Ο Κώστας Γκελαούζος μπορεί να μην κατάφερε να επαναλάβει την περσινή του νίκη στον Αυθεντικό Μαραθώνιο και να φθάσει παράλληλα στις πέντε διαδοχικές νίκες σε πανελλήνια πρωταθλήματα. Ο 31χρονος δρομέας του Παναθηναϊκού καταπονημένος και έχοντας αδειάσει από δυνάμεις, είδε τον Χαράλαμπο Πιτσώλη να τον προσπερνά στο 41ο χλμ. και να κόβει το νήμα στη γραμμή τερματισμού στο Παναθηναϊκό Στάδιο.
Όμως ο κορυφαίος Έλληνας μαραθωνοδρόμος των τελευταίων ετών, μέσα από ανάρτησή του στο Facebook εξωτερικεύει τις σκέψεις που τον βασάνιζαν στα τελευταία 14 χλμ. της κούρσας και συγκλονίζει.
«Μια σκέψη με κρατούσε όρθιο. “Οι δικοί μου άνθρωποι με περιμένουν στον τερματισμό και θα φτάσω εκεί και ας καταρρεύσω”» έγραψε, μεταξύ άλλων, ο κορυφαίος Έλληνας μαραθωνοδρόμος των τελευταίων ετών, που παράλληλα αποθεώνει τον μεγάλο νικητή. «Μπράβο Μπάμπη!! Μπράβο κύριε Ζώρζο!! Πολύ χάρηκα και για τους δύο να το ξέρετε!».
Αναλυτικά η ανάρτηση του Γκελαούζου
«H πιο δυνατή ή η πιο αδύναμη στιγμή; Ο μαραθώνιος είναι σαν την ζωή έχουμε πει. Έχει τα πάνω του και τα κάτω του. Από το 28ο χλμ. πάλευα με το εάν θα εγκαταλείψω. Κάθε χιλιόμετρο άρχιζε και γινόταν όλο και πιο δύσκολο.
Δεν με ένοιαζε εάν ο ρυθμός έπεφτε διότι “το δύσκολο” είχε να κάνει με τα πόσα προβλήματα μπορούσα ακόμη να αντέξω πάνω μου. Μια σκέψη με κρατούσε όρθιο.
“Οι δικοί μου άνθρωποι με περιμένουν στον τερματισμό και θα φτάσω εκεί και ας καταρρεύσω”. Περίμενα μήπως και πέσω στο έδαφος ξαφνικά. Περίμενα να με πιάσει μια κράμπα, κάτι, να με σταματήσει απο την ξεροκεφαλιά μου που με είχε βάλει σε αυτό το μαρτύριο.
Έψαξα λόγους ώστε να ξυπνήσω, πιστεύοντας ότι από κάπου κάποια στιγμή θα έρθει λίγη δύναμη. Το είπα πολλές φορές μέσα μου όμως.. “Θεέ μου κάνε με να τερματίσω και δεν θα ξανά τρέξω”.
Σιγά σιγά φτάνω στο στάδιο… 3 κινήσεις θα κανεις ακόμα Κώστα είπα, γιατί όταν πέφτεις, θα πέφτεις με ψηλά το κεφάλι.
1)Θα σηκώσεις το χέρι σου να χαιρετίσεις τον κόσμο.
2)Θα περάσεις τη γραμμή του τερματισμού τρέχοντας.
3)Θα δώσεις το χέρι σου δυνατά στον φετινό νικητή του μαραθωνίου, γιατί του αξίζει και με το παραπάνω.
Μπράβο Μπάμπη!! Μπράβο κύριε Ζώρζο!! Πολύ χάρηκα και για τους δύο να το ξέρετε! Μετά ξάπλωσα και ένιωσα την ανάγκη να κλείσω για λίγο τα μάτια μου, ήθελα να κοιμηθώ. Δεν ένιωθα πολλά.
Σηκώθηκα.
Έκανα το καθήκον μου να είμαι παρών, με ό,τι δυνάμεις έβρισκα. Ευτυχώς είμαι καλά στην υγεία μου τώρα. Έτοιμος να ξεκουραστώ από το τρέξιμο».