Μετά την επίσημη ανακοίνωση για την υπουργοποίηση του Χρήστου Στυλιανίδη για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου του Πολιτικής Προστασίας, ο νέος υπουργός θα λάβει την ελληνική υπηκοότητα.
Μόλις διέρρευσε το όνομα του Χρήστου Στυλιανίδη για το νεοσύστατο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, δημιουργήθηκε ένα διαδικαστικό ζήτημα αναφορικά με την ιθαγένειά του, και ετέθη να ερώτημα αν θα λάβει την ελληνική ιθαγένεια πριν ορκιστεί υπουργός, όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Το θέμα ανέλαβε να επιλύσει ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης και σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές το διαδικαστικό ζήτημα θα επιλυθεί αμέσως μετά την επίσημη ανακοίνωση.
Ως εκ τούτου ο Χρήστος Στυλιανίδης θα πολιτογραφηθεί Έλληνας υπήκοος ως Έλληνας ομογενής από την Κύπρο, διατηρώντας βεβαίως την Κυπριακή υπηκοότητα, όπως έκανε και στο παρελθόν ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου στις 11.30 θα κάνει τις σχετικές ανακοινώσεις και πιθανότατα θα ανακοινώσει την απόφαση του πρωθυπουργού για τοποθέτηση και υφυπουργού, την οποία θα αναλάβει ο πρώην Αρχηγός ΓΕΑ Ευάγγελος Τουρνάς.
Οι Κύπριοι πολιτικοί στην Ελλάδα
Η επιλογή ενός Ελλληνοκύπριου πολιτικού για να αναλάβει πόστο σε ελλαδική κυβέρνηση δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Ο Λουκής Ακρίτας ήταν ο πρώτος, ο οποίος επί Γεωργίου Παπανδρέου είχε αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Παιδείας (1963) και είχε εκλεγεί βουλευτής Αθηνών.
Ακολούθησε ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης, υπουργός Εξωτερικών επί Σημίτη.
Στη κυβέρνηση Μητσοτάκη, πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που ένας Κύπριος κατέχει καίρια θέση. Ο νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης είναι ο επικεφαλής της Επιτροπής Σοφών για την ανάκαμψη της ελληνικής Οικονομίας.
«Πατέρας» του rescEU
Όπως αναφέρει η κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», βασικό κριτήριο για την επιλογή Στυλιανίδη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, υπήρξε η παραγωγική και πετυχημένη θητεία του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς είναι αδιαμφισβήτητη η συμβολή του στον τομέα της πανευρωπαϊκής πολιτικής προστασίας. Ο Χρήστος Στυλιανίδης έχει αποδείξει πως μπορεί να χαράσσει πολιτικές και να τις υλοποιεί συμμετέχοντας ενεργά σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Δικό του έργο η δημιουργία του rescEU που αναβάθμισε σημαντικά τον τομέα της πολιτικής προστασίας στην Ευρώπη, με συμμετοχή και συνέργεια όλων των κρατών μελών. Είναι ίσως το σημαντικότερο εργαλείο στον τομέα της αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών (πυρκαγιές, σεισμοί, μεγάλα ατυχήματα) αλλά και υγειονομικών κινδύνων όπως η πανδημία του κορωνοϊού. Στην πραγματικότητα είναι το όργανο που θεσμοθετεί την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και δίνει άλλη διάσταση στη διαμόρφωση της πολιτικής προστασίας στα 27 κράτη μέλη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν ένα από τα 20 μεγαλύτερα επιτεύγματα της πενταετίας της Επιτροπής υπό τον Γιούνκερ. Το rescEU δοκιμάστηκε και απέδειξε τη χρησιμότητά του σε πρόσφατες θεομηνίες σε χώρες της Ευρώπης και μόλις τον περασμένο Αύγουστο με τις πυρκαγιές στην Ελλάδα και στην Κύπρο.