«Δεν υπάρχει ελπίδα»… κραυγή απόγνωσης βγήκε από τα χείλη Αφγανής που κοιτάζει με βαθιά ανησυχία το μέλλον το οποίο θα σημαδευτεί από την απόλυτη επικράτηση των Ταλιμπάν.
Βίωσε τον εφιάλτη όταν επιχείρησε να φύγει από τη χώρα και οι Ταλιμπάν δεν την άφησαν να μεταβεί στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.
Η εργαζόμενη με βίζα για άλλη χώρα είπε στο BBC ότι οι Ταλιμπάν την γύρισαν πίσω επειδή ήταν μόνη της, χωρίς συνοδεία, όπως επιτάσσουν οι νόρμες στις βαθιά ισλαμιστικές χώρες.
Όπως τόνισε, όταν έφτασε στο αεροδρόμιο την προσέγγισαν τρεις άντρες κρατώντας μαστίγιο και απαιτώντας να μάθουν γιατί κυκλοφορούσε χωρίς σύντροφο.
«Ήταν τόσο τρομακτικό, εφιαλτικό, όπως στις ταινίες», δήλωσε η γυναίκα.
Έσπευσε να τονίσει ότι δεν βλέπει διαφορά από την εποχή, 1996-2001, κατά την οποία οι Ταλιμπάν βρίσκονταν στην εξουσία και εφάρμοζαν ένα στυγνό καθεστώς βασισμένο στην πιο σκληρή πλευρά του νόμου της σαρία.
«Δεν υπάρχει ελπίδα, είναι σαν να τελείωσε ο κόσμος», λέει με πόνο ψυχής η γυναίκα.
Δεν είναι λίγες, στο μεταξύ, οι οργανώσεις υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κρούουν τον κώδωνα για καταπάτηση βασικών ελευθεριών των γυναικών.
Στην προ εικοσαετίας κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν οι γυναίκες ζούσαν στο απόλυτο σκοτάδι: με μπούρκα που κάλυπτε όλο τους το πρόσωπο, αποκλεισμό από εργασία και εκπαίδευση. Τα κορίτσια αναγκάζονταν από την ηλικία των 12 ετών να γίνονται νύφες, ενώ το σχολείο σταματούσε από τα 10 έτη.
Οι Ταλιμπάν, εν μέσω χάους και δηλώσεων προβληματισμού από τη Δύση, διεμήνυσαν ότι θα γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των γυναικών, στο πλαίσιο όμως που ορίζει ο νόμος της σαρία.
Τα βλέμματα είναι στραμμένα στις καταιγιστικές εξελίξεις, ενώ η αγωνία φανερή για τη ζωή των γυναικών μετά την περίοδο της έντονης πολιτικής ρευστότητας που συγκλόνισε τον πλανήτη.