Μια ανάρτηση με στοιχεία που ανατριχιάζουν και μόνο όταν τα διαβάζει κανείς, έκανε ο υπουργός Επικρατείας, υπεύθυνος για το Συντονισμό του κυβερνητικού έργου, Άκης Σκέρτσος, αναφορικά με τις γυναικοκτονίες και το φαινόμενο που τον τελευταίο καιρό, βρίσκεται σε έξαρση.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία τη ς Ελληνικής Αστυνομίας, τα οποία επικαλείται ο κ. Σκέρτσος, από το 2010 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2021, 108 γυναίκες δολοφονήθηκαν από άνδρες στο ενδοοικογενειακό πλαίσιο.
Κάτι που οδηγεί σε έναν μέσον όρο περίπου 10 γυναικοκτονιών στο οικογενειακό πλαίσιο κάθε χρόνο. Ωστόσο, όπως αναφέρεται στην ανάρτηση, ο αριθμός των γυναικών που σκοτώθηκαν από άνδρες εντός και εκτός οικογενειακού πλαισίου αυτά τα έντεκα χρόνια είναι ακόμη μεγαλύτερος, 247.
Στην ανάρτηση του κ. Σκέρτσου με τίτλο «Ας μιλήσουμε για γυναικοκτονίες», δίνονται απαντήσεις σε ρωτήσεις που ταυτόχρονα αποτελούν και ζητήματα του δημόσιου διαλόγου που γίνεται αυτό τον καιρό ακόμη πιο έντονα με αφορμή της γυναικοκτονίες που έχουν συγκλονίσει την χώρα.
Πανδημία γυναικοκτονιών
Στο ερώτημα «υπάρχει πράγματι πανδημία γυναικοκτονιών;» μιλάει για την διαχρονικότητα του φαινόμενου όπως μαρτυρούν και οι αριθμοί, ενώ αποκαλύπτει πως ο αριθμός των γυναικών που σκοτώθηκαν από άνδρες εντός και εκτός οικογενειακού πλαισίου αυτά τα έντεκα χρόνια είναι ακόμη μεγαλύτερος, 247.
Αναφέρει μεταξύ άλλων:
Οι γυναικοκτονίες είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα που δεν είχε τύχει στο παρελθόν της αντιμετώπισης που χρειάζεται από τις κυβερνήσεις. Δεν είναι ούτε ζήτημα ελληνικού εξαιρετισμού ούτε όμως και «πανδημία των τελευταίων ετών», όπως ορισμένοι, υποτιμώντας και εργαλειοποιώντας το ζήτημα, θέλουν να τις παρουσιάσουν.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας, από το 2010 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2021, 108 γυναίκες δολοφονήθηκαν από άνδρες στο ενδοοικογενειακό πλαίσιο. Κάτι που οδηγεί σε έναν μέσον όρο περίπου 10 γυναικοκτονιών στο οικογενειακό πλαίσιο κάθε χρόνο.
Ο αριθμός των γυναικών που σκοτώθηκαν από άνδρες εντός και εκτός οικογενειακού πλαισίου αυτά τα έντεκα χρόνια είναι ακόμη μεγαλύτερος, 247. Την ίδια περίοδο, έγιναν 70 ανθρωποκτονίες με θύμα άνδρα και θύτη γυναίκα, οι 30 από αυτές στο ενδοοικογενειακό πλαίσιο.
Από τη σύγκριση των στοιχείων προκύπτει πως η αναλογία ανθρωποκτονιών ανδρών από γυναίκες συγκριτικά με τις ανθρωποκτονίες γυναικών από άνδρες είναι 1 προς 3. Κάτι που αναδεικνύει πως οι φόνοι στο ενδοοικογενειακό πλαίσιο έχουν κυρίως θύτες άνδρες και θύματα γυναίκες. Αντίστοιχη είναι η εικόνα που προκύπτει και από την ενδοοικογενειακή βία γενικότερα.
Τι συμβαίνει στον κόσμο;
Στη συνέχεια της ανάρτησης απαντάει στο ερώτημα «Είναι κάποια εθνική ιδιαιτερότητα ή συμβαίνει και αλλού στον κόσμο»;
Οι αριθμοί για την παγκόσμια έκταση του προβλήματος των γυναικοκτονιών είναι αρνητικά συγκλονιστικοί. Κάθε μέρα στον κόσμο, 137 γυναίκες σκοτώνονται από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό πως ο Πρόεδρος Μακρόν τις έχει αποκαλέσει ντροπή της Γαλλίας.
Το 58% των 87.000 γυναικών που σκοτώθηκαν παγκοσμίως το 2017 (η τελευταία χρονιά που έχουμε πλήρως επεξεργασμένα στοιχεία παγκοσμίως) δολοφονήθηκαν από άμεσους συνεργάτες, συντρόφους ή μέλη της οικογένειάς τους. Περισσότερες από το 1/3 αυτών δολοφονήθηκαν από τον τωρινό ή τον πρώην σύντροφό τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της EUROSTAT, η Ελλάδα, σε αντιστοιχία γυναικοκτονιών ανά 100.000 κατοίκων, βρίσκεται αρκετά κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο.
Πως αντιμετωπίζεται;
Αντιμετωπίζεται με περισσότερη καταστολή ή με πολιτικές ενδυνάμωσης των γυναικών και εκπαίδευσης και των δύο φύλων σε νέα πιο υγιή πρότυπα σχέσεων;
Η καταστολή δεν λύνει από μόνη της τα κοινωνικά προβλήματα που πηγάζουν από βαθύτερες ανισότητες.
Πρέπει να μας ανησυχεί το γεγονός ότι παρά την τυπική θεσμική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών εδώ και δεκαετίες, αλλά και τη θέσπιση νομικών προβλέψεων για την ενδοοικογενειακή βία (Νόμος 3500/2006), το πρόβλημα μεταφέρεται στις νεότερες γενιές με εγκλήματα που διαπράττονται από πολύ νέους ανθρώπους. Νέους που φαίνεται να επηρεάζονται πολύ περισσότερο ακόμη από τις κοινωνικές νόρμες, αλλά και από τη γενικότερη κουλτούρα της βίας, που έχει δυστυχώς αναπτυχθεί στις σύγχρονες κοινωνίες, παρά από το γράμμα του νόμου περί ισότητας των φύλων. Αυτό σημαίνει ότι οι νόμοι δεν έχουν αποκτήσει ακόμη βαθιές ρίζες στην κοινωνία.
Τα στερεότυπα για την ισορροπία των σχέσεων μεταξύ των φύλων δεν θα αλλάξουν χωρίς συστηματική διαπαιδαγώγηση των παιδιών σε όρους ισότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που έχουν εισαχθεί πλέον στα σχολεία και έχουν σαν στόχο να εκπαιδεύσουν τα παιδιά μας σε υγιή πρότυπα σχέσεων που στηρίζονται στον σεβασμό και την ισοτιμία των φύλων.
Ισότητα των φύλων
Πώς εξηγείται σε ένα κράτος δικαίου το χάσμα που υπάρχει ακόμη μεταξύ του νόμου για την ισότητα των φύλων και όσων συμβαίνουν στην πράξη;
Πραγματική ισότητα των φύλων χωρίς οικονομική και κοινωνική ενδυνάμωση των γυναικών δεν μπορεί να υπάρξει.
Η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα της κυβέρνησης, καθώς η Ελλάδα, υπολείπεται σχεδόν 20 μονάδες στην εργασία των γυναικών σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ. Περισσότερες εργαζόμενες γυναίκες σημαίνει πιο οικονομικά αυτοδύναμες γυναίκες που μπορούν να σταθούν όρθιες απέναντι σε κακοποιητικές συμπεριφορές ή σχέσεις και να αποχωρήσουν χωρίς να τις υπομένουν επειδή δεν έχουν άλλη διέξοδο.
Το ίδιο σημαντικές είναι και οι επιπτώσεις που έχει η μητρότητα στην απασχόληση των γυναικών. Και αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει μια ριζική αναθεώρηση της πολιτικής στήριξης της οικογένειας ώστε να μπορεί μια νέα μαμά να αναζητήσει δουλειά χωρίς να ανησυχεί για το πού θα αφήσει τα παιδιά της.