Oμάδα ανταρτών που υποστηρίζεται από την Τουρκία χρησιμοποιεί το νερό ως «όπλο πολέμου» μπλοκάροντας τη ροή ενός ποταμού στη βόρεια Συρία που είναι ζωτικής σημασίας για τις κουρδικές κοινότητες που ζουν κατάντη του ποταμού, κατήγγειλε σήμερα μη κυβερνητική οργάνωση σε έκθεσή της που δημοσιεύτηκε σήμερα.
Σύμφωνα με μελέτη που διενήργησε η ολλανδική ΜΚΟ PAX for Peace, ομάδα ανταρτών με την ονομασία Συριακός Εθνικός Στρατός (ANS) έστησε τρία αναχώματα τον Μάιο, μπλοκάροντας τη ροή του ποταμού Χαμπούρ.
Ο ANS είναι μια ένοπλη, χρηματοδοτούμενη από την Τουρκία οργάνωση, που δραστηριοποιείται σε μια περιοχή που συνορεύει με την κουρδική ημιαυτόνομη ζώνη στη βορειοανατολική Συρία.
Η τελευταία ελέγχεται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF).
Το νερό ως όπλο πολέμου
Ωστόσο, η Τουρκία θεωρεί την κύρια κουρδική πολιτοφυλακή που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των SDF ως τη συριακή προέκταση του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), που χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» οργάνωση από την Άγκυρα και τους δυτικούς συμμάχους της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την έκθεση της PAX, η οποία βασίζεται σε επιτόπια έρευνα και ανάλυση δορυφορικών εικόνων, το μπλοκάρισμα της ροής του ποταμού Χαμπούρ κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ξηρασίας αποτελεί ένα «ξεκάθαρο παράδειγμα χρήσης του νερού ως ένα όπλο πολέμου».
Η κατασκευή των αναχωμάτων επιδείνωσε τις επιπτώσεις της σοβαρής ξηρασίας που επηρέασε την περιοχή φέτος και «οι αγρότες δεν είχαν πρόσβαση στο νερό όταν το χρειάζονταν περισσότερο», ανέφερε η έκθεση, που περιλαμβάνει δορυφορικές εικόνες των τριών αναχωμάτων.
Ο ποταμός Χαμπούρ, μήκους 320 χιλιομέτρων, είναι παραπόταμος του Ευφράτη που πηγάζει από την Τουρκία και διασχίζει μεγάλο μέρος της βορειοανατολικής Συρίας, περνώντας από την περιοχή Χάσακε, που ελέγχεται από κουρδικές δυνάμεις.
Χιλιάδες οικογένειες Σύρων δεν έχουν πρόσβαση στα νερά του ποταμού από τότε που κατασκευάστηκαν τα αναχώματα, εκτιμά η PAX. Η ΜΚΟ καταγγέλλει μια παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
«Αυτό ενδέχεται να είναι μια υπολογισμένη κίνηση του ANS με στόχο τη λιμοκτονία του άμαχου πληθυσμού ή/και τον αναγκαστικό εκτοπισμό του ως τακτική πολέμου», προσθέτει η ΜΚΟ, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για να εγγυηθεί την πρόσβαση των αμάχων στο πόσιμο νερό.