Για την Κλιματική Κρίση, αλλά και την μεγάλη αγάπη που έχει στα γατιά, μίλησε μεταξύ άλλων η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην εκπομπή «Πλάνα με ουρά» στην ΕΡΤ2.
«Σχεδόν τυχαία, γιατί πάντα είχα, είχαμε γατιά. Και επειδή όλα τα ζώα, αγαπώ τους σκύλους και με συγκινούν, αλλά φαίνεται είμαι από τους ανθρώπους που με συγκινούν ιδιαίτερα οι γάτες. Και αυτό καμία φορά έχει να κάνει και με την απασχόληση καθενός», σημείωσε η κ. Σακεραλλοπούλου.
Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξη:
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Κυρία Πρόεδρε, η παρουσία σας στην ΕΡΤ και στην εκπομπή μας είναι μεγάλη τιμή για όλους μας και σας ευχαριστούμε από καρδιάς. Είναι και ένα μήνυμα προς τους πολίτες ότι ο σεβασμός προς τα ζώα και προς το περιβάλλον γενικότερα δεν είναι ζήτημα ήσσονος σημασίας αλλά θέμα πολιτισμού, θέμα ηθικής;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Χαίρομαι πολύ κι εγώ που είμαι εδώ και ξεκινώ από τη συγκεκριμένη εκπομπή της ΕΡΤ. Ναι, είναι σαφές νομίζω πια στη σημερινή εποχή ότι τα ζώα είναι όντα με συναίσθημα και αξίζουν όλη την αγάπη και τον σεβασμό μας. Έχουν να μας δώσουν πάρα πολλά, να μας προσφέρουν, και μας αντιγυρίζουν τη μικρή φροντίδα που τους παρέχουμε, ζητούν ελάχιστα, πιστεύω. Και η συμπεριφορά μας, η στάση μας απέναντι στα ζώα, είναι ένδειξη του πολιτισμού και της ενσυναίσθησης που μπορεί να χαρακτηρίζει κάθε κοινωνία.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Το περασμένο καλοκαίρι ζήσαμε μια τεράστια καταστροφή, οικολογική και όχι μόνο. Χιλιάδες στρέμματα δάσους κάηκαν, στην Εύβοια και στην Αττική, περιουσίες χάθηκαν, ζώα κάηκαν, άλλα τραυματίστηκαν βαριά. Πώς βιώσατε εσείς εκείνες τις μέρες του Αυγούστου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Ήταν πραγματικά μια πολύ δύσκολη περίοδος για όλους. Μόλις έτυχε να έχω φύγει για λίγες μέρες διακοπών και, φυσικά, δεν μπορούσα να προσφέρω κάτι ουσιαστικό, αλλά ήταν ο ψυχολογικός καθαρά παράγων, να είμαι εδώ. Επιστρέψαμε. Επισκέφτηκα τους εθελοντές τραυματίες, παρακολουθούσα τις εξελίξεις. Θυμάμαι την αγωνία για τα ζώα στη Βαρυμπόμπη, την προσπάθεια, πόσο χαρήκαμε όλοι, ανακουφιστήκαμε που σώθηκαν τα άλογα που είναι εκεί. Αλλά δυστυχώς, μέσα στις εκτάσεις που χάθηκαν, ευτυχώς δεν είχαμε απώλειες ανθρώπινων ζωών, αλλά είχαμε αρκετές απώλειες ζώων. Και φυσικά τεράστια οικολογική καταστροφή. Το περιβάλλον έχει τη δυνατότητα να αναγεννάται αλλά οπωσδήποτε και περιουσίες ανθρώπων, γιατί υπάρχει πάντα και η οικονομική διάσταση. Ελπίζω με τον κατάλληλο σχεδιασμό και την προσπάθεια όλων να υπάρξει η ανάταξη σε αυτή τη μεγάλη βλάβη του περιβάλλοντος.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Από το Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής εκείνες τις μέρες, είπατε ότι στη φωτιά είμαστε όλοι ευάλωτοι και ότι πολλά πρέπει να γίνουν, μικρά και μεγάλα. Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας έχουν καταλάβει ότι για να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες χρειάζονται υποδομές, χρειάζονται προληπτικά μέτρα, τα οποία δεν φέρνουν εύκολες, να το πω έτσι ψήφους, αλλά είναι απολύτως αναγκαία; Έχουν καταλάβει ότι απέναντι σε τέτοιες καταστροφές, δεν υπάρχουν κομματικά πρόσημα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Ελπίζω ότι το έχουν καταλάβει όλοι, γιατί ξέρετε είναι ένα πρόβλημα που έχει προχωρήσει σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά. Η κλιματική κρίση είναι ήδη εδώ· δεν μιλάμε πια για κλιματική αλλαγή, όπως διστακτικά γινόταν η συζήτηση εδώ και χρόνια. Είναι κλιματική κρίση, λοιπόν. Η Ευρώπη δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει, εννοώ τα θεσμικά όργανα. Είναι γνωστό ότι υπάρχει το Green Deal και οι στόχοι που έχουν τεθεί, οι ενδιάμεσοι στόχοι για το 2030, για το 2050. Η ανθρωπότητα πρέπει να πάρει τα μέτρα της εγκαίρως. Και είναι κάτι που μας αγγίζει όλους, από τα θεσμικά όργανα σε ανώτατο επίπεδο, μέχρι βέβαια τον τελευταίο απλό πολίτη. Δηλαδή ακριβώς είναι και ένα θέμα ευθύνης του καθενός. Αλλά επειδή αναφερθήκατε ακριβώς στα κόμματα, είναι προφανές ότι οι δημόσιες πολιτικές είναι αυτές που καθορίζουν και νομίζω ότι σ’ αυτά τα θέματα πρέπει να υπάρχει πάντα συναίνεση και συνεννόηση, να υπάρχει μια συνέχεια στις δημόσιες πολιτικές, ώστε να ασκούνται έτσι που να προστατεύεται το περιβάλλον, να υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη. Υπάρχει και αναπτυξιακή διάσταση. Η προστασία του περιβάλλοντος πάντοτε είναι προς όφελος και της οικονομίας.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Ακριβώς όπως το είπατε, από τη βιώσιμη ανάπτυξη, από το περιβάλλον, κρίνεται το μέλλον της ανθρωπότητας. Είστε αισιόδοξη ότι θα συνειδητοποιηθεί εγκαίρως αυτό και θα γίνει πράξη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Γενικά, είμαι άνθρωπος που βλέπει πάντα, προσπαθεί να βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων και αυτό θα προσπαθήσω και εδώ. Αν ακούσουμε τους ειδικούς, τα πράγματα είναι αρκετά απαισιόδοξα. Ήδη λένε ότι και οι στόχοι που έχουν τεθεί και από τη Συμφωνία του Παρισιού, μετά ότι έχουν ξεπεραστεί στην πραγματικότητα. Ότι θα πρέπει ήδη να αναδιατυπωθούν και να είναι πολύ πιο απαιτητικοί. Μακάρι, γιατί καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ένα θέμα που δεν είναι ενός ανθρώπου απόφαση, ούτε καν μιας χώρας, είναι σε παγκόσμιο επίπεδο να ληφθούν οι αποφάσεις. Είχαμε το πρόβλημα με τη Συμφωνία του Παρισιού, οι μεγαλύτεροι ρυπαντές δεν την είχαν υιοθετήσει. Η Αμερική βγήκε, ευτυχώς με τη νέα διακυβέρνηση επανήλθε. Αλλά το θέμα είναι να τηρούνται στη συνέχεια οι αποφάσεις αυτές, όλοι οι στόχοι που αποφασίζονται σε πολιτικό επίπεδο να τηρούνται και φυσικά να λαμβάνονται και οι ενδιάμεσες αποφάσεις. Οι δημόσιες πολιτικές όπως είπα, κάθε χώρας, να πηγαίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Και να ακολουθεί και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, να ακολουθούν οι πολίτες. Είναι απαιτητικό για όλους νομίζω το μέλλον.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Για να έρθουμε πάλι στα δικά μας, τα δάση στη χώρα μας, είχαν μια μοναδική ετερογένεια. Ήταν στέγη για άγρια πανίδα, λειτουργούσαν ως βοσκοτόπια για κοπάδια ζώων παραγωγής, μέσα από τη δουλειά στα δάση βιοπορίζονταν υλοτόμοι, ρητινοκαλλιεργητές όπως στην Εύβοια, μελισσοκόμοι. Αυτή η σχέση διερράγη όταν ερημώθηκε πια η ελληνική ύπαιθρος. Πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα να γίνει μια γενναία επανεκκίνηση σ’ αυτή τη σχέση; Και πώς θα μπορούσε να γίνει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Μέχρι νομίζω τα μέσα του 20ού αιώνα, αν θυμηθούμε όλοι δηλαδή τους γονείς μας και ιδίως τους παππούδες μας θα έλεγα, ο παππούς μου στη Θράκη, ανακαλώ τώρα στη μνήμη μου τις κινήσεις του στον μπαξέ του, στο μαγαζί που είχε, στο πώς φερόταν στα ζώα, ήταν πραγματικά, είχαν –απλοί άνθρωποι- είχαν απίστευτα οικολογική συνείδηση. Η συμπεριφορά τους απέναντι στο περιβάλλον θα ήταν διδακτική για όλους μας. Νομίζω, όπως το λέτε και εσείς, ότι γύρω στη δεκαετία του ΄50 ίσως, είναι αυτή η διάρρηξη που αναφέρατε. Ίσως η μεγάλη αστικοποίηση, είναι πολιτικοί οι λόγοι, είναι η ιστορική εξέλιξη του κάθε τόπου. Και εκεί πράγματι ενημερώνει η ύπαιθρος, εγκαταλείπονται οι καλλιέργειες σε μεγάλο βαθμό, συγκεντρώνεται ο πληθυσμός στις πόλεις και μετά έχουμε έναν τρόπο να καλλιεργούμε με οικοδομές την ύπαιθρο, που επίσης είναι λάθος, με την εκτός σχεδίου δόμηση. Πράγματι, η συνύπαρξη του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, ακόμα και η αρχιτεκτονική ήταν σε άλλη κλίμακα και σε άλλη ποιότητα παλιότερα. Η σύγχρονη σιγά-σιγά, πέρασε από κρίση μπορώ να πω, και τώρα, νομίζω ότι η σύγχρονη, είτε είναι αρχιτέκτονες, είτε ειδικοί επιστήμονες, είτε είναι γεωργοί, βλέπουμε πια την επιστροφή. Και έχω την αισιοδοξία, έτσι, μακάρι να επιβεβαιωθώ από την πραγματικότητα, ότι οι επόμενες γενιές έχουν πολύ πιο ανεπτυγμένη οικολογική συνείδηση. Αν θέλετε ξεκινούν και από τα σχολειά, γιατί όλο αυτό είναι από το σπίτι μας και από την εκπαίδευση, ό,τι μπορεί να πάρει κανείς. Θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Αναφέρατε τις νέες γενιές και μου δίνετε την αφορμή να σας ζητήσω να στείλετε ένα μήνυμα σ’ αυτούς τους νέους ανθρώπους που θα κληθούν, όχι μόνο να ξαναφτιάξουν τα δάση που φτιάχτηκαν αλλά και να τα διαχειριστούν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Εκεί είναι η αισιοδοξία μου, αυτό που ανέφερα ότι ήδη και τώρα που ταξιδεύω πολύ και συναντώ και νέους ανθρώπους στην επαρχία, υπάρχουν όλες οι μέθοδοι. Υπάρχει η ευφυής γεωργία, υπάρχουν τρόποι να μπορέσει κανείς να βιοπορίζεται με τον σεβασμό στο περιβάλλον, στον τόπο του, στην επαρχία. Δεν μπορεί να μαζευόμαστε όλοι στις πόλεις, ούτε μπορεί να είναι όλοι υπάλληλοι στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα. Ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα μπορεί να δώσει πάρα πολλά, γιατί όπως είναι πολύ γνωστό και έχουμε εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον. Η γεωμορφολογία, το κλίμα της Ελλάδας θα μπορούσε να δώσει πάρα πολλά για τον πρωτογενή τομέα και στην ανάπτυξη, στην οικονομία της χώρας αλλά και στη ζωή του καθενός. Ελπίζω ότι θα επανέλθουν οι νέοι εκεί και θα βρούνε λύσεις για το μέλλον, στον τόπο τους ο καθένας. Ξέρω πολλά νέα παιδιά και βλέπω ότι το θέλουν. Γιατί και η χώρα μπορεί να πάει καλύτερα μπροστά, αλλά είναι και κάτι που θα τους δίνει νομίζω, θα τους γεμίζει, θα τους δίνει και χαρά. Είναι κάτι που έχει τη γοητεία του θα έλεγα.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Ήδη τον 19ο αιώνα, ο Γάλλος συγγραφέας Εμίλ Ζολά είχε αναδείξει ως καθήκον των ανθρώπων την προστασία των ζώων από την κακοποίηση. Είχε γράψει ότι το δικό μας πεπρωμένο εξαρτάται από το δικό τους. Ακόμα και σήμερα, κάποιοι συμπολίτες μας, μια μικρή μερίδα θέλω να πιστεύω, ίσως γελάσουν ειρωνικά, ακούγοντας κάτι τέτοιο. Τι θα τους λέγατε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Νομίζω ότι η ίδια η ζωή διδάσκει έτσι και δίνει αυτά τα μαθήματα. Έχουμε δει και περιστατικά κακοποίησης ζώων. Και σ’ αυτό το πεδίο υπάρχει νομοθεσία κι έχει ξεκινήσει αν θέλετε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Αμερική και σε άλλες χώρες. Είναι καθαρά, όπως είπα στην αρχή, ένδειξη πολιτισμού η συμπεριφορά μας προς τα ζώα. Και θα πρέπει να είναι αυστηρά και τα μέτρα που λαμβάνονται, οι κυρώσεις, υπάρχει και πρόσφατη νομοθεσία και στη χώρα μας. Είναι αδιανόητα κάποια περιστατικά που εμφανίζονται στον Τύπο κατά καιρούς. Βλέπουμε όμως ότι καταγγέλλονται πλέον, θέλω να πιστεύω ότι είναι μεμονωμένες συμπεριφορές αυτές οι απαράδεκτες κακοποιητικές συμπεριφορές προς τα ανυπεράσπιστα πλάσματα που είναι τα ζώα, ιδίως αυτά που είναι κοντά μας. Εδώ υπάρχουν κακοποιητικές συμπεριφορές προς άλλους ανθρώπους.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Συνδέονται, άλλωστε, και τα δυο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Ναι, λοιπόν τα ζώα είναι ο πρώτος βαθμός του ανυπεράσπιστου, μετά ερχόμαστε στις άλλες ευάλωτες μορφές ας πούμε. Πιο ευάλωτη μπορεί να θεωρείται μια γυναίκα από τον σύντροφο της κ.λπ. Επομένως, εκεί θέλω να πιστεύω ότι όσο γίνεται οι νεότεροι που τα αποδοκιμάζουν απολύτως αυτά και προστατεύουν και τα ζωάκια. Μπορεί παλιά κάποιος στο σπίτι του να είχε στην αυλή του τον γείτονα και να έβλεπε κάτι και να μην ασχολείτο να το καταδικάσει ή να το καταγγείλει. Αυτά τώρα ευτυχώς αλλάζουν. Και πιστεύω ότι θα εγκαταλειφθούν. Από εκεί και πέρα φυσικά, όσο υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν και οι συμπεριφορές που παρεκκλίνουν. Αυτό δεν θα λείψει. Θέλω να πιστεύω όμως ότι όσο γίνεται, ιδίως για τα ζωάκια θα περιορίζεται πολύ.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Διδάσκεται η φιλοζωία και πώς; Με το παράδειγμα κυρίως;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Νομίζω ναι. Το παράδειγμα είναι κάτι που βοηθάει, όπως και η εκπαίδευση και ο σεβασμός στο περιβάλλον, είναι κάτι αντίστοιχο. Όπως είπα, είναι το σπίτι, είναι το σχολειό, και από εκεί και πέρα είναι το παράδειγμα. Και κάπου εκεί, λειτουργεί, μπορεί να λειτουργήσει από όλους μας.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Το ότι μπήκε ένα αδέσποτο στο Προεδρικό Μέγαρο είναι παράδειγμα. Οπότε να μιλήσουμε λίγο για την Καλυψώ. Πώς μπήκε στη ζωή σας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Σχεδόν τυχαία, γιατί πάντα είχα, είχαμε γατιά. Και επειδή όλα τα ζώα, αγαπώ τους σκύλους και με συγκινούν, αλλά φαίνεται είμαι από τους ανθρώπους που με συγκινούν ιδιαίτερα οι γάτες. Και αυτό καμία φορά έχει να κάνει και με την απασχόληση καθενός. Ιδίως στους συγγραφείς, επειδή έχουν αυτή τη ζωή που δεν είναι τόσο εξωστρεφής, δεν έχει τόση κινητικότητα, πάντα τους συντροφεύει μια γάτα. Και εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου, πολλά χρόνια στο δικαστήριο, έτσι, έχω συνδέσει κιόλα με την παρουσία, τότε είχαμε άλλες δύο γάτες στο σπίτι, την παρουσία τους στο γραφείο παράλληλα την ώρα που έγραφα σχέδια αποφάσεων. Όταν λοιπόν ήρθα εδώ, ακριβώς επειδή ο χώρος του Μεγάρου είναι ένας μνημειακός χώρος, θέλει μεγάλη προσοχή, ήμουν πολύ προβληματισμένη και είχα πει στην αρχή ότι δεν θα έχουμε ζωάκι εδώ. Ταξιδέψαμε όμως στην Κάρπαθο τυχαία και γνωρίστηκα με δύο κυρίες που έχουν ένα σωματείο φιλοζωικό της Καρπάθου. Και ήρθαν λοιπόν και εμφανίστηκαν με την Καλυψώ πολύ μικρή, είχε γεννηθεί πριν δύο μέρες, την είχαν βρει, ήταν η μία κυρία με τον σύζυγό της, είχαν βγει βόλτα, περίπατο στο βουνό και άκουσαν το γατάκι να φωνάζει μέσα στα θάμνα και την έσωσαν και την έφεραν να τη δούμε. Έτσι γνωρίσαμε λοιπόν τη μικρή Καλυψώ, αλλά μας μπήκε η ιδέα και υπέκυψα. Και μετά από έναν μήνα, αφού λίγο ξεπετάχθηκε και έκανε τα εμβόλιά της, ήρθε εδώ. Οφείλω να πω ότι ήταν και πολύ σημαντική η παρουσία της συντροφιάς στην πανδημία. Γιατί όσο να είναι, όλοι ζήσαμε περισσότερο μοναχικά αυτή την περίοδο.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Ποια είναι τα χούγια της Καλυψώς; Πώς είναι ο χαρακτήρας της;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Επειδή είχα χρόνια γάτες, ξέρω ότι έχουν χαρακτήρα και τα γατιά. Και έχουν και κάποιο βαθμό ευφυίας, επικοινωνούν. Η Καλυψώ νομίζω ότι είναι αρκετά έξυπνη στο είδος της. Τώρα που λείπουμε κάποιες μέρες και περιμένει, είναι στο σπίτι, η χαρά που κάνει και τα γουργουρητά όταν μας βλέπει και ο τρόπος που μας ακολουθεί μέσα στο σπίτι, είναι πολύ… είναι συγκινητικό. Εγώ βέβαια το έχω συνηθίσει, δεν μου κάνει εντύπωση. Άνθρωποι που δεν έχουν μάθει από γάτες, εντυπωσιάζονται πόσο επικοινωνούν με τον άνθρωπο. Τα ζώα, όταν τα έχουμε κοντά και ξέρουμε, όλοι όσοι έχουν και αγαπούν ζώα, όποια είναι αυτά, ξέρουμε πολύ καλά ότι έχουν βαθμό που επικοινωνούν με τον άνθρωπο και νιώθουν τα συναισθήματά του.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Με τους προσκεκλημένους σας πώς συμπεριφέρεται;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Άλλοτε μπορεί να είναι στη γωνιά της και να κοιμάται και να γίνουν 2-3 συναντήσεις και να μην πάρει είδηση κανείς ότι είναι εκεί η Καλυψώ και άλλοτε έρχεται οπωσδήποτε να μυρίσει, να γνωρίσει, να αποκαταστήσει επαφή με τον επισκέπτη μου. Και η συντριπτική πλειονότητα, μόνο αν έχει κανείς αλλεργία φαντάζομαι, αλλιώς είναι όλοι βέβαια πολύ… Γι’ αυτό βλέπω και μεγάλη βελτίωση στη σχέση μας με τα ζώα. Νομίζω ότι η εποχή μας πια έχει αποκαταστήσει τη σωστή σχέση.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Τον Πίνατ τον γνωρίσατε υποθέτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Όχι, δεν τον έχω δει γιατί δεν τον έχει φέρει ο Πρωθυπουργός και δεν έχει τύχει να πάω εγώ. Ναι, τον έχω δει και εγώ στις εικόνες, φωτογραφίες και αυτά και μου τον περιγράφουν.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Είναι πολύ χαριτωμένος. Νομίζω ότι η Καλυψώ και ο Πίνατ εγκαινίασαν μια νέα εποχή – και επανερχόμαστε στο παράδειγμα που λέγαμε προηγουμένως. Αναφέρατε τη δράση του Φιλοζωικού Σωματείου Καρπάθου, που είναι πραγματικά ένα πάρα πολύ δραστήριο σωματείο. Η κοινωνία των πολιτών, οι εθελοντές των φιλοζωικών οργανώσεων έχουν σηκώσει ένα πάρα πολύ μεγάλο βάρος από την προστασία των ζώων. Τι λέτε σ’ αυτούς τους ανθρώπους;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Γενικότερα ο εθελοντισμός είναι πολύ σημαντικός και στην Ελλάδα δεν είναι τόσο διαδεδομένος. Τώρα τον βλέπουμε λίγο. Ένα κεφάλαιο είναι το θέμα της δασοπυρόσβεσης που έχουμε δει πολύ έντονα. Οι νεότερες γενιές, θα επανέλθω στους νέους, γιατί πιστεύω και βλέπει κανείς τα παιδιά που μπορεί να έχουν μια κριτική στάση απέναντι στην πολιτική, έχουν κάποια αποστασιοποίηση, μετέχουν στην κοινωνία των πολιτών. Για το περιβάλλον κινητοποιούνται. Για τα δάση. Και στα φιλοζωικά σωματεία, που βέβαια υπάρχουν και άνθρωποι που χάραξαν πορεία σ’ αυτά, και στον καιρό τους, τους αντιμετώπιζαν ως γραφικούς, σήμερα όμως νομίζω ότι αυτό έχει περάσει πια, έτσι, έχει γίνει… έχει πάρει τη θέση που του αξίζει στην κοινωνία. Και είναι πολύ σημαντική η προσφορά τους. Είχα συγκινηθεί πάρα πολύ και το παρακολουθούσα με τη δράση και τότε, στις μεγάλες πυρκαγιές του καλοκαιριού, που μέσα σε όλα, ο καθένας ακριβώς κοίταγε το σπίτι του και την περιουσία του και την οικογένειά του. Υπήρχαν όμως και άνθρωποι που έπρεπε να φροντίσουν γι’ αυτά τα ζωάκια.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Οι ρίζες της δικής σας φιλοζωίας, φτάνουν στα παιδικά σας χρόνια; Ποιο ήταν το πρώτο ζώο που θυμάστε να έχετε αγαπήσει πολύ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Και στη Θράκη, στην Ξάνθη ο παππούς μου είχε πάντα και για το μαγαζί, γιατί ξέρετε στα μικρά μέρη, ήταν και πρακτικοί λόγοι στην επαρχία, όπως είναι και στην Τουρκία, είναι όλα τα σπίτια ξύλινα και έχουν γάτες πάρα πολλές και για πρακτικούς λόγους, γιατί προστατεύουν από πολλά. Και είχε ο παππούς λοιπόν γάτα και στο μαγαζί και στο σπίτι και τη φρόντιζε. Και μάλιστα πάντα ήθελε μαύρη γάτα ο παππούς μου. Από εκείνα τα χρόνια λοιπόν είχα εξοικειωθεί και αργότερα είχαμε στο σπίτι και σαν ενήλικοι είχαμε πάντα μια γατούλα και τώρα έτσι ακολουθεί και η κόρη μου που έχει τον δικό της γάτο.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Τι μας προσφέρουν τελικά τα ζώα; Τι προσφέρουν σε εσάς;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Αν κανείς το έχει συνηθίσει, γίνεται μέρος της ζωής του. Και για μια περίοδο, όταν δεν έχει, είναι κάτι που του λείπει. Δηλαδή, ενώ προσπάθησα να συνηθίσω λίγο χωρίς γατούλα, τώρα ας πούμε η Καλυψώ, έχει καλύψει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας, είναι συντροφικότητα. Και όπως είπα πριν, για πολλούς συγγραφείς κυρίως, που ασχολούνται με γάτες και έχουν γράψει και πολύ ωραία πράγματα, ο Χριστιανόπουλος ας πούμε, που είναι και από τη Θεσσαλονίκη και με συγκινεί ιδιαίτερα, και στο «Θεσσαλονίκην, ου μ’ εθέσπισεν», έχει σελίδες για τις γάτες που είχε στη ζωή του, όπως ξέρουμε όλοι, είχε πάντοτε. Ή ο Νίκος Δήμου, που είναι και αγαπητός φίλος και πραγματικά τα ποιήματά του και ο ίδιος λέει ότι είναι από τα πιο συγκινητικά πράγματα που έχει γράψει, είναι τα ποιήματά του για τις γάτες. Και νομίζω ο Κοκτώ, είχε πει ότι αγαπώ τις γάτες, γιατί μου αρέσει να μένω στο σπίτι και σιγά-σιγά, γίνονται η ορατή ψυχή του. Και με άγγιξε πάρα πολύ αυτή η φράση. Γιατί πραγματικά, μετά από λίγο καιρό, δένεται κανείς. Το σπίτι του δεν μπορεί να το φανταστεί χωρίς το ζωάκι που έχει διαλέξει ο καθένας, βέβαια εδώ μιλάμε για την Καλυψώ στη συγκεκριμένη περίπτωση.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Έχετε φέρει στην Προεδρία της Δημοκρατίας έναν διαφορετικό αέρα. Έχουμε δει από εσάς πρωτοβουλίες και δράσεις που είναι αλήθεια ότι δεν τις είχαμε δει από προκατόχους σας. Ήταν μια συνειδητή επιλογή; Υπήρξαν και στιγμές που ίσως το μετανιώσατε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Δεν ήμουν πολιτικός. Και τώρα μετέχω φυσικά στο κομμάτι αυτό που λέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στο κομμάτι της Εκτελεστικής Εξουσίας. Είναι πολιτειακός θεσμός, άρα ήμουν κρατικός λειτουργός 40 χρόνια και κρατικός λειτουργός παραμένω όπως έχω πει. Αυτό σημαίνει ότι ξέρω νομίζω αρκετά καλά, το περιεχόμενο του θεσμικού μου ρόλου. Ο ρόλος, λοιπόν, του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ένα καταρχήν θεσμικό περιεχόμενο, οριοθετημένο από το ίδιο το Σύνταγμα και από την παράδοση που υπάρχει. Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι αυτονόητο περιεχόμενο αυτού του ρόλου. Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι κάθε προσωπικότητα χρωματίζει και τον θεσμό τον οποίο υπηρετεί. Πότε αρνητικά και πότε θετικά. Αυτό, η ιστορία για τον καθένα μας γράφεται στο τέλος. Το ότι όμως εγώ δεν είχα κάποια επιδίωξη, ξεκινώντας προσπαθώ να κάνω το καθήκον μου, όσο μπορώ καλύτερα. Αυτό όμως που ήθελα και το έχω πει, είναι να ανοίξει λίγο, γιατί ο κάθε θεσμός όπως υπηρετείται, με ανθρώπους που ανήκουν στην εποχή τους. Βρισκόμαστε ήδη στον 21ο αιώνα. Θα ήθελα, και το προσπαθώ, να ανοίξει στην κοινωνία περισσότερο ο θεσμός της Προεδρίας. Και να έρθει πιο κοντά η κοινωνία, όχι μόνο στο Μέγαρο, αλλά στο πώς λειτουργεί η Προεδρία της Δημοκρατίας. Με τις πρωτοβουλίες που με ενδιαφέρει πάρα πολύ, το περιβάλλον, με ενδιαφέρει να αναδείξω τα θέματα των δικαιωμάτων, τη θέση της γυναίκας. Κάποια πράγματα που είτε μα αγγίζουν περισσότερο, είτε θεωρώ ότι μπορεί να μην έχουν αναδειχθεί το ίδιο στο παρελθόν και ήρθε η ώρα να αναδειχθούν περισσότερο. Είναι και συνδυασμός και με την εποχή και τη συγκυρία φαίνεται. Το παράδειγμα λοιπόν, που μπορεί κανείς να δώσει με επιλογές που κάνει, εκεί, έξω από το περίγραμμα που είπα εξαρχής ότι είναι το παραδεδεγμένο περίγραμμα και νομίζω ότι όλοι όσοι έχουμε υπηρετήσει προσπαθούμε και εν πάση περιπτώσει για τον εαυτό μου, προσπαθώ να το υπηρετήσω όσο μπορώ καλύτερα, από εκεί και πέρα, βάζει ο καθένας πινελιές από την προσωπικότητα του και κάνει κάποιες τέτοιες επιλογές. Γιατί εκτός από την παράδοση, υπάρχουν και τα στερεότυπα. Τα στερεότυπα δεν είμαι πολύ φιλική να τα υπηρετώ. Την παράδοση, ναι. Τα στερεότυπα δεν με αφορούν. Οπότε, αν κανείς πάνω εκεί… και κριτική και διάφορα που λέγονται, η κριτική είναι πάντοτε, και σαν δικαστής το υποστήριζα, είναι καλόδεχτη και σε μια Δημοκρατία κανείς δεν είναι πέραν της κριτικής και εκτός της κριτικής. Αλλά υπάρχουν όχι και τόσο καλόβουλες κριτικές. Σέβομαι την άποψη καθενός, αλλά πολλά, κακά τα ψέματα, κρύβουν προκαταλήψεις, στερεότυπα ή και άλλα. Αυτά δεν με αφορούν ιδιαίτερα. Προσπαθώ να κάνω αυτό που νομίζω ότι πρέπει να κάνω στο επίπεδο της παράδοσης, όπως είπα, και από εκεί και πέρα, μερικές πινελιές και κάποια ανανέωση, ένα αεράκι να φυσήξει, δεν είναι κακό.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Άρα η κριτική, από πολύ μικρή μερίδα, που δέχεστε για αυτές τις πινελιές, δεν σας πικραίνει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Κάθε άνθρωπος, ιδίως όταν, τολμώ να πω, κάποια πράγματα είναι και άδικα ή όπως είπα, δείχνουν μια προκατάληψη, ή στοχεύουν ενδεχομένως αλλού, δεν μπορεί να είναι χαρούμενος και ευτυχής. Αλλά επειδή έχω σοβαρά πράγματα να κάνω και να ασχοληθώ, μερικές φορές είναι και γραφικά μπορώ να πω, δεν είναι και όλα να ασχοληθεί κανείς ιδιαίτερα, τα αφήνω πίσω. Όταν είναι κάτι όμως σοβαρό και αξιόλογο, και πρέπει να το σκεφτώ, θα το σκεφτώ. Τα υπόλοιπα δεν με αγγίζουν ιδιαίτερα.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ: Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμά που ήσασταν μαζί μας στα «Πλάνα με ουρά».
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Ευχαριστώ κι εγώ πολύ.