«Αν το «κύριο πιάτο» της συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν είναι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί στην Ανατολική Μεσόγειο και η συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, τότε είναι πολύ πιθανό το «επιδόρπιο» να αφορά τα σχέδια συνεκμετάλλευσης με αμερικανοΝΑΤΟΪκή εποπτεία, που προωθούνται σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και του Κυπριακού, ανεξάρτητα από το πότε και το πως αυτά θα «σερβιριστούν» επισημαίνει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του.
«’Αλλωστε, τόσο το «μενού» όσο και ο τρόπος που κλείστηκε η συγκεκριμένη συνάντηση – προφανώς με ευρωατλαντική παρέμβαση – παραπέμπουν σε ένα «παζάρι» με την τουρκική ηγεσία, προκειμένου να αποσπαστεί από τη ρωσική επιρροή και να διασφαλιστεί η «συνεργασία» δύο ΝΑΤΟϊκών κρατών σε συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων» προσθέτει η ανακοίνωση του κόμματος και καταλήγει:
«Αυτή είναι η μοναδική «χρησιμότητα» της συνάντησης, η οποία όχι μόνο δεν αμβλύνει, αλλά στην πορεία του χρόνου θα ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξη στις διεκδικήσεις της τουρκικής άρχουσας τάξης, καταρρίπτοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι η εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία δήθεν θωρακίζει τη χώρα έναντι του «τουρκικού αναθεωρητισμού».
Αναλυτικά το σχόλιο του ΚΚΕ για τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν έχει ως εξής:
«Αν το «κύριο πιάτο» της συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν είναι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί στην Ανατολική Μεσόγειο και η συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, τότε είναι πολύ πιθανό το «επιδόρπιο» να αφορά τα σχέδια συνεκμετάλλευσης με αμερικανοΝΑΤΟΪκή εποπτεία, που προωθούνται σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και του Κυπριακού, ανεξάρτητα από το πότε και το πως αυτά θα «σερβιριστούν».
»Άλλωστε, τόσο το «μενού» όσο και ο τρόπος που κλείστηκε η συγκεκριμένη συνάντηση – προφανώς με ευρωατλαντική παρέμβαση – παραπέμπουν σε ένα «παζάρι» με την τουρκική ηγεσία, προκειμένου να αποσπαστεί από τη ρωσική επιρροή και να διασφαλιστεί η «συνεργασία» δύο ΝΑΤΟϊκών κρατών σε συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων.
»Αυτή είναι η μοναδική «χρησιμότητα» της συνάντησης, η οποία όχι μόνο δεν αμβλύνει, αλλά στην πορεία του χρόνου θα ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξη στις διεκδικήσεις της τουρκικής άρχουσας τάξης, καταρρίπτοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι η εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία δήθεν θωρακίζει τη χώρα έναντι του «τουρκικού αναθεωρητισμού»».