάρτης των τοποθεσιών όπου είχε σημειωθεί περιβαλλοντική ζημιά από την αρχή του πολέμου
Τεράστιες πυρκαγιές καίνε ήδη σε αποθήκες πετρελαίου και σε χωματερές πυρομαχικών. Η ανάλυση της ολλανδικής ειρηνευτικής ΜΚΟ PAX, η οποία κοινοποιήθηκε αποκλειστικά στο POLITICO, χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τη δορυφορική φωτογραφία για να εντοπίσει περισσότερες από δύο δωδεκάδες τοποθεσίες όπου λάμβαναν χώρα επιβλαβείς για το περιβάλλον διαρροές, εκρήξεις ή πυρκαγιές. Περιλάμβαναν σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, αποθήκες χημικών και σταθμούς παραγωγής ενέργειας.
Στους πρόσφατους πολέμους στη Μέση Ανατολή, είπε ο Wim Zwijnenburg, επικεφαλής του έργου στην PAX, μεγάλο μέρος της ζημιάς στις βιομηχανικές και πετρελαϊκές υποδομές ήταν σε απομακρυσμένες περιοχές της ερήμου — η Ουκρανία είναι πολύ διαφορετική. «Σε αυτή την περίπτωση, εξετάζουμε πραγματικά τις βιομηχανικές τοποθεσίες που στοχοποιούνται κοντά σε κατοικημένες περιοχές», είπε.
Οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι για την υγεία και τους οικολογικούς κινδύνους τέτοιων περιστατικών είναι συγκεκριμένοι για τον τόπο και «αδύνατον να μετρηθούν χωρίς λεπτομερή έρευνα στο έδαφος μετά τη σύγκρουση», δήλωσε ο Doug Weir, διευθυντής έρευνας και πολιτικής στο Conflict and Environment Observatory. Γι’ αυτό η παρακολούθηση των ζημιών είναι ζωτικής σημασίας, πρόσθεσε.