Με τον Ουκρανό ομόλογό της, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, συναντήθηκε σήμερα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στο πλαίσιο της επίσκεψης που πραγματοποιεί στη χώρα μαζί με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο.
Μετά και τη συνάντησή του στο Προεδρικό Μέγαρο, ακολούθησαν διευρυμένες συνομιλίες μεταξύ των δύο ηγετών.
Μεταξύ άλλων η κ. Σακελλαροπούλου απευθυνόμενη στον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι υπογράμμισε την υποστήριξη της Ελλάδος στην Ουκρανία και τόνισε πως « ο αμυντικός αγώνας της Ουκρανίας και του λαού της να αναδειχθεί ως μία εθνική υπόθεση για όλα τα κράτη του πολιτισμένου κόσμου». Η κ. Σακελλαροπούλου τόνισε επίσης ότι η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία μας αφορά όλους και συμπλήρωσε πως «η Ευρωπαϊκή Ένωση και η διεθνής κοινότητα οφείλουν να προασπίσουν την ασφάλεια και τη σταθερότητα απέναντι στον αναθεωρητισμό».
Ειδικότερα, κατά την κοινή συνέντευξη τύπου, η κυρία Σακελλαροπούλου ανέφερε τα εξής:
«Κύριε Πρόεδρε,
Η σημερινή μου παρουσία στο Κίεβο δηλώνει την αμέριστη υποστήριξη και συμπαράσταση της Ελλάδας προς εσάς και τον ηρωικό ουκρανικό λαό, που βιώνει ήδη επί εννιά σχεδόν μήνες σκληρή δοκιμασία εξαιτίας της απρόκλητης και αδικαιολόγητης ρωσικής στρατιωτικής εισβολής και αγωνίζεται για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του.
Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία μας αφορά όλους. Με τη βάναυση παραβίαση του διεθνούς δικαίου, την απειλή γενικευμένης επισιτιστικής κρίσης, η οποία θα πλήξει ιδίως τις πιο αδύναμες χώρες, αλλά και την απειλή πυρηνικής καταστροφής, επιχειρείται η ανατροπή του μεταπολεμικού κεκτημένου της ειρήνης και της προόδου. Πρόκειται για ευθεία αμφισβήτηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αξιών, και συνεπώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και η διεθνής κοινότητα οφείλουν να προασπίσουν την ασφάλεια και τη σταθερότητα απέναντι στον αναθεωρητισμό.
Στεκόμαστε εξ αρχής ανεπιφύλακτα στο πλευρό σας στην προσπάθειά σας να υπερασπιστείτε την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία της χώρας σας και σας διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίσουμε να το πράττουμε για όσο χρόνο χρειαστεί. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη και αμετακίνητη: οι μεταβολές διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων με τη χρήση στρατιωτικής βίας και οι μονομερείς πράξεις απόσχισης δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Δεν θα αναγνωρίσουμε ποτέ την παράνομη προσάρτηση περιοχών της Ουκρανίας που η Ρωσία επιχειρεί να επιβάλει.
Τους δύο λαούς μας συνδέουν μακροχρόνιοι ιστορικοί δεσμοί. Ελληνικοί πληθυσμοί διαβιούν στις ακτές του Ευξείνου Πόντου εδώ και αιώνες. Δεν θα ξεχάσουμε τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Μαριούπολη σε βάρος των αθώων και ειρηνικών κατοίκων της, μια πόλη με ελληνικό όνομα και με παρουσία σημαντικού πληθυσμού ελληνικής καταγωγής.
Αλλά και το Κίεβο, η Οδησσός, γενέτειρα της Ελληνικής Επανάστασης, η Μπούτσα, το Ιρπίν, η Μποροντιάνκα, όπως και η ολόκληρη η χώρα, δέχονται σε καθημερινή βάση άγριες επιθέσεις, με αποτέλεσμα τον θάνατο και τον τραυματισμό άοπλων ανθρώπων. Θέλω να καταδικάσω με τον πιο έντονο τρόπο τις απαράδεκτες ρωσικές επιθέσεις που έχουν στόχο την καταστροφή κρίσιμων αστικών υποδομών της Ουκρανίας ενόψει του επερχόμενου χειμώνα και συνιστούν εγκλήματα πολέμου, αφού στρέφονται κατά αμάχων. Η Ελλάδα τάσσεται σθεναρά υπέρ της λογοδοσίας των υπαιτίων για τα εγκλήματα αυτά.
Παρά τον σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία, η Ελλάδα υποστήριξε και εφαρμόζει πλήρως όλες τις δέσμες κυρώσεων που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση σε βάρος της Ρωσίας. Στηρίξαμε χωρίς περιστροφές την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να χορηγήσει στην Ουκρανία το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην ΕΕ. Αποστείλαμε ανθρωπιστική βοήθεια, καθώς και αμυντικό εξοπλισμό. Διαθέτουμε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ως κόμβο για τους Συμμάχους, που επιθυμούν να προσφέρουν βοήθεια στην Ουκρανία. Και ανταποκριθήκαμε άμεσα στις ανάγκες δεκάδων χιλιάδων Ουκρανών πολιτών, που αναζήτησαν καταφύγιο στη χώρα μας.
Ο σεβασμός και η απαρέγκλιτη τήρηση του διεθνούς δικαίου και το απαραβίαστο των συνόρων πρέπει να αποκατασταθούν. Και ο αμυντικός αγώνας της Ουκρανίας και του λαού της να αναδειχθεί ως μία εθνική υπόθεση για όλα τα κράτη του πολιτισμένου κόσμου, αλλά και ως μία συλλογική υποχρέωση απέναντι στις αξίες μας».