Πολύ ακριβή η ηλεκτρική μετάβαση – Το είχε υπολογίσει η ΕΕ για αυτό;

Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα αποδεικνύεται πολύ δαπανηρή. Η ΕΕ, η οποία επιβάλλει περιορισμούς, γνώριζε τις συνέπειες της μετάβασης στην ηλεκτρική ενέργεια;

Νίκος Μιχαλόπουλος

Το αυτοκίνητο είναι ένας σημαντικός παράγοντας της ηλεκτρικής μετάβασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

 

Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει να απαγορεύσει τα θερμικά αυτοκίνητα από το 2035. Από εκείνη την ημερομηνία, λέει, οι όμιλοι της αυτοκινητοβιομηχανίας θα πρέπει να παράγουν μόνο ηλεκτρικά, δηλαδή αυτοκίνητα με μηδέν εκπομπές ρύπων. Συνεπώς, η ΕΕ θέτει προθεσμίες και αυστηρούς περιορισμούς, σε όλους τους βιομηχανικούς τομείς.

Στόχος της ΕΕ

Ο στόχος της ΕΕ είναι απλός, να καταφέρει μείωση των εκπομπών CO2 κατά 55% έως το 2030, με την Πράσινη Συμφωνία. Και καθόλου εκπομπές από το 2050.

Δεδομένου ότι η ηλεκτρική μετάβαση κοστίζει πολύ, είναι να αναρωτιέται κανείς αν οι πολιτικοί της ΕΕ το έλαβαν αυτό υπόψη από την αρχή.

Κάποιος μπορεί να αμφιβάλλει πως πολλοί εκπρόσωποι της ΕΕ εκπλήσσονται από τον εξαιρετικά γρήγορο ρυθμό απαλλαγής από τον άνθρακα.

Το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου αυξάνεται.

Τώρα, αρκετά αργά, με διορθωτική και όχι προληπτική δράση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μελετά την υπόθεση της κοινής αποθήκευσης φυσικού αερίου, μια πρόταση που έρχεται από την Ιταλία.

Ποια ιδέα εξετάζεται

Εξετάζεται παράλληλα η ιδέα των ενιαίων συμβάσεων, που προτάθηκε από την Ισπανία.

Εν αναμονή των δεσμεύσεων για την ακριβή ενέργεια στην συζήτηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 21-22 Οκτωβρίου.

Η κατάσταση είναι ρευστή καθώς υπάρχει έντονη αύξηση της τιμής του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.

Αυτό αυξάνει τις τιμές της βενζίνης, του μεθανίου και του ηλεκτρικού ρεύματος. Παράλληλα, στην Ευρώπη, σύμφωνα με την εκτίμηση της Eurostat, το ετήσιο ποσοστό πληθωρισμού ήταν 3,4%, απότομα από 3% τον Αύγουστο. Η ενέργεια κατέγραψε τον υψηλότερο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης: + 17,4%, έναντι + 15,4% τον Αύγουστο.

Όσον αφορά τα αυτοκίνητα και την κινητικότητα, ακούμε τον υφυπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιταλίας, Enzo Amendola, στο περιθώριο του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας στις Βρυξέλλες να τονίζει πως «Υπάρχει το θέμα των βιομηχανικών αλυσίδων εφοδιασμού, από την κινητικότητα στην παραγωγή. Όλα αυτά είναι στοιχεία για τα οποία ρεαλιστικά θέλουμε να υπολογίσουμε, όχι μόνο το εθνικό αλλά και το ευρωπαϊκό συμφέρον, και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις. Έχουμε τη φιλοδοξία όχι μόνο να υπερασπιστούμε θέσεις εργασίας, αλλά να δημιουργήσουμε νέες, χρησιμοποιώντας πράσινες και ψηφιακές τεχνολογίες».

Στο Συμβούλιο, πολλές αντιπροσωπίες τόνισαν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η αυτοκινητοβιομηχανία. Και συμφώνησαν ότι η πράσινη μετάβαση δεν θα πρέπει να επιβαρύνει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Το ζήτημα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Τι συμβαίνει με την ηλεκτρική μετάβαση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις «θυσίες τοπίου»;

Στη συνέχεια, υπάρχει το ζήτημα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Στόχος: παραγωγή ενέργειας χωρίς ρύπανση. Ναι, αλλά και αυτό έχει ένα τίμημα, γιατί κάπου θα πρέπει να τοποθετηθούν οι εγκαταστάσεις. Πρόκειται για τις πιθανές «θυσίες τοπίου». Ωστόσο για να αντιμετωπιστεί μια «άνευ προηγουμένου μεταμόρφωση» είναι απαραίτητο να «βρεθεί ο συμβιβασμός» για την προστασία του τοπίου.

Τι γίνεται εάν οι Περιφέρειες δεν συνεργαστούν για τον προσδιορισμό κατάλληλων χώρων για την κατασκευή των μονάδων παραγωγής ενέργειας; Τότε θα πρέπει να καταφύγουμε σε «υποκατάστατες δυνάμεις» ενέργειας.