Η Ρωσία δήλωσε με ασυνήθιστα σαφείς όρους γιατί ένας από τους σημαντικούς πολεμικούς της στόχους είναι η κατάληψη της Μαριούπολης, στη νότια Ουκρανία.
Η κατάληψη αυτής της πόλης-λιμάνι στη νότια Ουκρανία θα δημιουργήσει μια ασφαλή χερσαία σύνδεση με την προσαρτημένη από τη Ρωσία χερσόνησο της Κριμαίας στη Μαύρη Θάλασσα, δήλωσε ο αναπληρωτής απεσταλμένος του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν για την ομοσπονδιακή περιφέρεια της Νότιας Ρωσίας Κίριλ Στεπάνοφ.
Μεγάλο μέρος του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ ελέγχεται από αυτονομιστές που υποστηρίζονται από τη Ρωσία, οι οποίοι έχουν επεκτείνει τα εδάφη υπό τον έλεγχό τους κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Ο αυτοκινητόδρομος M14 εκτείνεται από την Οδησσό στη νοτιοδυτική Ουκρανία ως την Μαριούπολη και από εκεί πέραν των ρωσικών συνόρων ως τη μεγάλη πόλη Ροστόφ επί του Ντον.
Η Ουκρανία είχε κλείσει τις σιδηροδρομικές γραμμές με την χερσόνησο μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 από τη Ρωσία. Ο Στεπάνοφ σημείωσε ότι ο οδικός άξονας για την Οδησσό επίσης θα ξανανοίξει σύντομα.
Υπενθυμίζεται το BBC σε ανάλυσή του είχε περιγράψει τους τέσσερις λόγους για τους οποίους η Μαριούπολη είναι τόσο σημαντική για τον Πούτιν.
1. Εξασφάλιση χερσαίας γέφυρας μεταξύ Κριμαίας και Ντονμπάς
Από γεωγραφικής άποψης, η πόλη της Μαριούπολης καταλαμβάνει μόνο μια μικρή περιοχή στον χάρτη, αλλά τώρα αντιστέκεται στις ρωσικές δυνάμεις που έχουν εισβάλει από τη χερσόνησο της Κριμαίας. Και οι δυνάμεις αυτές πιέζουν βορειοανατολικά προκειμένου να καταφέρουν να συνδεθούν με τους συντρόφους τους αλλά και τους αποσχιστές συμμάχους τους στην περιοχή Ντονμπάς της ανατολικής Ουκρανίας.
«Όταν οι Ρώσοι αισθανθούν ότι ολοκλήρωσαν επιτυχώς αυτή τη μάχη, θα έχουν ολοκληρώσει μια χερσαία γέφυρα από τη Ρωσία στην Κριμαία και θα το δουν αυτό ως μια μεγάλη στρατηγική επιτυχία», εξηγεί ο στρατηγός Ρίτσαρντ Μπάρονς, πρώην διοικητής της Διοίκησης Κοινών Δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου. Με την κατάληψη της Μαριούπολης, η Ρωσία θα ανακτούσε τον πλήρη έλεγχο στο 80% της ακτογραμμής της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας αποκόπτοντας το θαλάσσιο εμπόριο και απομονώνοντάς την περαιτέρω από τον κόσμο.
Η αποτυχία της Ρωσίας να εξασφαλίσει σε σύντομο διάστημα την κατάληψη της πόλης ώθησε τους Ρώσους διοικητές να αλλάξουν τις τακτικών πολιορκίας. Έχουν χτυπήσει τη Μαριούπολη με πυροβολικό, ρουκέτες και πυραύλους καταστρέφοντας πάνω από το 90% της πόλης. Έχουν επίσης διακόψει την πρόσβαση σε ηλεκτρισμό, θέρμανση, πόσιμο νερό, τρόφιμα και ιατρικές προμήθειες -δημιουργώντας μια ανθρωπιστική καταστροφή, για την οποία η Μόσχα κατηγορεί τώρα την Ουκρανία για την άρνησή της να παραδοθεί έως την προθεσμία (χθες) της Δευτέρας στις 05:00. Την ίδια ώρα, ένας Ουκρανός βουλευτής κατηγόρησε τη Ρωσία ότι «προσπαθεί να οδηγήσει σε λιμοκτονία τη Μαριούπολη ώστε να παραδοθεί».
Αν η Ρωσία πάρει τον πλήρη έλεγχο της Μαριούπολης, τότε θα απελευθερώσει σχεδόν 6.000 από τα στρατεύματά της -οργανωμένα σε τακτικές ομάδες τάγματος 1.000 ατόμων- προκειμένου να πάνε στη συνέχεια και να ενισχύσουν άλλα ρωσικά μέτωπα σε διάφορα σημεία της Ουκρανίας.
Υπάρχουν διάφορες πιθανότητες ως προς το πού θα μπορούσαν να επανατοποθετηθούν:
Boρειοανατολικά, για να πάρουν μέρος στη μάχη για την περικύκλωση και την καταστροφή των τακτικών ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας που πολεμούν τους αυτονομιστές υπέρ του Κρεμλίνου στην περιοχή του Ντονμπάς. Προς τα δυτικά, για να οδηγηθούν προς την Οδησσό, η οποία θα ήταν η τελευταία σημαντική διέξοδος της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα. Στα βορειοδυτικά, προς την πόλη Ντνίπρο.
2. Στραγγαλισμός της οικονομίας της Ουκρανίας
Η Μαριούπολη υπήρξε από καιρό ένα στρατηγικά σημαντικό λιμάνι στην Αζοφική Θάλασσα, μέρος της Μαύρης Θάλασσας. Με τις σημαντικές θέσεις ελλιμενισμού του, είναι το μεγαλύτερο λιμάνι στην περιοχή της Αζοφικής Θάλασσας και φιλοξενεί ένα σημαντικό εργοστάσιο σιδήρου και χάλυβα. Η πόλη είναι βασικός εξαγωγικός κόμβος για τον χάλυβα, τον άνθρακα και το καλαμπόκι της Ουκρανίας που προορίζονται για πελάτες στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο.
Επομένως, η απώλεια της Μαριούπολης θα ήταν σημαντικό πλήγμα για ό,τι έχει απομείνει από την οικονομία της Ουκρανίας.
3. Ευκαιρία για προπαγάνδα από την πλευρά της Ρωσίας
Η Μαριούπολη φιλοξενεί μια ουκρανική μονάδα πολιτοφυλακής που ονομάζεται Τάγμα Αζόφ, που πήρε το όνομά της από τη Θάλασσα του Αζόφ που συνδέει τη Μαριούπολη με την υπόλοιπη Μαύρη Θάλασσα. Το Τάγμα του Αζόφ περιλαμβάνει ακροδεξιούς εξτρεμιστές, συμπεριλαμβανομένων νεοναζί.
Αν και αποτελούν μόνο το πιο μικρό μέρος των μαχόμενων δυνάμεων της Ουκρανίας, αυτό ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο προπαγάνδας για τη Μόσχα, δίνοντάς της ένα πρόσχημα για να πει στον πληθυσμό της Ρωσίας ότι οι νεαροί άνδρες που έστειλε να πολεμήσουν στην Ουκρανία είναι εκεί για να απαλλάξουν τον γείτονά τους από τους νεοναζί.
Εάν, λοιπόν, η Ρωσία καταφέρει να συλλάβει ζωντανούς κάποιους μαχητές του Τάγματος του Αζόφ, είναι πιθανό ότι θα τους βάλουν να κάνουν παρέλαση στα ελεγχόμενα από το ρωσικό κράτος μέσα ενημέρωσης, ως μέρος του συνεχιζόμενου πολέμου πληροφοριών για να δυσφημήσουν την Ουκρανία και την κυβέρνησή της.
4. Μεγάλη τόνωση του ηθικού
Η κατάληψη της Μαριούπολης από τη Ρωσία, εάν συμβεί, θα είναι ψυχολογικά σημαντική και για τις δύο πλευρές σε αυτόν τον πόλεμο. Μια ρωσική νίκη στη Μαριούπολη θα επέτρεπε στο Κρεμλίνο να δείξει στους Ρώσους πολίτες -μέσω των κρατικά ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης- ότι η Ρωσία πετυχαίνει τους στόχους της και σημειώνει πρόοδο.
Για τον πρόεδρο Πούτιν, ο πόλεμος φαίνεται να είναι προσωπικός. Θεωρεί ότι η ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας ανήκει σε κάτι που ονομάζεται Novorossiya (Νέα Ρωσία) -ρωσικά εδάφη που χρονολογούνται από την αυτοκρατορία του 18ου αιώνα. Ο Πούτιν θέλει να αναβιώσει αυτή την ιδέα, «σώζοντας τους Ρώσους από την τυραννία μιας φιλοδυτικής κυβέρνησης στο Κίεβο», όπως το βλέπει. Η Μαριούπολη στέκεται σήμερα εμπόδιο στην επίτευξη αυτού του στόχου.