Quantcast

Εισβολή στην Ουκρανία: Η πρώτη συνάντηση Πούτιν-Ζελένσκι για το Ντονμπάς

Στις 9 Δεκεμβρίου του 2019, ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Βολοντίμιρ Ζελένσι είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά σε μία σύνοδο κορυφής στο Παρίσι

Τώρα που όλοι συζητούν το ενδεχόμενο μίας συνάντησης μεταξύ του ρώσου προέδρου, Βλαντίμιρ Πούτιν, και του ουκρανού ομολόγου του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, με την ελπίδα οι συνομιλίες για την εξεύρεση λύσης και τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία να διεξαχθούν σε κορυφαίο επίπεδο, έρχεται στο φως η πρώτη συνάντηση των δύο ηγετών, δύο χρόνια πριν.

 

 

 

Συγκεκριμένα, στις 9 Δεκεμβρίου του 2019, ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Βολοντίμιρ Ζελένσι είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά σε μία σύνοδο κορυφής στο Παρίσι, που χαρακτηρίσθηκε ως μία κρίσιμη ευκαιρία προκειμένου να γίνουν ουσιαστικά βήμα για να λήξει η πενταετής σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία.

Όπως φαίνεται στα πλάνα του βίντεο που ακολουθεί, ο Πούτιν και ο Ζελένσκι – με φανερή αμηχανία, αρχικά – κάθησαν στο ίδιο τραπέζι, μαζί με τον γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν και την γερμανίδα καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, για την έναρξη μιας τετραμερούς συνάντησης στο Ελιζέ.

Ο Ζελένσκι, ο οποίος συναντούσε προσωπικά τον Πούτιν για πρώτη φορά, είχε θέσει την επίλυση της σύγκρουσης στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς ως προτεραιότητα της προεδρίας του.

Οι δύο ηγέτες πραγματοποίησαν επίσης τις πρώτες διμερείς διαπραγματεύσεις τους στο περιθώριο της συνόδου κορυφής, ανέφερε τότε το Κρεμλίνο. Μετά τη συνάντηση, ο Πούτιν δήλωσε ικανοποιημένος από τη συζήτηση, προσθέτοντας στα αγγλικά: «Ναι, είμαι χαρούμενος».

Περίπου 13.000 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί, από τότε που ξεκίνησαν οι μάχες μεταξύ φιλορώσων αυτονομιστών και ουκρανών στρατιωτών το 2014 και μέχρι το τέλος του 2019, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Η συνάντηση του Παρισιού είχε στόχο να επαναφέρει σε τροχιά μια ειρηνευτική συμφωνία του 2015, που υπογράφηκε από την Ουκρανία και τη Ρωσία στο Μινσκ.

Με τη διαμεσολάβηση της Γαλλίας και της Γερμανίας, η συμφωνία απαιτούσε την απόσυρση των βαρέων όπλων, την αποκατάσταση του ελέγχου του Κιέβου στα σύνορά του και την ευρύτερη αυτονομία, καθώς και τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών για τις αυτονομιστικές περιοχές.