Χιλιάδες άνθρωποι άφησαν μηνύματα θαυμασμού και ευγνωμοσύνης στον -ανοικτό ακόμη- λογαριασμό που διατηρούσε σε κοινωνικό δίκτυο κινέζος γιατρός, ο πρώτος που αποκάλυψε τι πραγματικά συνέβαινε πριν δύο χρόνια στην Ουχάν πριν υποκύψει κι εκείνος στον κορωνοϊό.
Σύμφωνα με το Reuters, τα μηνύματα πλημμύρισαν τον λογαριασμό του κινέζου οφθαλμίατρου Λι Γουενλιάνγκ, στην επέτειο των δύο ετών από την ημέρα που είδε και αποκάλυψε την εσωτερική αναφορά νοσοκομείου της Ουχάν περί του εντοπισμού ενός νέου θανατηφόρου ιού που το κινεζικό κράτος δεν είχε ανακοινώσει.
Ήταν 30 Δεκεμβρίου του 2019 όταν ο Λι είδε με τα μάτια του την ιατρική έκθεση στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν, και αναφερόταν σε πιθανά περιστατικά ιού SARS που είχαν εντοπιστεί στην κινεζική πόλη. Έσπευσε να μοιραστεί την τρομερή αυτή αποκάλυψη με γνωστούς και συναδέλφους σε ομάδα στο κινεζικό δίκτυο WeChat, για να υποστεί «επίπληξη» από την τοπική αστυνομία μερικές μέρες μετά, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στα τέλη Ιανουαρίου του 2020.
Είχε όμως ήδη αρχίσει να νοσηλεύεται με κορωνοϊό από τις 12 Ιανουαρίου, και τελικά πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου.
Θλίψη και οργή
Ο θάνατός του προκάλεσε τότε έξαρση θλίψης και οργής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε μια εποχή που όλοι καίγονταν να μάθουν τι συμβαίνει με τον νέο ιό και οι κινεζικές αρχές ήταν στο παγκόσμιο στόχαστρο για την ελλιπή ενημέρωση που παρείχαν και τη σκληρή στάση έναντι όσων αποκάλυπταν τι συνέβαινε στην Ουχάν, όπως ο Λι.
Από τότε πολλοί συνεχίζουν να στέλνουν μηνύματα στον λογαριασμό του, ιδίως σε σημαντικές ημερομηνίες όπως έκαναν και την Πέμπτη: «Καλή χρονιά δρα Λι, θα σε θυμόμαστε για πάντα», ανέφερε ένα μήνυμα του χρήστη «Tdby».
Άλλοι ανάρτησαν κεράκια, σύντομα μηνύματα με ευχαριστίες και άλλα, ενώ στα σχόλια κάτω από μια ανάρτηση του Λι στο δίκτυο Weibo, το αντίστοιχο με το Twitter στην Κίνα προστίθενται μηνύματα χρηστών που του μιλούν σαν να τους διαβάζει ακόμη, αν και γνωρίζουν ότι έχει πεθάνει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια.
Με τον τρόπο αυτό οι πολίτες στην Κίνα εκφράζουν και τη δυσαρέσκειά τους για τον χειρισμό της πανδημίας από το καθεστώς του Πεκίνου, καθώς δεν υπάρχουν και πολλοί άλλοι τρόποι ελεύθερης έκφρασης τέτοιων σκέψεων στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου.