Νίκος Μιχαλόπουλος
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην πραγματικότητα, αποφάσισε να αναβάλει την παρουσίαση της τελικής της πρότασης για τον Ιούλιο. Αυτό δεν είναι τυχαίο, δεδομένου ότι το πρότυπο, που έχει σχεδιαστεί για τη ρύθμιση των εκπομπών των νέων οχημάτων, βρίσκεται εδώ και καιρό στο μάτι του κυκλώνα λόγω του γεγονότος πως μπορεί να επιρρεάσει στο μέλλον των κινητήρων εσωτερικής καύσης.
Μεγάλη αναμονή
Το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο θα πρέπει να αντικαταστήσει, όχι πριν από το 2025, το σημερινό Euro 6 (το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 2014), αλλά η θεσμοθέτηση της έχει παραταθεί τόσο πολύ που προκαλεί μεγάλες ανησυχίες στην αυτοκινητοβιομηχανία. Εδώ και αρκετό καιρό, οι κατασκευαστές ζητούν από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα μεγαλύτερη σαφήνεια, προκειμένου να εξαλειφθεί ένας καθοριστικός παράγοντας στον καθορισμό των επενδυτικών προγραμμάτων. Αρκεί να αναφέρουμε ότι, αρχικά, η Επιτροπή είχε υποδείξει το τέταρτο τρίμηνο του 2021 ως την περίοδο για την παρουσίαση της τελικής πρότασης που θα υποβληθεί στο Κοινοβούλιο και στα κράτη μέλη για να ξεκινήσει η διαδικασία που θα οδηγήσει στην ολοκλήρωση του συνολικού πλαισίου. Στη συνέχεια, αναβολή για τις 5 Απριλίου 2022 και τώρα για τις 20 Ιουλίου. Από τις Βρυξέλλες κίνησαν μια ακόμη επέκταση με τους πολλαπλούς τομείς εφαρμογής των νέων κανονισμών (για πρώτη φορά οι κανονισμοί θα αφορούν ταυτόχρονα αυτοκίνητα, φορτηγά και βαρέα οχήματα) και με την ανάγκη να διασφαλιστεί η παρουσίαση μιας σταθερής και ολοκληρωμένης πρότασης. Είναι σαφές ότι όλα πρέπει να επανέλθουν στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προβληματισμού για την «μετάβαση» που ξεκίνησε από την πολιτική και θεωρείται από πολλούς ανέφικτη, αν όχι εις βάρος των ευρωπαϊκών βιομηχανικών και εργατικών πόρων.
Οι φόβοι
Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει πολυάριθμες αλλαγές στο «πακέτο Euro 7». Οι αυστηρές παράμετροι που περιλαμβάνονται στα πρώτα προσχέδια, που επικρίθηκαν έντονα όχι μόνο από τις αυτοκινητοβιομηχανίες, έχουν χαλαρώσει. Η πρώτη πρόταση, η οποία ξεχώρισε τον Οκτώβριο του 2020, απορρίφθηκε με βεβαιότητα από ορισμένες χώρες όπως η Γαλλία, ενώ η ACEA έκανε λόγο για μη ρεαλιστικούς στόχους και η γερμανική VDA για αποτελεσματική, αν και όχι ρητή, απαγόρευση πώλησης θερμικών κινητήρων. Ο κίνδυνος πρόωρης απαγόρευσης αποφεύχθηκε με μια δεύτερη έκδοση που παρουσιάστηκε τον περασμένο Απρίλιο από τη Συμβουλευτική Ομάδα για τα Πρότυπα Εκπομπών Οχημάτων (Agves). Η εφοδιαστική αλυσίδα, ωστόσο, συνεχίζει να εκφράζει ανησυχίες για υπερβολικά μεγάλους χρόνους και τις συνεχείς αναβολές. Οι κατασκευαστές έχουν απόλυτη ανάγκη από ορισμένες ενδείξεις για να αντιμετωπίσουν ένα μέλλον που είναι ήδη γεμάτο προκλήσεις, ξεκινώντας από τις συνέπειες της μετάβασης στην ηλεκτρική κινητικότητα. Έχει τονιστεί εδώ και καιρό ότι η αύξηση του κόστους που απαιτείται για τη συμμόρφωση με τους νέους κανονισμούς κινδυνεύει να μην καταστήσει επικερδή την ανάπτυξη και την παραγωγή κινητήρων νέας γενιάς. Κάτι παρόμοιο έχει ήδη συμβεί με το Euro 6, το οποίο μείωσε τα περιθώρια κέρδους σε πιο συμπαγή οχήματα, όπως τα αυτοκίνητα πόλης, και ώθησε τους κατασκευαστές να εγκαταλείψουν σταδιακά την κατηγορία Α.
Θέμα ζωτικής σημασίας
Το θέμα του κόστους είναι λοιπόν κεντρικό, στην πραγματικότητα, τα Evs έχουν πλέον γίνει ουσιαστικά για να επιτρέψουν σε όλες τις εταιρείες του κλάδου να συμμορφωθούν με τα ισχύοντα όρια για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και να αποφύγουν τα πρόστιμα της ίδιας της Επιτροπής. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν και εκείνοι που έχουν ήδη κάνει τις επιλογές τους. Η Nissan, για παράδειγμα, αποφάσισε να σταματήσει την ανάπτυξη νέων κινητήρων εσωτερικής καύσης για την Ευρώπη, παρακινώντας την επιλογή της με πολύ υψηλό κόστος προσαρμογής στο Euro 7, ενώ άλλοι κατασκευαστές όπως η Audi περιμένουν να επαληθεύσουν την τελική νομοθεσία, αλλά έχουν ήδη προετοιμάζουν έναν αποχαιρετισμό παρόμοιο με αυτόν των Ιαπώνων. Άλλοι πάλι, από την άλλη, επέλεξαν να επιμείνουν στον δρόμο της ανάπτυξης. Αυτή είναι η περίπτωση της Stellantis και της απόφασής του να φέρει στην Pratola Serra έναν νέο κινητήρα ήδη συμβατό με τα πρότυπα Euro 7. Το όλο ζήτημα είναι επομένως ζωτικής σημασίας για την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία. Αυτό αποδεικνύεται από τη θέση της ACEA και την επιθυμία για μια «ταχεία συμφωνία» σε ευρωπαϊκό επίπεδο ήδη μέχρι το τέλος του έτους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιτραπεί στον τομέα να «έχει σαφήνεια και τον απαραίτητο χρόνο για να αντιμετωπίσει μελλοντικές αλλαγές». Η ένωση έχει υποδείξει την 1η Σεπτεμβρίου 2025 ως πιθανή ημερομηνία για την έναρξη ισχύος του Euro 7. Με αυτόν τον τρόπο, ο κλάδος θα έχει τέσσερα χρόνια για να προετοιμαστεί. Οι μεγαλύτεροι χρόνοι, από την άλλη πλευρά, θα κινδύνευαν να δημιουργήσουν περαιτέρω δυσκολίες σε έναν τομέα που ήδη αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα και δεν μπορεί να σχεδιάσει το μέλλον του.