«Το καρτέλ των οπορτουνιστών» επιγράφει μακροσκελές άρθρο της η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit και αναφέρει ότι «για τον Πούτιν, τον Ερντογάν και τον Τραμπ ο εθνικισμός δεν είναι ιδεολογία αλλά μέσο για την εξουσία».
Η εφημερίδα σημειώνει: «Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Ταγίπ Ερντογάν – είναι ένα καρτέλ ανδρών που υποστηρίζει ο ένας τον άλλον, ακόμη και αν οι χώρες τους γεωστρατηγικά ανταγωνίζονται. Τηλεφωνούν συχνά ο ένας στον άλλο χωρίς πρωτόκολλο μεταξύ τους. Ο Πούτιν κατά τη θητεία του Τραμπ γέμισε τα κενά που άφησαν οι ΗΠΑ στον κόσμο. Ο Ερντογάν δεν θα έκανε ποτέ τους πολέμους του, αν ο στρατός των ΗΠΑ δεν βρισκόταν σε αποχώρηση από την περιοχή. Ο Πούτιν ανέχεται την επέκταση του Ερντογάν. Ο Ερντογάν ανταποδίδει εισάγοντας ρωσικούς πύραυλοι που υπονομεύουν το ΝΑΤΟ».
Ειδικότερα για τον Ερντογάν, η Zeit επισημαίνει: «Ο Ερντογάν είναι ιδιαίτερα κακός στην επίλυση συγκρούσεων, αλλά καλός για να τις οξύνει. Άφησε λοιπόν τον αγώνα εναντίον του κορωνοϊού στους δημάρχους ενώ αυτός πήγε στα πεδία των μαχών απομακρυσμένων χωρών. Από τότε που μεταστράφηκε στον εθνικισμό, πολέμησε κυρίως κουρδικές ομάδες. Στην πανδημία, μετατράπηκε σε έναν πολύπλευρα παρεμβατικό τύπο. Κλιμάκωσε τις σχέσεις με την Ελλάδα, έως ότου πλέον, ακόμα κι ένας πόλεμος να μην μπορεί να αποκλειστεί. Έστειλε μισθοφόρους, στρατιωτικούς συμβούλους και αεροσκάφη στη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πόλεμος στην περιοχή όπου ο Ερντογάν δεν παρεμβαίνει. Η κρατική τηλεόραση αναφέρεται στον στρατηγό που κερδίζει ακούραστα νίκες στον κόσμο για την αποδυναμωμένη από τον κορωνοϊό Τουρκία. Το γεγονός ότι η οικονομία καταρρέει και οι στρατιωτικές δαπάνες κατατρώγουν τον κοινωνικό προϋπολογισμό, δεν το μαθαίνει ο καταναλωτής της τηλεόρασης – όπως και την αλήθεια για τον κορωνοϊό. Η στατιστική στην Τουρκία είναι θέμα του αρχηγού».