«Απόψε χρειαζόμουν αυτή τη νίκη. Για την καριέρα μου και όλη τη σκληρή δουλειά μου. Ήθελα να σεβαστούν το όνομά μου, γιατί δεν νομίζω ότι έχω τον σεβασμό που μου αξίζει. Ειδικά στην Αγγλία. Είδα πολλή κριτική ακόμα και μετά από μία εξαιρετική χρονιά, είδα πολλούς να λένε ότι δεν είμαι αρκετά καλός, κλπ. Σήμερα έδειξα την αξία μου».
Αυτές ήταν τα πρώτα λόγια του Τιμπό Κουρτουά μετά την επικράτηση της Ρεάλ Μαδρίτης επί της Λίβερπουλ (0-1) στο «Σταντ ντε Φρανς» και την κατάκτηση του 14ου Champions League στην ιστορία του ισπανικού συλλόγου. Μια ακόμη «χρυσή» σελίδα στην ιστορία της Βασίλισσας του πλανήτη, αλλά και στο πολύ ενδιαφέρον βιογραφικό του Βέλγου τερματοφύλακα, που ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο χθεσινό έπος.
Δεν είναι τυχαία τα όσα είπε. Δεν έχει ακούσει λίγα ο Κουρτουά σε αυτά τα 13 χρόνια καριέρας στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Αντιθέτως, τον έχουν (κατα)κρίνει πολλάκις. Και η χθεσινή του ασύλλυπτη εμφάνιση, που συνοδεύτηκε με την επιστροφή των Μαδριλένων στον ευρωπαϊκό θρόνο και την προσωπική κατάκτηση του βραβείου MVP, είναι… λύτρωση για εκείνον. Και φυσικά, μια καλή ευκαιρία να κλείσει στόματα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, κάνοντας μια αναδρομή στην καριέρα του Τιμπού Κουρτουά.
Ο πρώτος σταθμός και το μεγάλο «μπαμ»
Γεννημένος στις 11 Μαϊου του 1992 στο Μπρέε, μια πόλη στη φλαμανδική επαρχία του Λίμπουργκ, στο Βέλγιο.
Τόσο ο πατέρας του όσο και η μητέρα του είχαν άμεση σχέση με τον αθλητισμό, καθώς αμφότεροι ήταν βολεϊμπολίστες. Ωστόσο, εκείνον τον τράβηξε το… χροτάρι με τον ασβέστη.
Πήγε λοιπόν στην τοπική Μπίλζεν το 1997, όμως το αξιοσημείωτο είναι ότι εκεί δεν αγωνίστηκε ως τεραμτοφύλακας. Άχαρος ρόλος για ένα 5χρονο παιδί. Οπότε δοκίμασε την τύχη του ως αριστερός μπακ. Εκεί τον εντόπισαν άνθρωποι των ακαδημιών της Γκενκ και τον… άρπαξαν, στην ηλικία των 7 ετών. Και τον μετέτρεψαν άμεσα σε τερματοφύλακα.
Έπειτα από 10 χρόνια στα τμήματα υποδομής του συλλόγου, ήρθε η ώρα για το μεγάλο βήμα. Την ανδρική ομάδα, την πρώτη που λέμε. Τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα απ’ ότι θα ονειρευόταν και ο ίδιος, καθώς σε ηλικία 18 ετών οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, μετά από 9 ολόκληρα χρόνια. 
Κάτι το οποίο δεν πέρασε απαρατήρητο από πολλές ευρωπαϊκές ομάδες, ανώτερου επιπέδου της Γκενκ. Μια από αυτή ήταν και η Τσέλσι, η οποία εξασφάλισε την υπογραφή του το καλοκαίρι του 2011 έναντι 8 εκατομμυρίων λιρών. Το πρώτο μεγάλο «μπαμ» για τον Τιμπού. Εκεί που το όνειρο έπαιρνε σάρκα και οστά.
26/7/2011 έγραφε το ημερολόγιο όταν έγινε παίκτης των «μπλε» του Λονδίνου και 27/7/2011 πήγε στην Ατλέτικο Μαδρίτης με τη μορφή δανεισμού. Κατευθείαν δηλαδή. Ουσιαστικά οι Λονδρέζοι ανέθεσαν το… ψήσιμο του 19χρονου τότε πορτιέρε στους Μαδριλένους.
Το πρώτο ταξίδι στη Μαδρίτη
Πάει το Μπρέε. Πάει το Βέλγιο. Πάει η Γκενκ. Στη Μαδρίτη ο Κουρτουά είχε την πρώτη του επαφή με τα… μεγάλα σαλόνια. Δεν τον ψάρωσαν και πολύ όμως. Άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία που του δόθηκε και πέρασε τρία υπέροχα χρόνια στην πρωτεύουσα της Ισπανίας.
Από την πρώτη του σεζόν εκεί (2011/12), οι «ροχιμπλάνκος» του έδωσαν φανέλα βασικού. Και αναντικατάστατου. Μέτρησε 52 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και κράτησε απαραβίαστη την εστία του 24 φορές, ενώ δέχθηκε 50 γκολ συνολικά.
Πέρα όμως από τα προσωπικά του επιτεύγματα, εκείνη η σεζόν θα του μείνει αξέχαστη γιατί σήκωσε την πρώτη του ευρωπαϊκή κούπα! Ναι, στην πρώτη του χρονιά σε… μεγάλη ομάδα, κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο. Αυτόν του Europa League.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης επικράτησε με 3-0 στον τελικό – ισπανικό εμφύλιο κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο και ο Βέλγος γκολκίπερ έζησε μια αξέχαστη εμπειρία. Στη συνέχεια όμως, ήρθαν κι άλλα τρόπαια να προστεθούν στο παλμαρέ του.
Συγκεκριμένα, την αμέσως επόμενη χρονιά (2012-13) με την ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε έφτασε στην κατάκτηση του Copa Del Rey, ενώ τη σεζόν 2013/14 οδήγησε τους «ροχιμπλάνκος» στην κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος μετά από 18 χρόνια!
Συνολικά, σε τρεις χρονιές με τη φανέλα της Ατλέτικο κατέγραψε 154 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, διατηρώντας απραβίαστη την εστία του 76 φορές, ενώ συνολικά δέχθηκε 125 γκολ.
Η επιστροφή και η μονιμοποίηση στο Λονδίνο
Εντάξει, «ψήθηκε» και με το παραπάνω από τον Ντιέγκο Σιμεόνε. Κατέκτησε κούπες, ευρωπαϊκές και εγχώριες, έπαιξε μεγάλα παιχνίδι, αγωνίστηκε δίπλα, αλλά και κόντρα σε μεγάλα ονόματα και πλέον είχε έρθει η ώρα για τη μεγάλη πρόκληση.
Αυτή ακούει στο όνομα Premier League. Το -κοινώς ομολογουμένως- κορυφαίο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Μεγάλο στοίχημα για τον Τιμπό. Θα μπορούσε να τα καταφέρει στην πιο ανταγωνιστική λίγκα του πλανήτη;
Spoiler alert: Ναι. Τα κατάφερε και με το παραπάνω στα 4 χρόνια που υπηρέτησε την Τσέλσι. Από την πρώτη του κιόλας σεζόν άρχισε να σηκώνει κούπες. Συγκεκριμένα, τη σεζόν 2014/15 οι «μπλε» έφτασαν στην κατάκτηση της Premier League, αλλά και του Λιγκ Καπ, με τον Βέλγο κάτω από τα δοκάρια τους. 
Την αμέσως επόμενη χρονιά έκανε ένα διάλειμμα από την αγαπημένη του συνήθεια να σηκώνει κούπες, όμως την παραεπόμενη επέστρεψε, αφού οι Λονδρέζοι αναδείχθηκαν ξανά πρωταθλητές Αγγλίας με τον Τιμπού «σωματοφύλακα». Την τελευταία του χρονιά στην αγγλική πρωτεύουσα (2017-18) κατέκτησε το FA Cup, τον μόνο εγχώριο τίτλο που δεν είχε σηκώσει.
Συνολικά σε 4 πολύ «γεμάτα» χρόνια με τη φανέλα της Τσέλσι κατέγραψε 154 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Κράτησε το μηδέν 58 φορές και δέχτηκε 152 γκολ. Αριθμοί και διακρίσεις, που μόνο περήφανος μπορείς να είσαι για τον εαυτό σου.
Παρά την πολύ όμορφη συνεργασία τους, η σχέση τους δεν ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο λόγω… Ρεάλ. Ναι, η «Βασίλισσα» μπήκε στο κόλπο για την απόκτηση του και εκείνος από τον υπερβολικό ενθουσιασμό του να παίξει στον κορυφαίο σύλλογο του πλανήτη, έφυγε κάπως… άγαρμπα, με αποτέλεσμα οι οπαδοί των «μπλε» να τον έχουν στην… μπούκα.
Η… άλλη πλευρά της Μαδρίτης
Τον Αύγουστο του 2018 λοιπόν υπέγραψε στη Ρεάλ Μαδρίτης για έξι χρόνια, με τους «μερένχες» να καταβάλλουν το ποσό των 35 εκατομμυρίων ευρώ για να τον κάνουν δικό τους και κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα.
Ο Βέλγος από την περσινή κιόλας σεζόν δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνον τον άγαρμπο, πανύψηλο τερματοφύλακα που κατέφτασε στη Μαδρίτη το καλοκαίρι του 2018 για να διαδεχτεί τον Κέιλορ Νάβας. Μια απόφαση που εκ προοιμίου φάνηκε να εκθέτει τόσο τον ίδιο, όσο και την επιλογή των «μερένχες».
Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις ο Κουρτουά παρέμενε μακριά από τον καλό του εαυτό, εκείνον που υπερασπιζόταν με αυταπάρνηση την εστία της Τσέλσι. Ατελείωτα λάθη, ακόμα περισσότερα γκολ προς τη τη βασιλική εστία, μια εμφάνιση – παράδειγμα προς αποφυγή εναντίον της Μπαρτσελόνα στην εκκωφαντική συντριβή της Ρεάλ με 5-1 και ένα όνομα που δεχόταν ανελέητη επίθεση από τα ισπανικά media. 
Η σκληρή κριτική, η αντιπάθεια των οπαδών προς το πρόσωπο ενός πρώην «εχθρού» και οι απογοητευτικές του παρουσίες μπορεί να είχαν ωθήσει τον καθένα στον αγωνιστικό λήθαργο. Λαμπρό παράδειγμα ο συμπατριώτης του, Εντέν Αζάρ. Ωστόσο, η δική του ισοτρία εξελίχθηκε διαφορετικά.
Η απαξίωση, αυτή η καθολική αποδοκιμασία προς το πρόσωπό του έπαψε πλέον να κάνει κάθε εβδομάδα αισθητή την παρουσία της στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Κι αυτό δεν συνέβη φυσικά εν μια νυκτί. Αντιθέτως, πάλεψε πολύ για να κερδίσει πίσω την χαμένη του αυτοπεποίθηση. Όμως το κατάφερε.
Πλέον, ο Τιμπό Κουρτουά σε 4 χρόνια με τη φανέλα των Μαδριλένων μετράει 181 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, εκ των οποίων τις 74 έχει κρατήσει απραβίαστη την εστία του, ενώ έχει δεχθεί 170 γκολ. Όσον αφορά την τροπαιοθήκη του, έχουν γινει σημαντικές προσθήκες, καθώς έχει κατακτήσει ένα Champions League, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, δύο πρωταθλήματα και δύο ισπανικά Σούπερ Καπ. 
Και το κοντέρ εξακολουθεί να γράφει, με τον Τιμπού να δεσμεύεται με συμβόλαιο με τη Ρεάλ μέχρι το 2026. Σε διεθνή επίπεδο, με τη φανέλα της εθνικής ομάδας της πατρίδας του μετράει 94 εμφανίσεις. Στόχος του φυσικά είναι να κατακτήσει ένα τρόπαιο και με το εθνόσημο στην καρδιά.
Πηγή: To10.gr