Quantcast

Ανατριχιαστικό άρθρο στο Ria Novosti αποκαλύπτει τα ωμά σχέδια Πούτιν για αφανισμό της Ουκρανίας

Σοκ προκαλεί άρθρο γνώμης που δημοσίευσε το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων

Σοκ προκαλεί άρθρο γνώμης που δημοσίευσε το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti, με τον συντάκτη του, θιασώτη των απόψεων του Βλαντίμιρ Πούτιν, να ζητά τον αφανισμό της Ουκρανίας ως κράτους με τη λέξη-κλειδί «αποναζιστικοποίηση».

Στο ανατριχιαστικό άρθρο του, ο Ρώσος αναλυτής Τιμοφέι Σεργκέιτσεφ, που ασκεί επιρροή στα κέντρα διαμόρφωσης πολιτικής στη Μόσχα, εξηγεί τι πρέπει να κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία για να την «αποναζιστικοποιήσει» και να οικοδομήσει ένα νέο κράτος μακριά από τη Δύση και το ΝΑΤΟ και, φυσικά, στην αγκαλιά του Κρεμλίνου.

 

 

«Η αποναζστικοποίηση είναι απαραίτητη όταν μια σημαντική μερίδα του λαού, πιθανότατα η πλειοψηφία, κυριαρχείται και γοητεύεται από τη ναζιστική πολιτική», γράφει.

Ο Σεργκέιτσεφ καλεί τις ρωσικές δυνάμεις να εξαλείψουν τους υποτιθέμενους Ναζί που βρίσκονται στην εξουσία στην Ουκρανία και ζητά την παραδειγματική και βάναυση τιμωρία τους.

«Πρέπει να γίνει πλήρης εκκαθάριση. Κάθε οργάνωση που έχει συνδεθεί με την πρακτική του ναζισμού πρέπει να διαλυθεί και να απαγορευτεί», λέει. Επικαλούμενος ψευδείς ισχυρισμούς χωρίς να παρουσιάζει την παραμικρή απόδειξη και παπαγαλίζοντας την παράλογη προπαγάνδα που επικαλέστηκε ο Πούτιν για να δικαιολογήσει την εισβολή στην Ουκρανία, υποστηρίζει ότι ένα σημαντικό ποσοστό Ουκρανών είναι παθητικοί Ναζί και ότι είναι και αυτοί είναι ένοχοι για υποστήριξη της «ναζιστικής κυβέρνησης».

 

Η «επανεκπαίδευση» του ουκρανικού πληθυσμού

«Η περαιτέρω αποναζιστικοοποίηση αυτής της μάζας του πληθυσμού συνίσταται στην επανεκπαίδευση, η οποία επιτυγχάνεται μέσω της ιδεολογικής καταστολής των ναζιστικών συμπεριφορών και της αυστηρής λογοκρισίας: όχι μόνο στην πολιτική σφαίρα, αλλά κατ’ ανάγκην και στη σφαίρα του πολιτισμού και της εκπαίδευσης.

H 57χρονη Τanya Nedashkivs’ka θρηνεί τον άνδρα της που σκότωσαν ρωσικές δυνάμεις στη Μπούκα
H 57χρονη Τanya Nedashkivs’ka θρηνεί τον άνδρα της που σκότωσαν ρωσικές δυνάμεις στη Μπούκα / Φωτογραφία: AP Photo

 

Μέσω της κουλτούρας και εκπαίδευσης προετοιμάστηκε και πραγματοποιήθηκε μια βαθιά μαζική ναζιστικοποίηση του πληθυσμού, που εξασφάλισε η υπόσχεση διανομής μερισμάτων από τη νίκη του ναζιστικού καθεστώτος επί της Ρωσίας, τη ναζιστική προπαγάνδα, την εσωτερική βία και τον τρόμο», γράφει ο Ρώσος αναλυτής.

 

Μια γενιά θα διαρκέσει η «αποναζιστικοποίηση« της Ουκρανίας

Ο Σεργκέιτσεφ λέει ότι η διάρκεια της αποναζιστικοποίησης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από μία γενιά, υποστηρίζοντας ότι ο ενστερνισμός των ιδεωδών του ναζισμού στην Ουκρανία ξεκίνησε το 1989. Και έτσι συνδέει την επιθυμία του Κιέβου για ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση με το ναζισμό.

Ο αναλυτής υποστηρίζει ακόμη ότι η φερόμενη ναζιστικοποίηση της Ουκρανίας είναι ακόμη πιο επικίνδυνη από το γερμανικό ναζισμό και προειδοποιεί ότι η ισχύς του Κιέβου συνιστά απειλή για τη Ρωσία και ολόκληρη την υφήλιο.

«Σε αντίθεση, ας πούμε, με τη Γεωργία και τη Βαλτική, η Ουκρανία, όπως έχει δείξει η ιστορία, είναι αδύνατη ως εθνικό κράτος και οι προσπάθειες οικοδόμησης αυτού οδηγούν φυσικά στον ναζισμό. Το ουκρανικό είναι ένα τεχνητό αντιρωσικό κατασκεύασμα που δεν έχει το δικό του περιεχόμενο πολιτισμού, ένα υποδεέστερο στοιχείο ενός εξωγήινου πολιτισμού», λέει.

 

Ο οδικός χάρτης της «αποναζιστικοποίησης» της Ουκρανίας

Ο Σεργκέιτσεφ παραθέτει στο άρθρο του κι έναν οδικό χάρτη για το Κρεμλίνο για την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας «εν καιρώ ειρήνης» με φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, αστυνομίας και άμυνας, απαλλαγμένους από ναζιστικά στοιχεία, ξεκινώντας στη βάση τους τις διαδικασίες ίδρυσης ενός νέου δημοκρατικού κράτους σε στενή συνεργασία με Μόσχα.

«Η αποναζιστικοποίηση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από τον νικητή, κάτι που απαιτεί:

(1) τον απόλυτο έλεγχό του στη διαδικασία αποναζιστικοποίησης, και

(2) τη δύναμη να διασφαλίζει αυτόν τον έλεγχο.

Από αυτή την άποψη, μια αποναζιστκοποιημένη χώρα δεν μπορεί να είναι κυρίαρχη… Το όνομα “Ουκρανία” προφανώς δεν μπορεί να διατηρηθεί ως τίτλος μιας πλήρως αποναζιστικοποιημένης κρατικής οντότητας σε μια περιοχή απελευθερωμένη από το ναζιστικό καθεστώς», λέει.

«Η Ρωσία δεν θα έχει συμμάχους στην αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Επειδή πρόκειται για ένα καθαρά ρωσικό ζήτημα. Και επίσης γιατί όχι μόνο θα εξαλειφθεί η ναζιστική Ουκρανία, αλλά πάνω απ’ όλα ο δυτικός ολοκληρωτισμός, τα επιβεβλημένα προγράμματα υποβάθμισης και εκπολιτιστικής αποσύνθεσης, οι μηχανισμοί υποταγής στην υπερδύναμη της Δύσης και των Ηνωμένων Πολιτειών», καταλήγει ο Ρώσος αναλυτής.

 

Ποιος είναι ο συγγραφέας του ανατριχιαστικού άρθρου

Το άρθρο του συγκέντρωσε εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις (πάνω από 300.000 μέχρι το πρωί της Δευτέρας). Ο Σεργκέιτσεφ είναι προφανώς υποστηρικτής του συντηρητικού ρωσικού κόμματος «Αστική Πλατφόρμα», καθώς εθεάθη σε συνέδριό του στη Μόσχα το 2017. Ιδρυτής του εν λόγω κόμματος είναι ο Ρώσος ολιγάρχης Μιχαήλ Προχόροφ, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπόυς στη χώρα, που συγκαταλέγεται σε λίστα των ΗΠΑ με τους εμπίστους του Πούτιν.

Ο Σεργκέιτσεφ παρουσιάζεται σε ρωσικά ρεπορτάζ τόσο ως συγγραφέας όσο και ως παραγωγός ταινιών, φιλόσοφος και συνιδρυτής του Αρχείου του Ιδρύματος Μεθοδολογικής Λέσχης της Μόσχας. Είναι επίσης μέλος του Zinoviev Club της Rossiya Segodnya, αλλά σύμβουλος στο Διεθνές Κέντρο Έρευνας και Εκπαίδευσης Zinoviev στο Τμήμα Παγκόσμιων Διαδικασιών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας.

Η εμπρηστική ρητορική του θορύβησε ιδιαίτερα ειδικούς στη γεωπολιτική ανάλυση αλλά και διεθνή ΜΜΕ στον απόηχο των αποκαλύψεων για τη σφαγή στη Μπούκα και άλλες μαρτυρικές πόλεις στην Ουκρανία. Ο δημοσιογράφος του BBC, Φράνσις Σκαρ, έκανε λόγο για «αποκρουστική» ρητορική, ενώ ο δημοσιογράφος του CNN, Νιλ Χάουερ, βλέπει στο άρθρο γνώμης που δημοσίευσε το Ria Novosti μια «πλήρους κλίμακας γενοκτονική ρητορική» στα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης. Ο Χάουερ συγκρίνει τη σφαγή της Μπούκα με τη σφαγή του Γκρόζνι κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Τσετσενία το 2000. Η διαφορά είναι ότι ο ρωσικός στρατός σκοτώνει τώρα αμάχους, παρόλο που οι κάτοικοι της Μπούκα «θα μπορούσαν να είναι συγγενείς τους», γράφει ο Χάουερ.