Ας συμφωνήσουμε προκαταβολικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουν ισχύ οι στίχοι που μελωδικά έβαλε στη σειρά ο Γιάννης Πάριος επιμένοντας πως «πιο καλή μοναξιά» και ας επιβεβαιώνουν με έναν τρόπο το αυτονόητο: το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός ήταν και παραμένει σε ένα δικό του ξεχωριστό επίπεδο κουβεντιάζοντας για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μοναδικός μας εκπρόσωπος στη φάση των ομίλων των κυπέλλων Ευρώπης, ο πρωταθλητής. Και φέτος. Εκείνος που ξεκινά το βράδυ της Πέμπτης (22:00), από το περίφημο «Μποζουάρ» της Ναντ, την περιπλάνηση του στα αχαρτογράφητα νερά του Europa League.
Φυσικά δε θέλαμε αυτό ως ελληνικό ποδόσφαιρο. Είχαμε την ελπίδα εκεί κάπου στον Ιούλη πως ειδικά ο –προκαταβολικά «ισχυρός» σε όλες τις κληρώσεις– ΠΑΟΚ ή έστω ο Παναθηναϊκός και λιγότερο ο Άρης θα μας χάριζαν έστω μία συμμετοχή και στους ομίλους του Conference League μπας και προέκυπταν ρεαλιστικές πιθανότητες να διατηρήσουμε το Νο 15 στο ranking της UEFA.
Τη συνθήκη που αυτομάτως σημαίνει 5 ευρωπαϊκά εισιτήρια (όσα θα έχουμε τη νέα σεζόν). Αποδείχθηκαν όμως όνειρο θερινής νυκτός οι προσδοκίες. Εξ ου και ήδη πριν ξεκινήσουν τα γκρουπ πέσαμε πάλι στο 17 της κατάταξης με τα προγνωστικά να δείχνουν ξεκάθαρα πως πάμε για… παρακάτω, ακόμη και αν ο Ολυμπιακός διατηρήσει τις καλές του συνήθειες: Εκείνες που μίνιμουμ τον κρατούν σε τροχιά και μετά την ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων.
Για να γίνει ευκολότερα αντιληπτό; Στις πρώτες 23 χώρες της κατάταξης μόνο δύο έμειναν τόσο νωρίς με έναν εκπρόσωπο. Εμείς και οι Κροάτες, που βρίσκονται στο Νο 18. Καταλαβαίνει ο καθένας λοιπόν την περιπέτεια που έρχεται…
Ανοιχτό αλλά
Θα είναι μάλλον ένα μικρό θαύμα αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε το 5ο ευρωπαϊκό εισιτήριο (που διατηρείται μόνο από το 15 και πάνω). Θα πρέπει ο πρωταθλητής Ελλάδας να κάνει κάτι σπουδαίο για να μας κρατήσει μόνος του στον ανταγωνισμό. Μπορεί να τα καταφέρει σε μια συγκυρία όπου ήδη έχει θέσει σε εφαρμογή το plan b παραδίδοντας το τιμόνι του στον Κάρλος Κορμπεράν; Η συνέχεια επί της… οθόνης! Το γκρουπ που συμμετέχει στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση είναι δεδομένα πολύ ανταγωνιστικό.
Διότι δεν συναντάς εκεί μόνο τη Ναντ, αλλά και μία εκπρόσωπο της Γερμανίας: τη Φράιμπουργκ, που έχοντας ξεκινήσει με 3 νίκες στις πρώτες 4 αγωνιστικές της Bundesliga δείχνει τα… δόντια της από νωρίς. Όπως βεβαίως συναντάς και την Καραμπάγκ, που άγγιξε το όνειρο της συμμετοχής στους ομίλους του Champions League. Απέκλεισε την πρωταθλήτρια Ελβετίας Ζυρίχη τον Ιούλη. Έκανε το αυτό και απέναντι στη Φερεντσβάρος. Και τελικά την πάτησε στα πλέι-οφ από τη Βικτόρια Πλζεν χάνοντας το ματς που δεν έπρεπε. Το γκρουπ είναι «ανοιχτό», αλλά και κάτι παραπάνω από απαιτητικό. Και ας μην υπάρχει κάποιο όνομα που προκαταβολικά σε κάνει να κομπιάζεις.
Κόντρα (και) στο ρολόι
Τι ψάχνουν οι Ερυθρόλευκοι; Πρωτίστως τον καλό τους εαυτό. Είναι ένας μήνας πια από την αλλαγή στην τεχνική τους ηγεσία και το φινάλε της τετραετίας του Πέδρο Μαρτίνς. Έχει γίνει μια σημαντική προσπάθεια για την ενίσχυση του ρόστερ. Έχει αρχίσει να φαίνεται και η παρέμβαση του Κάρλος Κορμπεράν, καθώς ο Ολυμπιακός πλέον προσπαθεί να παίξει ένα διαφορετικό στιλ ποδοσφαίρου σε σχέση με εκείνο που τον είχαμε συνηθίσει στην προηγούμενη version του. Θα πρέπει όμως ο καθένας να συνεκτιμήσει το προφανές: πως ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος. Και φέτος, εξαιτίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όλα θα γίνουν νωρίς στα κύπελλα Ευρώπης.
Ο πρωταθλητής ως τις 15 Σεπτεμβρίου έχει το ταξίδι στη Ναντ και την επίσκεψη της Φράιμπουργκ στο Καραϊσκάκη. Η λογική λέει πως σε αυτά τα δύο πρώτα ενενηντάλεπτα θα χρειαστεί τουλάχιστον τρεις βαθμούς για να βάλει το όνομα του «γερά» σε όλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς. Και για τη μάχη της πρώτης θέσης που οδηγεί απευθείας στους «16» της διοργάνωσης. Και για τη διεκδίκηση της δεύτερης που στέλνει στα «μπαράζ» με αντίπαλο κάποιον «τρίτο» του Champions League. Ακόμη και για το τρίτο εισιτήριο που οδηγεί στην αντίστοιχη διαδικασία του Conference League.
Με σθένος
Κυρίως βέβαια θα χρειαστεί να βρει το γνωστό βηματισμό του. Έστω και αν αυτό πρέπει να γίνει on the road. Έτσι δεν ισχύει όμως στον πρωταθλητισμό; Έτσι δε συμβαίνει με όλες τις ομάδες που έχουν το σθένος να ανακατέψουν την τράπουλα όταν η «παρτίδα» έχει ήδη ξεκινήσει; Ο Ολυμπιακός έδειξε αντανακλαστικά έπειτα από το σοκ και δέος του Ιούλη: τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι Χάιφα με το βαρύ και ασήκωτο 0-4 στο Καραϊσκάκη. Δεν είναι μόνο η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία.
Είναι στην ουσία το σθένος ενός δεύτερου σχεδιασμού μέσα στο καλοκαίρι και με τους απαιτητικούς προκριματικούς σε ισχύ. Πέρασαν δύσκολα οι πρωταθλητές τον Αύγουστο. Χρειάστηκαν δύο φορές τον Τόμας Βατσλίκ και τις «απαντήσεις» του στο γρίφο της διαδικασίας των πέναλτι απέναντι στη Σλόβαν Μπρατισλάβας και τον Απόλλωνα Λεμεσού. Κατάφεραν να πάρουν το εισιτήριο για τους ομίλους του Europa League. Κατάφεραν να αλλάξουν αρκετά στο ρόστερ τους. Και πλέον προσδοκούν καλύτερες ημέρες. Έστω και αν η αποστολή τους είναι προκαταβολικά πολύ δύσκολη.
Φουσκωμένο καλεντάρι
Θα έχει ο Ολυμπιακός ως τα μέσα Νοέμβρη 17 επίσημα ματς ξεκινώντας από απόψε (Ολυμπιακός-Ιωνικός, 21:30) σε Ελλάδα και Ευρώπη όταν ο «εγχώριος ανταγωνισμός» θα έχει μόλις 11. Θα έχει πέντε ματς ως τις 18/9 όταν οι υπόλοιποι θα έχουν υποχρεώσεις αποκλειστικά κάθε Κυριακή. Άρα λοιπόν δε θα χρειάζεται μόνο ποδοσφαιρικές απαντήσεις, αλλά και αντοχές.
Στα ταξίδια, στην πίεση, στο πρόγραμμα που δε θα επιτρέπει για παράδειγμα στις επόμενες δύο εβδομάδες παραπάνω από τρεις-τέσσερις κανονικές προπονήσεις. Δεν είναι ιδιαίτερα κατανοητά όλα αυτά σε όσους παρακολουθούν από απόσταση ασφαλείας. Είναι όμως βασικά ζητούμενα για κάθε οργανισμό που καλείται να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο καλεντάρι.
Ο πρώτος στόχος για την ομάδα του Κάρλος Κορμπεράν είναι προφανώς το πρωτάθλημα. Θα πρέπει λοιπόν σε αυτό το πινγκ-πονγκ Κυριακή-Πέμπτη-Κυριακή να δείξει μια άκρως χαρακτηριστική προσαρμογή. Διότι τα πρωταθλήματα δεν κερδίζονται από το Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη. Καμιά φορά όμως χάνονται ακριβώς σε αυτό το διάστημα, της προσαρμογής στα δεδομένα.
Η μεγάλη επιστροφή
Η πρώτη αντίπαλος του πρωταθλητή, η Ναντ, προέκυψε από το 4ο γκρουπ δυναμικότητας της κλήρωσης και ήταν μακράν το πιο δυσάρεστο μαντάτο. Διότι από το 4ο γκρουπ θεωρητικά περιμένει κανείς κάποιον δίχως πολλά κυβικά και όχι κάποιον που θα διεκδικήσει την πρώτη θέση. Τα Καναρίνια έχουν πραγματικά σπουδαίο παρελθόν: 8 πρωταθλήματα Γαλλίας (τελευταίο το 2001), παρουσία στους ημιτελικούς του Champions League (1996) και του Κυπέλλου Κυπελλούχων (1980). Το παρόν τους όμως δεν είναι ανάλογο.
Η ομάδα του Αντουάν Κομπουαρέ ουσιαστικά ψάχνει τρόπο «επιστροφής» στα υψηλότερα πατώματα. Η κατάκτηση του κυπέλλου το Μάη, το πρώτο τρόπαιο έπειτα από 22 ολόκληρα χρόνια, μοιάζει με την κατάλληλη αφετηρία. Αξίζει κάποιος να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στον Λουντοβίκ Μπλας: τον 24χρονο κεντρικό χαφ, που πέρσι ήταν η μπάντα που έπαιξε τα πάντα για την ομάδα του. Έβαλε 15 γκολ, μοίρασε 5 ασίστ. Εκτόξευσε τη χρηματιστηριακή του αξία πάνω από τα 20 εκατ ευρώ.
Ομάδες προπονητών
Η Φράιμπουργκ είναι αυτό που λέμε μια ομάδα «προπονητή». Ο Κρίστιαν Στράιχ βρίσκεται στον πάγκο της από τότε που θυμάται τον εαυτό του σε αυτήν τη δουλειά. Τυπικά ανέλαβε το Δεκέμβρη του 2011, πρακτικά ήταν εκεί σε «δεύτερους ρόλους» (assistant κ.λπ.) από τότε που σταμάτησε το ποδόσφαιρο και πήρε τον τίτλο του μάνατζερ στην ομάδα νέων του κλαμπ. Πέρσι τερμάτισε 6η στην Bundesliga. Φέτος μοιάζει και πάλι φουριόζα. Ένα καλά δουλεμένο σύνολο που κινείται γύρω από τον Βιντσέντσο Γκρίφο (13 γκολ και 8 ασίστ πέρσι).
Ο 29χρονος Ιταλογερμανός είναι μακράν ο πιο παραγωγικός ποδοσφαιριστής της. Και ο συνεπέστερος σκόρερ της παρότι ξεκινά από τα πλάγια.
Και όσο για την Καραμπάγκ; Εκείνη έχει στον πάγκο της τον Κουρμπάν Κουρμπάνοφ από το καλοκαίρι του 2008. Ακριβώς 13 τίτλοι σε 14 χρόνια για τον 50χρονο τεχνικό (8 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα). Πέρσι έκανε το νταμπλ στο Αζερμπαϊτζάν αφήνοντας τη Νέφτσι στο -19. Φέτος έχουν ξεκινήσει και πάλι με το απόλυτο. Θυμηθείτε το όνομα του Κάντι. Ο βραζιλιάνος winger έβαλε 20 γκολ τη σεζόν που πέρασε. Και είναι δεδομένα ένας μικρός… μπελάς για τους αντίπαλους μπακ.