Ένα φάντασµα πλανάται πάνω από τo πολιτικό σύστηµα της χώρας, το φάντασµα του ρωσικού κόµµατος. Ενός «κόµµατος» που µπορεί επισήµως να µην υπάρχει, όµως είτε κόµµατα στο σύνολό τους είτε µεµονωµένοι πολιτικοί λειτουργούν ως άτυποι εκπρόσωποι του Πούτιν στην Ελλάδα.
Το «κόµµα» αυτό αξίζει να σηµειωθεί πως δεν περιχαρακώνεται ιδεολογικά, δεδοµένου ότι συµπεριλαµβάνει τόσο αριστερούς όσο και (ακρο)δεξιούς. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν κάτι παραπάνω από αποκαλυπτική, καθώς έβγαλε στην επιφάνεια την ισχυρή διείσδυση του ρωσικού παράγοντα στη χώρα µας. Οι αντιδράσεις των κοµµάτων στον πόλεµο ήταν χαρακτηριστικές των διαθέσεών τους, των ταλαντεύσεών τους, αλλά και των αντιφάσεών τους.
Για διαφορετικούς λόγους κοιτούν προς… Ανατολή ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25 και, βεβαίως, η Ελληνική Λύση, όπως επίσης παλαιότερα οι ΑΝ.ΕΛ. του Π. Καµµένου. Κατά πολλούς, άλλωστε, ένα από τα συστατικά στοιχεία που συνέβαλαν στο «πάντρεµα» µε τον Αλέξη Τσίπρα ήταν και η αγάπη τους για το «ξανθό γένος». Ο Π. Καµµένος δεν δίστασε, µάλιστα, να κάνει ακόµα και «like» στις προσβλητικές αναρτήσεις της ρωσικής πρεσβείας για το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Υπέρβαση
Τα προαναφερθέντα κόµµατα εµφορούνται από έντονο αντιδυτικισµό, αντιαµερικανισµό, ιδιαίτερα δε το ΚΚΕ, που η ιδεολογία του είναι σε πολύ µεγάλο βαθµό βασισµένη και σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Βεβαίως, εξαρχής ο Περισσός δεν έκρυψε την αντίθεσή του στον πόλεµο, εντάσσοντας και τον Πούτιν στον µακρύ κατάλογο των ηγετών που εξαπολύουν «ιµπεριαλιστικούς πολέµους». Για τα δεδοµένα, µάλιστα, του ΚΚΕ, ήταν µεγάλη υπέρβαση το γεγονός ότι έκανε συγκέντρωση έξω από τη ρωσική πρεσβεία, έστω και αν στο τέλος η πορεία κατέληξε στην αµερικανική πρεσβεία.
Τα ταξίδια
Πιο σύνθετα είναι τα πράγµατα µε τον ΣΥΡΙΖΑ, δεδοµένου ότι ένα σηµαντικό τµήµα των ηγετικών στελεχών του προέρχεται κυρίως από την ιστορική διάσπαση του ΚΚΕ το 1991. Είναι τα στελέχη του κόµµατος -πολλά εκ των οποίων στη συνέχεια αποχώρησαν- που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην πρώτη κυβέρνηση (Ιανουάριος – Σεπτέµβριος 2015) που συγκρότησε ο κ. Τσίπρας. Ηταν η περίοδος που υπήρχαν οι φαντασιώσεις ότι ο Πούτιν θα χρηµατοδοτούσε την ελληνική οικονοµία.
Γι’ αυτό και η Νάντια Βαλαβάνη, ο Κώστας Ησυχος αλλά και ο διπλωµατικός σύµβουλος του Αλέξη Τσίπρα Βαγγέλης Καλπαδάκης είχαν επισκεφτεί τη Μόσχα στα τέλη του 2014. Λίγους µήνες µετά, ακολούθησε η επίσκεψη Τσίπρα µε την ιδιότητα του πρωθυπουργού. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι τα στελέχη που τον συνόδευαν στο Κρεµλίνο προέρχονταν από τα ΚΚΕ, δηλαδή ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, ο υπουργός Ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, και η αναπληρώτρια υπουργός Οικονοµικών, Νάντια Βαλαβάνη. Επίσης, ο Γιάννης ∆ραγασάκης, που έπαιζε κοµβικό ρόλο στην κυβέρνηση, προερχόταν από το ΚΚΕ. Κάπως έτσι, ένα σηµαντικό τµήµα του ΣΥΡΙΖΑ βλέπει µε πολύ «φιλικό µάτι» τη Ρωσία, ως συνέχεια της πρώην ΕΣΣ∆.
Παράλληλα, το συναίσθηµα αυτό λειτουργεί και εξ αντανακλάσεως, καθώς η πλειονότητα του στελεχιακού δυναµικού του ΣΥΡΙΖΑ έχει γαλουχηθεί µε τον στείρο αντιαµερικανισµό.
Θαυμασμός
Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολλά στελέχη µε φιλορωσική διάθεση, επάξια τον τίτλο του πιο φιλορωσικού κόµµατος παίρνει η Ελληνική Λύση του κ. Βελόπουλου. Το εν λόγω κόµµα, που έχει την ισχυρή του βάση στη Βόρεια Ελλάδα, τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ενίσχυσης των σχέσεων µε το καθεστώς Πούτιν, επικαλούµενο κάποιο δήθεν κοινό ιστορικό παρελθόν, αλλά και το ζήτηµα της Ορθοδοξίας. Προς επίρρωση αυτών, απέφυγε πλήρως να καταδικάσει την εισβολή στην Ουκρανία, πολλώ δε µάλλον να αναφερθεί µε αρνητικό τρόπο στον Βλ. Πούτιν.
Αντιθέτως, δεν έκρυψε ποτέ τον θαυµασµό του για τον Ρώσο δικτάτορα: «Ο Βλαντιµίρ Πούτιν πήρε µια χώρα κατεστραµµένη και την έκανε υπερδύναµη. Πήρε µια χώρα ρηµαγµένη και καθυποταγµένη και την έκανε ανεξάρτητη. Και βέβαια θαυµάζω έναν τέτοιο ηγέτη» (ΑΝΤ1, 24/2/2022). Από τη φιλορωσική «ορχήστρα» δεν θα µπορούσε να απουσιάζει ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος στις παρεµβάσεις του κράτησε κάτι παραπάνω από ουδετερότητα και µάλιστα ζήτησε κοινή στάση των ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25 στο θέµα του πολέµου.
Οι έντονα φιλορωσικές διαθέσεις των κοµµάτων αποτυπώνονται, βεβαίως, και στη στάση τους στα διεθνή φόρα, στο Ευρωκοινοβούλιο κ.α. Είναι ενδεικτικό πως µία από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν να µπλοκάρει µέσω του τότε υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, ψήφισµα των υπουργών Εξωτερικών κατά της Ρωσίας. Τις προάλλες, δε, οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισαν την οικονοµική ενίσχυση της Ουκρανίας µέσω δανείου που ζητήθηκε από το ∆ΝΤ.
*Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 4 Μαρτίου 2022