Quantcast

Η υπεροχή Ανδρουλάκη στον δεύτερο γύρο και η σιωπή για τη συγγνώµη στον Μιωνή

Το μόνο καλό που έχει κάνει μέχρι στιγμής η κάθοδος του ΓΑΠ είναι ότι στάθηκε αφορμή για να ζωηρέψει η διαδικασία

Γιάννης Κουρτάκης

 

Πολλές και διαφορετικές δημοσκοπήσεις διενεργούνται το τελευταίο (χρονικό) διάστημα ενόψει των εσωκομματικών εκλογών στο ΚΙΝ.ΑΛ.

 

 

Σε όλες σχεδόν καταγράφεται προβάδισμα του Ανδρέα Λοβέρδου στον πρώτο γύρο των εκλογών, με την υποψηφιότητα Παπανδρέου να μην έχει την εκτιμώμενη αποδοχή από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ…

Το μόνο καλό που έχει κάνει μέχρι στιγμής η κάθοδος του ΓΑΠ είναι ότι στάθηκε αφορμή για να ζωηρέψει η διαδικασία, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει περισσότερο κόσμο στις κάλπες.

Ωστόσο, εκείνο που παρουσιάζει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον σχεδόν σε όλες τις σφυγμομετρήσεις είναι η δυναμική που καταγράφουν τα δίδυμα κατά τον δεύτερο γύρο της εσωκομματικής διαδικασίας.

Σύμφωνα με τις έρευνες, η υποψηφιότητα Ανδρουλάκη συγκεντρώνει κινηματικά χαρακτηριστικά, εξέλιξη που, σύμφωνα με τους δημοσκόπους, μπορεί να του χαρίσει την πρωτιά.

Μάλιστα, ο Ηρακλειώτης πολιτικός, εφόσον καταφέρει να περάσει στη δεύτερη Κυριακή, δείχνει να υπερέχει στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων έναντι τόσο του Παπανδρέου όσο και του Λοβέρδου.

Σιωπή για τη συγγνώµη στον Μιωνή

Πριν από δύο εβδομάδες, τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» αποκάλυψαν ένα έγγραφο σύμφωνα με το οποίο ο εκδότης της «Δημοκρατίας», Γιάννης Φιλιππάκης, και ο δημοσιογράφος Αλέξης Τάρκας, στο πλαίσιο του συμβιβασμού που είχε γίνει με τον επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή, είχαν υπογράψει (μεταξύ των άλλων) και έγγραφη δήλωση συγγνώμης.

Μάλιστα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, το σχετικό έγγραφο αποτελεί μέρος της μήνυσης που έχει καταθέσει ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας εναντίον των δύο προσώπων.

Τα όσα δηλώνουν οι Φιλιππάκης – Τάρκας στο επίμαχο έγγραφο εκ των πραγμάτων επιβαρύνουν τη θέση τους, αφού επί της ουσίας παραδέχονται ότι τα όσα έγραφαν για τον Μιωνή δεν ανταποκρίνονταν ουσιαστικά σε πραγματικά γεγονότα.

Ενόψει των δικαστικών εξελίξεων, γίνεται αντιληπτό ότι ένα τέτοιο κείμενο επιβαρύνει τη θέση τόσο του εκδότη όσο και του αρθρογράφου της «Δημοκρατίας». Τέλος, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι οι δύο λειτουργοί του Τύπου απέφυγαν να στραφούν εναντίον του επιχειρηματία.