Βενιζέλος: Αποχαιρετώ με αγάπη και θαυμασμό το Θοδωρή Κουλουμπή

Θα μιλήσουν άλλοι αρμοδιότεροι για τη μεγάλη συμβολή του στον αντιδικτατορικό αγώνα, για το διδακτικό και ερευνητικό του έργο και τη στήριξη Ελλήνων φοιτητών, την ιδρυτική σχέση του με το ΕΛΙΑΜΕΠ, επεσήμανε ο Ε. Βενιζέλος

Ως μια ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών και σύνθετων εκτιμήσεων για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, χωρίς διδακτισμό, με εντυπωσιακά απλό και φυσικό τρόπο, προσδιόρισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος την προσωπικότητα του καθηγητή Θοδωρή Κουλουμπή που πέθανε χτες.

 

Ο κ. Βενιζέλος εκφράζοντας την αγάπη και το θαυμασμό του για τον Θοδωρή Κουλουμπή επεσήμανε ότι θα μιλήσουν άλλοι αρμοδιότεροι για τη μεγάλη συμβολή του στον αντιδικτατορικό αγώνα, για το διδακτικό και ερευνητικό του έργο και τη στήριξη Ελλήνων φοιτητών τα πολλά χρόνια της θητείας του στο American University, για την ιδρυτική σχέση του με το ΕΛΙΑΜΕΠ.

Αναλυτικά η συλλυπητήρια δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου έχει ως εξής:

«Αποχαιρετώ με αγάπη και θαυμασμό τον καθηγητή Θοδωρή Κουλουμπή που πέθανε χθες. Θα μιλήσουν άλλοι αρμοδιότεροι για τη μεγάλη συμβολή του στον αντιδικτατορικό αγώνα, για το διδακτικό και ερευνητικό του έργο και τη στήριξη Ελλήνων φοιτητών τα πολλά χρόνια της θητείας του στο American University, για την ιδρυτική σχέση του με το ΕΛΙΑΜΕΠ, για την καταστατική συμμετοχή του στη διαμόρφωση των διεθνών σχέσεων ως επιστημονικού αντικειμένου στα ελληνικά πανεπιστήμια.

»Στη δική μου μνήμη κυριαρχούν τα υπέροχα χρόνια που περάσαμε τη δεκαετία του 1980, όταν υπηρετούσε ως καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πάντα ευγενής, μετριοπαθής, εξισορροπητικός, πρόθυμος, συνηθισμένος στον φιλελευθερισμό μιας εκδοχής της τότε αμερικανικής ακαδημαϊκής κοινότητας.

»Ήταν μια ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών και σύνθετων εκτιμήσεων για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Χωρίς διδακτισμό. Με εντυπωσιακά απλό και φυσικό τρόπο. Μέσα στην παρέα της εποχής εκείνης. Με τον Αργυρή Φατούρο, τον Γιάννη Μανωλεδάκη, τον Κωστή Σβολόπουλο, τον Παύλο Πετρίδη, τον Γιώργο Αναστασιάδη, για να θυμηθώ κάποιους που έχουν φύγει».