Το Αμπντούλ Χαμίντ Χαν ξεκινά σήμερα το ταξίδι του χωρίς να είναι ξεκάθαρο πού θα κατευθυνθεί.
Πολλοί είναι αυτοί που περιμένουν μία αντίστοιχη κίνηση με το Ορούτς Ρέις, με την κυβέρνηση ωστόσο να υπογραμμίζει σε όλους τους τόνους ότι το 2022 δεν είναι 2020, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι η Αθήνα είναι προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα. Την ίδια παραδοχή αναφορικά με τις αλλαγές από το 2020 έχουν κάνει και τούρκοι διπλωμάτες, επισημαίνοντας ότι η γεωστρατηγική σκακιέρα έχει αλλάξει δραματικά.
Ο προορισμός του τουρκικού γεωτρύπανου παραμένει καλά κρυμμένος, και το αμέσως επόμενο διάστημα θα φανεί κατά πόσο ο Ερντογάν θέλει να ανεβάσει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και πόσο θέλει να δοκιμάσει τα όρια του ΝΑΤΟ και της Δύσης. Σίγουρο είναι εξάλλου ότι το ταξίδι του Αμπντούλ Χαμίντ Χαν εξυπηρετεί και εσωτερικούς λόγους στην Τουρκία.
Ο Ταγίπ Ερντογάν εξάλλου ετοιμάζει φιέστα για τον απόπλου του Αμπντούλ Χαμίντ Χαν από το λιμάνι της Μερσινας. «Θα χαιρετίσουμε το απόπλου του τέταρτου γεωτρύπανού μας, το οποίο έχει εξοπλιστεί με τεχνολογία νέας γενιάς, από το λιμάνι Τασούτζου της Μερσίνας» δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος.
Τρία σενάρια, τρία επίπεδα έντασης
Στο παιχνίδι που παίζει ο Ερντογάν οι επιλογές για το ταξίδι του Αμπντούλ Χαμίντ εμφανίζονται σε τρία σενάρια. Το πρώτο που είναι και αυτό που θεωρείται ότι έχει τις λιγότερες πιθανότητες αλλά θα ανεβάσει την ένταση κατακόρυφα είναι να ακολουθήσει το τουρκικό γεωτρύπανο την πορεία του Ορούτς Ρέις.
Μία ευθεία πρόκληση – αμφισβήτηση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, μίας χώρας – μέλους του ΝΑΤΟ από έναν σύμμαχο της στο ΝΑΤΟ.
Τα άλλα σενάρια αφορούν το ενδεχόμενο το Αμπντούλ Χαμίντ Χαν να βάλει πλώρη για την κυπριακή ΑΟΖ. Και είτε να κινηθεί σε περιοχές όπου η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αδειοδοτήσει για έρευνες, όπως το οικόπεδο 6 για το οποίο υπάρχουν και πληροφορίες περί εντοπισμού μεγάλου κοιτάσματος, είτε να κινηθεί στην περιοχή ανάμεσα στην Μερσίνα και την Κερύνεια, που είναι η πλέον «ανώδυνη».
Η επιμονή στη Γαλάζια Πατρίδα
Στόχος της Τουρκίας θα είναι σε όλες τις περιπτώσεις να αποδείξει ότι υπερασπίζεται το «δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας» ακόμα και σε περιόδους που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να αποφεύγει τις προκλήσεις.
Με το ερώτημα που μπαίνει εμφατικά πλέον από αναλυτές πέραν των αντιδράσεων Αθήνας και Λευκωσίας να αφορά και τις αντιδράσεις των συμμάχων και της Δύσης.
Στο ερώτημα αν πρέπει να υπάρχει διάκριση στο αν το γεωτρύπανο θα κατευθυνθεί σε περιοχή ελληνικών συμφερόντων ή στην κυπριακή ΑΟΖ δεν είναι λίγοι αυτοί που υπογραμμίζουν ότι αυτή υφίσταται αν και δεν πρέπει.
Τονίζουν δε ότι τα μηνύματα που θα στείλει η διεθνή κοινότητα, όσα θα πει και κυρίως για όσα θα επιλέξει να σιωπήσει – ενδεχομένως – το ΝΑΤΟ μπορεί να συνθέσουν μία ιδιαίτερα επικίνδυνη εικόνα για το μέλλον.
Το σίγουρο είναι ότι ο τούρκος πρόεδρος θα μετρήσει την αντοχή της Δύσης αλλά και η Ελλάδα και η Κύπρος την αντοχή των συμμάχων τους.
Σε μία συγκυρία κατά την οποία η Δύση βάζει πρώτο θέμα στην ατζέντα της το σεβασμό των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, δεν μπορεί, όπως έχει επισημάνει εμμέσως πλην σαφώς και η ελληνική διπλωματία να κλείσει τα μάτια στην τουρκική προκλητικότητα.
Καθώς η σιωπή θα έστελνε μήνυμα υπέρ της ασυδοσίας του Ερντογάν και μάλιστα στη σκιά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Σε μία συγκυρία που οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά λεπτές και δεν πρέπει να δοκιμάζονται.