Με άρθρο της η Gazzetta dello Sport σχολιάζει όσα γίνονται στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όπου οι Αραβες αγοράζουν τους πάντες χωρίς να ελέγχονται από κανέναν.
Το FFP δημιουργήθηκε για να κρατάει τις ισορροπίες, που προφανώς και δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή, όπως δείχνουν οι… φαραωνικές επενδύσεις της Παρί Σεν Ζερμέν. Ή η άνεση με την οποία η Μάντσεστερ Σίτι μοιράζει 100άρες για μεταγραφές στον κάθε ανύπαρκτο.
Ειδικά αυτές οι δύο ομάδες είναι τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη σύγχρονη ιστορία του ποδοσφαίρου, αλλά η UEFA δεν τις ακουμπάει. Δεν τις τιμωρεί. Δεν τις ενοχλεί. Αυτό το βλέπουν και οι τυφλοί πλέον, οπότε αρχίζουν σιγά-σιγά οι αντιδράσεις. Οπως, για παράδειγμα, αυτή της Gazzetta dello Sport, στην οποία γράφτηκε σήμερα ένα άρθρο για το θέμα.
«Ο κανόνας του Financial Fair Play, αυτός του “ξοδεύω όσα βγάζω”, παρακάμφθηκε από τους νεόπλουτους του ποδοσφαίρου, οι οποίοι… τιμωρήθηκαν με απλά πρόστιμα.»
«Ας πούμε την αλήθεια: Η Παρί Σεν Ζερμέν, όπως και η Μάντσεστερ Σίτι, πάντα απολάμβαναν προνομιακής μεταχείρησης από τους ελεγκτές της UEFA. Θυμάστε τις χορηγίες με τις οποίες… έφτιαχναν τους ισολογισμούς τους; Το γεγονός ότι πίσω από τις ιδιοκτησίες τους “κρύβονται” κράτη, κατέστρεψε σε τέτοιο βαθμό την έννοια των “συνδεδεμένων μερών” ώστε να επιτρέπονται από την UEFA όλες αυτές οι εμπορικές συμφωνίες και οι χορηγίες, αν και η πραγματικότητα ήταν διαφορετική: Επρόκειτο για συμφωνίες που δεν δικαιολογούνταν με βάση τη δυναμική των ομάδων και ουσιαστικά ήταν κρυφές εισροές κεφαλαίων.
Ας πούμε την αλήθεια: Ο κανόνας του Financial Fair Play, αυτός του “ξοδεύω όσα βγάζω”, παρακάμφθηκε από τους νεόπλουτους του ποδοσφαίρου, οι οποίοι… τιμωρήθηκαν με απλά πρόστιμα. Οι αριθμοί μιλάνε: Από τότε που οι Αραβες προσγειώθηκαν στο Παρίσι, η Παρί έχει καταγράψει κέρδος 53 εκατ. ευρώ συνολικά στους ισολογισμούς από το 2011 ως το 2019, πριν την εμφάνιση του Covid. Αυτό, όμως, το κατάφερε χάρη στις… χορηγίες -που προαναφέραμε- από το Κατάρ. Χορηγίες από 100 ως 215 εκατ. ευρώ ετησίως.
Κι αν το καλοκαίρι του 2017 η Παρί Σεν Ζερμέν… έπεισε την UEFA ότι όλα έγιναν σωστά με τις αποκτήσεις των Νεϊμάρ – Μπαπέ για 402 εκατ. ευρώ, φανταστείτε τι έχει να γίνει τώρα που το FFP τέθηκε προσωρινά σε αναστολή λόγω της κρίσης από την πανδημία.
Ολα αυτά, στην εποχή της αυστηρής εφαρμογής του Financial Fair Play για τους Ιταλούς: Το settlement agreement για Ιντερ και Ρόμα, ενώ η Μίλαν έμεινε εκτός Ευρώπης μία χρονιά. Κι αν το καλοκαίρι του 2017 η Παρί Σεν Ζερμέν… έπεισε την UEFA ότι όλα έγιναν σωστά με τις αποκτήσεις των Νεϊμάρ – Μπαπέ για 402 εκατ. ευρώ, φανταστείτε τι έχει να γίνει τώρα που το FFP τέθηκε προσωρινά σε αναστολή λόγω της κρίσης από την πανδημία.
Από την άλλη πλευρά, η μεγάλη έκτακτη ανάγκη της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας είναι μια άνευ προηγουμένου κρίση ρευστότητας, λόγω της απότομης διακοπής της ροής των χρημάτων από τα έσοδα των γηπέδων (και συναφών) με το επακόλουθο χάσμα στους ισολογισμούς: Σε δύο σεζόν οι απώλειες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχουν υπολογιστεί στα 8 δισ. ευρώ. Είναι ζήτημα επιβίωσης πλέον. Και τοπ κλαμπ, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ιντερ, το ξέρουν καλά.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η UEFA, η οποία υποτίθεται ότι πρέπει να διασφαλίσει τη σταθερότητα του συστήματος, θεωρεί ευπρόσδεκτα αυτά τα κεφάλαια. Και αν αυτά τα κεφάλαια δεν υπάρχουν για κάποιες ομάδες, λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες τους στους τομείς στους οποίους έχουν τις βασικές τους επιχειρήσεις, οι λίγοι που μπορούν να διαθέτουν μετρητά θεωρούνται πλέον… οι σωτήρες του ποδοσφαίρου. Υπολογίστε και τις πολιτικές σχέσεις – σκεφτείτε μόνο την ταύτιση απόψεων μεταξύ του Αλεξάντερ Τσέφεριν και του προέδρου της Παρί Σεν Ζερμέν και της ECA Νασέρ Αλ Κελαϊφι μετά το θέμα με την ευρωπαϊκή Super League- και καταλαβαίνετε το παιχνίδι.
Για να είμαστε ειλικρινείς, στην εποχή του Covid είναι εύλογο να τεθούν προτεραιότητες και να υιοθετηθεί ο υγιής ρεαλισμός. Ποιοι σύλλογοι θα μπορούσαν να είχαν τηρήσει τον κανόνα του break-even; Ισως μόνο η Μπάγερν Μονάχου, ανάμεσα στα κορυφαία κλαμπ. Αντί να υπάρχει θέμα με την αρχή της αυτάρκειας των συλλόγων, είναι προτιμότερο να ενθαρρύνονται οι μορφές προστασίας των μετόχων. Ορίστε, λοιπόν, γιατί στο νέο Financial Fair Play που μελετά η UEFA, ο κανόνας του break-even θα αντικατασταθεί από έναν μηχανισμό που θα λαμβάνει υπόψη τις συνεισφορές της ιδιοκτησίας: Στην ουσία, οι σύλλογοι θα μπορούν να καταγράφουν ζημίες στον προϋπολογισμό, εφόσον καλύπτονται από δικά τους κεφάλαια και δεν χρωστάνε. Τουλάχιστον θα είναι όλα πιο ειλικρινή…».