Την τελευταία εβδομάδα το Ιράν βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα πρωτοφανές κύμα οργής κυρίως από γυναίκες που έχουν ξεχυθεί στους δρόμους μετά το θάνατο της 22χρονης Μαχσά Αμινί, αλλά και άγριας καταστολής από τις Αρχές που προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη σε μια χώρα που «φλέγεται».
Το γεγονός πως η 22χρονη Αμινί πέθανε ενώ είχε συλληφθεί από την Αστυνομία Ηθών επειδή δεν φορούσε σωστά την μαντίλα της έχει προκαλέσει κύμα αναταραχών από Ιρανούς που αγωνίζονται για τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Μέχρι στιγμής 30 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στις διαδηλώσεις ενώ η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο σοβαρή πρόκληση των τελευταίων ετών.
Ωστόσο, ο θάνατος της Μαχσά Αμινί έρχεται να προστεθεί σε μια ήδη δύσκολη περίοδο που διανύει η χώρα. Οι Ιρανοί αισθάνονται κουρασμένοι και απελπισμένοι από την συστηματική διαφθορά της πολιτικής ελίτ, την αυξανόμενη φτώχεια, τον πληθωρισμό που έχει ξεπεράσει το 50%, το αδιέξοδο στις συνομιλίες για τα πυρηνικά και την έλλειψη κοινωνικής και πολιτικής ελευθερίας, σύμφωνα με το BBC.
Σύμφωνα με το Ερευνητικό Ινστιτούτο του Οργανισμού Κοινωνικής Ασφάλισης του Ιράν, τουλάχιστον 25 εκατομμύρια Ιρανοί ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας μέχρι τον Ιούνιο του 2021. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός αναμένεται να έχει αυξηθεί. Την ίδια ώρα, η ίδια η κοινωνία και οι απαιτήσεις της φαίνεται πως έχουν αλλάξει. Το κύριο σύνθημα των διαδηλωτών είναι «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», οι οποίοι ζητούν περισσότερη ισότητα.
«Το γεγονός ότι πολλοί άνδρες συμμετέχουν στις διαδηλώσεις μαρτυρά ότι η κοινωνία έχει στραφεί σε πιο προοδευτικές απαιτήσεις», υποστηρίζει ο Mehrdad Darvishpour, Ιρανός κοινωνιολόγος στο BBC.
«Είμαστε μάρτυρες της γέννησης ενός μεγα-κινήματος», προσθέτει ο Mehrdad Darvishpour και καταλήγει πως δεν υπάρχει επιστροφή από αυτό.
Ο θάνατος της 22χρονης έχει ταράξει ακόμη και ορισμένους από τους σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές της κυβέρνησης. Πολλοί από αυτούς, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων κληρικών, αμφισβητούν τις βίαιες τακτικές που χρησιμοποιούνται από την Αστυνομία Ηθων κατά των γυναικών. Έτσι, η κυβέρνηση έχει δύο επιλογές: Είτε να αλλάξει τους αυστηρούς κανόνες της για το χιτζάμπ που αποτελούν μέρος της ταυτότητας της Ισλαμικής Δημοκρατίας – αν και κάτι τέτοιο μπορεί να ενθαρρύνει τους διαδηλωτές να συνεχίσουν μέχρι να φτάσουν στο τελικό τους αίτημα για αλλαγή καθεστώτος – είτε να μην αλλάξει τίποτα και να συνεχιστεί η βίαιη καταστολή που μπορεί για λίγο να κατευνάσει τις αναταραχές, αλλά θα ρίξει λάδι στη ολοένα αυξανόμενη οργή των πολιτών.