Quantcast

Αγγλία: Διδακτορικός φοιτητής έλυσε σανσκριτικό πρόβλημα 2.500 ετών (Φώτο)

Αποκωδικοποίησε έναν κανόνα που επινόησε ο Πανίνι και έφερε την επανάσταση στη μελέτη της γλώσσας

Ένα γραμματικό πρόβλημα που απασχολούσε τους μελετητές των Σανσκριτικών από τον 5ο αιώνα π.Χ. έλυσε ένας Ινδός διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.

Ο Rishi Rajpopat, που είναι 27 ετών, αποκωδικοποίησε έναν κανόνα που δίδαξε ο «πατέρας της γλωσσολογίας», Πανίνι, που έζησε πριν από περίπου 2.500 χρόνια.

 

«Όλα άρχισαν να βγάζουν νόημα»

«Είχα μια στιγμή  “Εύρηκα”, μετά από εννέα μήνες προσπαθειών χωρίς αποτέλεσμα», δήλωσε ο φοιτητής, περήφανος για το επίτευγμά του.

Και περιέγραψε πώς κατάφερε να λύσει τον «γρίφο»: «Έκλεισα τα βιβλία για ένα μήνα και απλώς απόλαυσα το καλοκαίρι. Κολύμπησα, έκανα ποδήλατο και διαλογισμό, μαγείρεψα. Στη συνέχεια, επέστρεψα στο Πανεπιστήμιο και καθώς γύριζα τις σελίδες των βιβλίων άρχισαν να αναδύονται αυτά τα μοτίβα και όλα άρχισαν να βγάζουν νόημα».

Όπως είπε ο Rishi Rajpopat, περνούσε πολλές ώρες στη βιβλιοθήκη της σχολής και δούλευε πάνω στο πρόβλημα για δυόμισι χρόνια.

Ο Rajpopat χρησιμοποίησε αντίγραφo ενός σανσκριτικού κειμένου του Πανίνι για να αποδείξει τη θεωρία του. Πηγή: BBC

Τα Σανσκριτικά ομιλούνται κυρίως στην Ινδία από περίπου 25.000 ανθρώπους, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.

Η θέση της γλώσσας στον πολιτισμό της Ινδίας και της ΝΑ Ασίας είναι παρόμοια με εκείνη των Λατινικών και των Αρχαίων Ελληνικών στην μεσαιωνική Ευρώπη, και είναι κεντρικός άξονας της ινδουιστικής παράδοσης. Όντας μία από τις 22 επίσημες γλώσσες της Ινδίας, τα Σανσκριτικά διδάσκονται σε σχολεία ως δεύτερη γλώσσα, ενώ ορισμένοι Βραχμάνοι τη θεωρούν ως μητρική τους γλώσσα.

Κατά τη διάρκεια των αιώνων τα Σανσκριτικά έχουν χρησιμοποιηθεί στην επιστήμη, τη φιλοσοφία, την ποίηση και την κοσμική λογοτεχνία της Ινδίας.

Η γραμματική του Πανίνι, γνωστή ως Astadhyayi, αναφέρεται στο πώς πρέπει να χρησιμοποιείται ορθά η γλώσσα. Μάλιστα, τον 4ο αιώνα π.Χ. αποτέλεσε ορόσημο για την ανάπτυξή της.

Η Astadhyayi βασίστηκε σε ένα σύστημα που λειτουργούσε σαν αλγόριθμος για να μετατρέψει την κατάληξη μιας λέξης σε γραμματικά σωστές λέξεις και προτάσεις. Ωστόσο, δύο ή περισσότεροι από τους κανόνες του Πανίνι εφαρμόζονται συχνά ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συγκρούσεις.

Ο «μετακανόνας» και η απόρριψή του

Ο Πανίνι δίδασκε έναν «μετακανόνα», ο οποίος παραδοσιακά ερμηνεύεται από τους μελετητές ως εξής: «Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ δύο κανόνων ίσης ισχύος, κερδίζει ο κανόνας που έρχεται αργότερα στη σειριακή σειρά της γραμματικής».

Ο «μετακανόνας» αυτός όμως οδηγούσε συχνά σε γραμματικά λανθασμένα αποτελέσματα. Ο Rishi Rajpopat απέρριψε την παραδοσιακή ερμηνεία του παραπάνω κανόνα και έδωσε τη δική του εκδοχή. Όπως υποστήριξε, ο Πανίνι εννοούσε ότι μεταξύ κανόνων που ισχύουν για την αριστερή και τη δεξιά πλευρά μιας λέξης, πρέπει να επιλέγεται ο κανόνας που ισχύει για τη δεξιά πλευρά.

Χρησιμοποιώντας αυτή την ερμηνεία, διαπίστωσε ότι η «γλωσσική μηχανή» του Πανίνι παρήγαγε γραμματικά σωστές λέξεις χωρίς σχεδόν καμία εξαίρεση.

 

«Ελπίζω ότι αυτή η ανακάλυψη θα εμφυσήσει στους μαθητές στην Ινδία αυτοπεποίθηση, υπερηφάνεια και ελπίδα ότι μπορούν και αυτοί να επιτύχουν σπουδαία πράγματα», δήλωσε ο 27χρονος φοιτητής.

Ο επιβλέπων καθηγητής του στο Κέιμπριτζ, καθηγητής Σανσκριτικών Vincenzo Vergiani, ανέφερε από την πλευρά του: «Ο Rishi Rajpopat βρήκε λύση σε ένα πρόβλημα που έχει προβληματίσει τους μελετητές για αιώνες. Η ανακάλυψη αυτή θα φέρει επανάσταση στη μελέτη των Σανσκριτικών σε μια εποχή που το ενδιαφέρον για τη γλώσσα βρίσκεται σε άνοδο».