Και όμως κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται σήμερα, όχι από κάποια αντιπολιτευόμενη φωνή αλλά τον φίλο του κόμματος, Κώστα Βαξεβάνη.
Συγκεκριμένα γράφει στο άρθρο του:
«Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να υποστηρίξει τα χαρακτηριστικά ενός δρώντος κόμματος μέσα από κοινή θέση, γραμμή και δράση. Αυτοπροσδιορίζεται ως «σκορποχώρι δημοκρατίας», όπου λαλούν πολλοί κοκόροι την αλήθεια της ιδεολογίας τους, ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν γοητευμένοι από τη φωνή τους. Το χειρότερο είναι πως την αδυναμία κοινής και συντονισμένης δράσης που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ την εμφανίζει ως συγκριτικό πλεονέκτημα δημοκρατίας. Στα κόμματα υπάρχουν απόψεις, αντιπαραθέσεις, αλλά πρέπει να υπάρχει μια συλλογικότητα αποτελέσματος. Δεν είναι λέσχες συζητήσεων ή μέτρησης της καλύτερης πλατφόρμας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει από το σύνδρομο των Ματάλων. Κάτι σαν πολιτικοί χίπις καλών προθέσεων που θέλουν να επεκτείνουν τις προθέσεις τους και την καλή τους διάθεση για να μπολιάσουν τον κόσμο. Εξω από την ηλιόλουστη παραλία των Ματάλων όμως, όπου ζουν χαρωπά πιστεύοντας πως κατέχουν τη θεωρητική σοφία της ζωής, υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα, η οποία δεν αντιμετωπίζεται με επικλήσεις στις γενικότητες, στην παγκόσμια ειρήνη και τη διαφορετική ανάγνωση των αντιθέσεων που ορίζουν τον κόσμο.».