Εισβολή στην Ουκρανία: Κραυγή αγωνίας από τη «μητέρα» των ομογενών – «Χρέος μου να μείνω»

«Εμείς οι Έλληνες της πολιορκημένης Μαριούπολης βιώνουμε μια τραγωδία. Είναι παρανοϊκό να αποφασίζει ένας Πούτιν για το αν θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε εδώ στον τόπο μας»

Η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας (ΟΕΣΟ), Αλεξάνδρα Προτσένκο-Πιτσαντζή, περιέγραψε με σπαρακτικά λόγια όλα όσα συμβαίνουν εις βάρος των Ελλήνων και γενικά των κατοίκων της Ουκρανίας.

«Γράψε το σας παρακαλώ! Εμείς οι Έλληνες της πολιορκημένης Μαριούπολης βιώνουμε μια τραγωδία. Είναι παρανοϊκό να αποφασίζει ένας Πούτιν για το αν θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε εδώ στον τόπο μας». Είναι η κραυγή απόγνωσης που εκπέμπει από την Ουκρανία, μέσω του ΑΠΕ ΜΠΕ, η κ. Αλεξάνδρα.

«Από στιγμή σε στιγμή μπορεί να μας κόψουν το νερό και να διακοπεί η διανομή ψωμιού, οπότε όλα θα τελειώσουν», λέει η «μάνα», όπως την αποκαλούν οι Έλληνες της Ουκρανίας, που αρνείται να εγκαταλείψει την Μαριούπολη και να αφήσει πίσω τους χιλιάδες ομογενείς. «Δεν θέλησα να φύγω, να κρυφτώ κάπου, θεώρησα χρέος μου να μείνω. Τώρα μας λένε ότι μπορούμε να φύγουμε, να πάμε στο Zaporozhye. Εκεί όμως υπάρχουν στρατιωτικές συγκρούσεις και δεν θα είμαστε ασφαλείς στο δρόμο. Στην διαδρομή μπορεί να χτυπηθεί το λεωφορείο και να μείνουμε στη μέση του πουθενά αβοήθητοι. Δεν ξέρω τι θα ακολουθήσει εάν η πόλη καταληφθεί», λέει.

Όπως επισημαίνει η Μαριούπολη είναι περικυκλωμένη. «Μας βομβαρδίζουν ανελέητα! Σας μιλάω από ένα υπόγειο, χωρίς φως, ζέστη, νερό και ψωμί! Πέφτουν βόμβες παντού, υπάρχουν θύματα άμαχοι, μεγάλες καταστροφές. Συμφορά! Λυπάμαι τους ανθρώπους και κυρίως τα παιδιά. Δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους μου από την Ομοσπονδία, ανησυχώ πολύ και για το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο μας. Είναι κόπος της ζωής μου, που χάνεται», αναφέρει συντετριμμένη κλείνοντας την ολιγόλεπτη επικοινωνία μας και χαρακτηρίζει γενοκτονία την «επιχείρηση» του Πούτιν κατά των Ουκρανών, αλλά και Ελλήνων: «Συντελείται μια τρομερή γενοκτονία κατά του ουκρανικού λαού, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων. Σε όλα τα χωριά έχουν καταρρεύσει σπίτια, ενώ οι άνθρωποι που καταφεύγουν στα υπόγεια θάβονται κάτω από τα ερείπια».