Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί, έλεγαν οι παλιοί. Αν όμως μιλήσει κάποιος για σχοινί, τουλάχιστον ας φροντίσει αυτό το σχοινί να είναι δυνατό, καινούργιο και αταλάντευτο.
Ή στην προκειμένη μας περίπτωση, μιας και μιλάμε για τρένα, ας μιλήσουμε για τις καταστάσεις και τις ανάγκες των σιδηροδρόμων, τις υπαρκτές και ουσιαστικές. Φυσικά και όχι, τώρα μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ. ΣΥΡΙΖΑ και ουσία δεν μπορούν να συμβαδίσουν.
Είναι όμως το λιγότερο κωμικοτραγικό να βλέπεις εκείνους που ξεπούλησαν με μόλις 40 εκατ. ευρώ την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, να έρχονται σήμερα με σκοπό να παίξουν μικροπολιτικά παιγνίδια, να βρίσκουν τρένο που είναι εκτός δρομολογίων τουλάχιστον 1 μήνα και να σε εμπαίζουν με μανιτάρια που φύτρωσαν, λέγοντας ταυτόχρονα ότι αυτή είναι η συνολική εικόνα της πολιτικής Καραμανλή – Μητσοτάκη.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά, φυσικά δεν πέφτει κανείς από τα σύννεφα και φυσικά κανείς δεν εκπλήσσεται από την τακτική αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Από την προηγούμενη φορά που βρίσκονταν στην αξιωματική αντιπολίτευση και έταζαν μέχρι ότι θα καταργήσουν και τα διόδια εκτός από τα μνημόνια, γνωρίζαμε πολύ καλά πόσο χαμηλά ρίχνουν το πολιτικό επίπεδο της χώρας και πόσα ακόμα είχαμε να δούμε.
Η ηθική και ενωτική τάχα στάση που πάνε να παρουσιάσουν τώρα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα κανάλια για την πανδημία, προκαλεί κύμα γέλωτος. Δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει την αντιπολίτευση με τσουρέκια και ποδήλατα εν μέσω του πρώτου κύματος πανδημίας, τότε που οι υπηρέτες του Αλέξη, έκαναν τις «συγκλονιστικές αποκαλύψεις» ότι ο Μητσοτάκης δεν φορούσε μάσκα στο ποδήλατο, ή ότι η Μαρέβα ψώνιζε στον Τερκενλή με φωτογραφία του προηγούμενου έτους. Επίσης κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη στάση του Τσίπρα, ο οποίος δήλωνε μετά παρρησίας ότι αξίζει να παίρνει κανείς το ρίσκο να κολλήσει, προκειμένου να υπάρχουν μαζικές τάχα διαδηλώσεις απέναντι στην αστυνομική βία.
Τώρα ξαφνικά θυμήθηκαν τη συναίνεση. Τώρα μιλούν για εγκατάλειψη τάχα της χώρας στην πανδημία. Τώρα μιλούν για πιθανά Lockdown και ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν κακό, όταν φωνασκούσαν άναρθρα, απέναντι στο προηγούμενο lockdown.
Ευκαιριακή αντιπολίτευση, που δεν διστάζει να στηριχτεί σε τίποτα, που δεν σταματά ούτε μπροστά στις ανθρώπινες ζωές, να παίζει με το θυμικό του κόσμου, για να μπορέσει να κερδίσει μια έδρα παραπάνω.
Γιατί για μία έδρα παίζουν, δεν ξαναβγαίνουν κυβέρνηση, και το ξέρουν καλά…