Quantcast

Τσίπρας: Ανάγκη της Ευρώπης η συλλογική προοδευτική απάντηση στα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού

«Η Ευρώπη σήμερα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ μια συλλογική, προοδευτική απάντηση απέναντι στα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού και το σκοτάδι της ακροδεξιάς», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξης Τσίπρας

«Η Ευρώπη σήμερα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ μια συλλογική, προοδευτική απάντηση απέναντι στα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού και το σκοτάδι της ακροδεξιάς», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο 6ο Ευρωπαϊκό Φόρουμ των αριστερών, πράσινων και προοδευτικών δυνάμεων και πρόσθεσε: «Η δική μας προσπάθεια, αυτή της συμπόρευσης των τριών ιστορικών ρευμάτων που συγκροτούν τον κοινό μας ευρωπαϊκό προοδευτικό χώρο – η Αριστερά, οι Σοσιαλιστές και η Οικολογία- είναι ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση».

Αναφέρθηκε στο κυρίαρχο δόγμα του νεοφιλελευθερισμού λέγοντας: «Ο νεοφιλελευθερισμός συνιστά σήμερα το μεγαλύτερο δόγμα πολιτικής θεωρίας και πρακτικής. Και είναι εντυπωσιακό για ένα μοντέλο που έχει πάνω από μια δεκαετία θεμελιακής διάψευσης, με τη μία του κρίση να διαδέχεται την άλλη, με πόση αφοσίωση συνεχίζει άκαμπτο να αναμασά, δια των εκπροσώπων του, τις ίδιες θέσεις με αυτές που συστήθηκε στον κόσμο σχεδόν μισό αιώνα πριν».

Περιέγραψε με μελανά χρώματα την πραγματικότητα του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος: «Βλέπουμε πόσο ανήθικη είναι αυτή η δογματική προσήλωση. Με τη μετακύληση των βαρών του πληθωρισμού στους καταναλωτές και τους φορολογούμενους. Αντί για φορολόγηση όσων πλουτίζουν, βλέπουμε περισσότερη απορρύθμιση της εργασίας, μεγαλύτερη θυσία της φύσης και της περιβαλλοντικής ισορροπίας στο βωμό του κέρδους των ελίτ. Και ταυτόχρονα βλέπουμε δυστυχώς να επιστρέφουν στις κοινωνίες μας τα φαντάσματα του παρελθόντος. Ο εθνικισμός να ανακάμπτει με πρόσφορο έδαφος την οικονομική και γεωπολιτική κρίση. Η ακροδεξιά να δυναμώνει αξιοποιώντας την αδυναμία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να δώσουν αξιόπιστες απαντήσεις στη κρίση, αλλά και την αντιμεταναστευτική ρητορική που καλλιεργήθηκε στη περίοδο της προηγούμενης κρίσης, της προσφυγικής».

Ακολούθως περιέγραψε ποια είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Αριστερά και ο Προοδευτικός Κόσμος: «Να συγχρονίσουν την ανάλυση και τη δράση τους με τις ταχύτητες της εποχής. Να αλλάξουν, να εξελιχθούν και να δώσουν αξιόπιστες απαντήσεις στα υπαρξιακά αδιέξοδα της εποχής μας. Σε τελική ανάλυση, να καταφέρουν να κάνουν τους πολλούς να έχουν ξανά προσδοκίες». Περιέγραψε, όμως, και τις δυσκολίες λέγοντας ότι «μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το πιο δύσκολο πράγμα ίσως είναι να δημιουργήσεις ξανά προσδοκίες. Να πείσεις για παράδειγμα ότι η κανονικότητα είναι το 35ωρο την εβδομάδα και όχι το 12ωρο τη μέρα. Ότι η κανονικότητα είναι η φορολογική δικαιοσύνη και όχι οι φοροαπαλλαγές των ισχυρών με την αφαίμαξη των πολλών. Ότι κανονικότητα και ενεργειακή ασφάλεια σημαίνει μια δίκαιη μετάβαση σε ΑΠΕ και ενεργειακές κοινότητες, και όχι διαιώνιση της εξάρτησης από πανάκριβα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα. Η επιβάρυνση των ενεργειακών κολοσσών και του μεγάλου πλούτου για την μετάβαση στην βιώσιμη ανάπτυξη- και όχι των πολιτών».

Οι διαδοχικές κρίσεις, είπε ο κ. Τσίπρας έχουν ξαναφέρει στο προσκήνιο της ιδέες της αριστεράς ενώ, σημείωσε, τα προγράμματα των πολιτικών της αντιπάλων φέρνουν ολοένα και πιο κοντά στη δυστοπία. Οι θεμελιακές αξίες της Αριστεράς για την οργάνωση μιας κοινωνίας, είναι πια συνυφασμένες με την κοινή λογική, συνέχισε ο κ. Τσίπρας και εξήγησε: «Η πανδημία απέδειξε ότι είναι αυτονόητο να υπάρχουν ισχυρά δημόσια συστήματα υγείας. Η ενεργειακή κρίση απέδειξε ότι είναι αυτονόητο να υπάρχει ισχυρή κρατική παρουσία και δημόσια παρέμβαση στον τομέα της ενέργειας για να υπάρξει ενεργειακή ασφάλεια και κοινωνική προστασία. Η κλιματική κρίση αποδεικνύει κάθε μέρα ότι χωρίς ισχυρή περιβαλλοντική νομοθεσία και αλλαγή παραγωγικού και καταναλωτικού υποδείγματος, ο χρόνος μετρά αντίστροφα. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία απέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο σημαντική είναι η διπλωματία και το διεθνές δίκαιο για να λύνουμε τις διαφορές μας πριν φτάσουμε στη σύγκρουση. Και πόσο σημαντικό είναι να δίνεται ένα σαφές μήνυμα από όλους μας μαζί, απέναντι σε όποιον παραβιάζει το διεθνές δίκαιο».

Στο σημείο αυτό υπογράμμισε ότι «είναι ιδιαίτερα σημαντικό το μήνυμα που δίνει το σημερινό Forum και σε σχέση με την Τουρκία. Την ανάγκη να τερματιστούν οι παραβιάσεις και οι προκλήσεις και να επανέλθουμε στον διάλογο στη βάση του διεθνούς δικαίου».

Ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε ότι οι αριστερές, πράσινες και σοσιαλιστικές δυνάμεις οφείλουν να δώσουν τη μάχη με όρους κατεπείγοντος και εξήγησε: «Γιατί πολύ απλά, για να θυμηθώ και τη γνωστή αγαπημένη ρήση των πολιτικών μας αντιπάλων, κυριολεκτικά πλέον There Is No Alternative. Δεν υπάρχει εναλλακτική, πέρα από την άμεση μείωση των ανισοτήτων. Δεν υπάρχει εναλλακτική, πέρα από την προστασία της εργασίας. Δεν υπάρχει εναλλακτική, πέρα από την κλιματική δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει εναλλακτική, πέρα από το διεθνές δίκαιο και την ειρήνη».

Κάνοντας αναφορά στην εισβολή στην Ουκρανία ανέφερε: «Είναι απαραίτητο εμείς πρώτοι να παλέψουμε για ένα κίνημα που θα στηρίξει τον τερματισμό της ρωσικής εισβολής, και την επιστροφή στη διπλωματία στην Ουκρανία. Να παλέψουμε για μια Ευρώπη με ισχυρό διεθνή ρόλο, που στέκεται απέναντι στα πολεμικά σχέδια του Πρόεδρου Πούτιν, αλλά και δεν καθορίζει το μέλλον της με βάση τα οικονομικά συμφέροντα της Αμερικής». Υπενθύμισε δε ότι τον δρόμο «για την ειρήνη και την συνανάπτυξη όπως δείξαμε εμείς οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και στη Βόρεια Μακεδονία, πριν λίγα χρόνια δείξαμε με την Συμφωνία των Πρεσπών».

Όσον αφορά στο μεταναστευτικό που είναι πάντα από τα βασικά θέματα της Ευρώπης είπε: «Μια Ευρώπη που, όπως πολύ σωστά άνοιξε την αγκαλιά της σε 5 εκατομμύρια Ουκρανούς, οφείλει να βρει μια δίκαιη λύση που σέβεται το διεθνές δίκαιο, για την πρόκληση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών στη Μεσόγειο. Με ένα δίκαιο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου και συνεργασία σε με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης».

Κλείνοντας ανέφερε: «Η μεγάλη πρόκληση της τερατώδους εποχής μας λοιπόν, είναι να οραματιστούμε το νέο, απέναντι στο παλιό, το αποτυχημένο, το καταστροφικό. Απέναντι στο μίσος, το ρατσισμό, την ξενοφοβία και τις έμφυλες διακρίσεις. Απέναντι, πάνω απ’ όλα στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που σήμερα βαθαίνει. Και να πείσουμε ότι πράγματι ένας άλλος κόσμος, καλύτερος και πιο δίκαιος, είναι όχι μόνο αναγκαίος αλλά και εφικτός».