Αναµενόµενες είναι οι (πολιτικές) κινήσεις που επιχειρεί να κάνει το τελευταίο χρονικό διάστηµα στην πολιτική σκακιέρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, επιδιώκοντας προφανώς, στον δρόµο προς τις κάλπες, να επιτύχει τη µέγιστη δυνατή συσπείρωση.
Επί της ουσίας, τα όσα κάνει έχουν έναν και µόνο στόχο, που δεν είναι άλλος από την ανάγκη να «µαζέψει» τον σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων του. Με απλά λόγια, ο τέως πρωθυπουργός προσπαθεί να καταφέρει στην πρώτη κάλπη ένα αποτέλεσµα που θα του δώσει τη δυνατότητα να φιλοδοξεί ότι στις δεύτερες εκλογές θα µπορέσει να πετύχει το ποσοστό του ’19.
Η απόφαση
Στο πλαίσιο αυτό, έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει τη στρατηγική της προσέγγισης των µετριοπαθών ψηφοφόρων (άλλωστε, σε αυτή την εκλογική δεξαµενή κυριαρχεί ο Μητσοτάκης), επιστρέφοντας στο παραδοσιακά προνοµιακό επίπεδο όπου δρα από την πρώτη ηµέρα που µπήκε στην πολιτική, που δεν είναι άλλο από το τερέν του ακτιβισµού. Ο κ. Τσίπρας, έχοντας αντιληφθεί ότι είναι σχεδόν απίθανο να κερδίσει τη Νέα Δημοκρατία και τον σηµερινό πρωθυπουργό, έχει ξεκινήσει να κάνει διαχείριση ήττας. Και µπορεί αυτό να φαντάζει κάπως υπερβολικό, ωστόσο ανταποκρίνεται πέρα ως πέρα στην πραγµατικότητα.
Πόλωση
Εκείνο λοιπόν που επιχειρεί ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ µέσα από τη στρατηγική του «σκληρού ροκ», που στο τέλος οδηγεί στην πόλωση, είναι να δηµιουργήσει ένα πολιτικό δίπολο, ικανό στις δεύτερες κάλπες να συγκεντρώσει αθροιστικά το 75% των ψηφοφόρων. Με βάση τα σηµερινά δεδοµένα, είναι προφανές ότι ο συγκεκριµένος στόχος -δηλαδή της συγκέντρωσης ενός ποσοστού άνω του 30%- όχι µόνο δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί, αλλά, απεναντίας, ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις δηµοσκοπήσεις δείχνει να κινείται σε πολύ χαµηλότερα δηµοσκοπικά (πάντα) επίπεδα από το ’19. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να κινηθεί επιθετικά έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Κυριαρχία ΝΔ
Άλλωστε, δεν έχει και άλλη επιλογή, από τη στιγµή που ο τελευταίος έχει καταφέρει να έχει την απόλυτη κυριαρχία στο πεδίο του θετικού αφηγήµατος. Η τακτική του «σκληρού ροκ» εξυπηρετεί έναν και µόνο στόχο, που, όπως αντιλαµβάνεστε, είναι άµεσα συνδεδεµένος και µε την προσωπική (πολιτική) επιβίωση του Αλέξη Τσίπρα. Ενα ποσοστό πάνω από το 30% θα διασφάλιζε στον τέως πρωθυπουργό την παραµονή του στην προεδρική καρέκλα της Κουµουνδούρου.
Από τη στιγµή που κανείς δεν µπορεί να πιστέψει την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, είναι λογικό ο πρόεδρός του να επιχειρεί να έχει µια όσο το δυνατόν καλύτερη τύχη (!) στις δύο εκλογικές αναµετρήσεις. Μάλιστα, εφόσον το πετύχει, τότε θα µπορέσει να ελπίζει ότι σε δύο χρόνια θα έχει σοβαρές πιθανότητες να επιστρέψει στο Μέγαρο Μαξίµου, αφού, όπως λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, «η δεύτερη τετραετία θα είναι πολύ πιο δύσκολη για τον Μητσοτάκη».
Δεδομένη η δεύτερη θέση
Σε κάθε περίπτωση, όµως, και ανεξάρτητα από τα παραπάνω, το γεγονός και µόνο ότι ο κ. Τσίπρας οδηγείται σε εκλογές έχοντας (σχεδόν) ως δεδοµένη τη δεύτερη θέση είναι προς αξιολόγηση, ενώ απαντά και στα ερωτήµατα του τύπου: «Γιατί κάνει όλες αυτές τις σπασµωδικές κινήσεις ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ;».
*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 28 Ιανουαρίου 2023.