Ο Νότης Μαυρουδής έχασε τη ζωή του το βράδυ της Τρίτης στο σπίτι του στην Κουκουράβα Πηλίου. Ο 77χρονος μουσικοσυνθέτης έπεσε από ύψος τριών μέτρων και προσγειώθηκε πάνω σε πέτρα με το κεφάλι, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί επί τόπου θανάσιμα.
Πληροφορούμενη την απώλεια του Νότη Μαυρουδή, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ο ξαφνικός, άδικος, τραγικός χαμός του Νότη Μαυρουδή μας γεμίζει βαθιά θλίψη. Αρχισε την πορεία του μαθητεύοντας δίπλα στον σπουδαίο Δημήτρη Φάμπα και εξελίχθηκε σε διακεκριμένο, διεθνούς επιπέδου κλασικό κιθαρίστα, πριν ασχοληθεί με τη σύνθεση. Στις έξι δεκαετίες της ασταμάτητης δημιουργικής παρουσίας του στη μουσική ως δάσκαλος και αγαπητός δημιουργός, ο Νότης Μαυρουδής δίδαξε ευαισθησία και μας μετέφερε το πάθος του για τη μουσική, με την ευγένεια και τη σεμνότητα που τον χαρακτήριζε ως προσωπικότητα. Επίσης, υπήρξε ένας άνθρωπος με ενεργή δραστηριότητα στην κοινωνία, με άποψη, με θέσεις που υποστήριζε με συνέπεια, αλλά πάντοτε με ηρεμία.
Με το έργο του, ο Νότης Μαυρουδής μας αφήνει μια πλούσια μουσική κληρονομιά, που τον κατατάσσει μεταξύ των σημαντικών μας σύγχρονων δημιουργών. Τα μελωδικά του τραγούδια, βασισμένα στην ποίηση μεγάλων ποιητών, τραγουδισμένα με τις φωνές σπουδαίων ερμηνευτών, θα συνεχίζουν να μας συντροφεύουν και να μας θυμίζουν το σημαντικό του αποτύπωμα. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους φίλους του».
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«O Νότης Μαυρουδής θα μπορούσε να έχει προσδιοριστεί μόνο από την διεθνή του σταδιοδρομία στην κλασική κιθάρα, θα μπορούσε να αποτελεί μόνο τον εκφραστή της γενιάς του ’60, θα μπορούσαμε να τον θυμόμαστε ως τον άνθρωπο που μελοποίησε Ελύτη. Για άλλους αυτά τα πολύ σημαντικά θα ήταν από μόνα τους αρκετά για να τους εξασφαλίσουν μια θέση στο πάνθεο της ελληνικής μουσικής, αλλά ο Νότης Μαυρουδής δεν περιορίστηκε σε αυτά: Ήταν ένας άνθρωπος που δημιουργούσε διαρκώς, που πειραματιζόταν διαρκώς, που δεν άφησε την σπουδαία του ιστορία και παρακαταθήκη να τον εγκλωβίσει, παρέμεινε με τις κεραίες του ενεργές, παρέμεινε σε απευθείας σύνδεση με τις νεότερες γενιές, δέχτηκε την πρόκληση να λειτουργήσει ως εκδότης περιοδικού, ραδιοφωνικός παραγωγός και διευθυντής δισκογραφικού label και πέτυχε, ήταν ένας ενεργός “δημοκρατικός άνθρωπος” όπως είχε προσδιορίσει ο ίδιος τον εαυτό του, με διαρκή συμμετοχή και παρουσία στα κοινά. Η απώλεια είναι μεγάλη και το κενό δυσαναπλήρωτο. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του».