Στο 3ο συνέδριο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.- μίλησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Νάσος Ηλιόπουλος.
Αναλυτικά τα όσα υποστήριξε
«Δύο τρόποι υπάρχουν για να γραφτεί η ιστορία ενός κόμματος κι αυτές τις μέρες αποφασίζουμε ποιον θα διαλέξουμε. Ο πρώτος είναι κάποιος να εστιάσει στα εσωτερικά μικρογεγονότα. Ο δεύτερος είναι να κοιτάξει τη μεγάλη κοινωνική εικόνα», είπε ο Νάσος Ηλιόπουλος, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι θα ακολουθηθεί ο δεύτερος, «και όταν τελειώσει το συνέδριο δεν θα υπάρχουν χαμένοι και νικητές».
Νικητές, τόνισε, «θα είναι ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία, οι λαϊκές γειτονιές. Χαμένοι θα είναι όλο το οικονομικό μιντιακό σύστημα που έχει κάνει τα πάντα στο να διαλύσει τις ζωές μας και να στηρίζει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είπε ότι ο τρόπος που θα συζητήσουν στο συνέδριο οφείλει να σεβαστεί ένα και μόνο πράγμα: ότι ο μήνας δεν βγαίνει.
Τα δύο πράγματα που πρέπει να κάνουν
«Όταν θα φύγουμε από εδώ θα πρέπει να κάνουμε δύο πράγματα», είπε, «μεγάλο κίνημα κατά της ακρίβειας -ο λογαριασμός θα πάει στο Μαξίμου και τον Μητσοτάκη- και ξανά δίκτυα αλληλεγγύης παντού».
Ο Ν. Ηλιόπουλος σημείωσε ότι «πρέπει να μιλάμε συνέχεια για τον κόσμο της εργασίας, τον βασικό μισθό, την απελευθέρωση των συλλογικών συμβάσεων, την επαναφορά ελεγκτικών μηχανισμών», καθώς επίσης και για δημόσια εργαλεία παντού (στο ΕΣΥ, στην Ενέργεια, στο χρηματοπιστωτικό), χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική ασφάλεια.
Υποστήριξε ότι πραγματικές κοινωνικές αλλαγές δεν μπορεί να κάνει καμία κυβέρνηση μόνη της αν δεν έχει ένα ζωντανό κοινωνικό ρεύμα.
Δεν φτάνει μόνο η κυβέρνηση
«Χωρίς την κυβέρνηση δεν γίνεται, μόνο η κυβέρνηση δεν φτάνει», τόνισε. Ο Ν. Ηλιόπουλος υπογράμμισε ότι «πρέπει να μιλήσουμε για τη φυσιογνωμία του μέλους, να ηττηθεί η λογική του μικρού κόμματος». Γιατί, όπως είπε, «μικρό είναι το κόμμα που θυμάται την Τοπική Αυτοδιοίκηση πέντε μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές, που δεν θέλει μέλη που δίνουν καθημερινά αγώνες αλλά θέλει στρατούς για στελέχη και πολιτευτές, μικρό είναι το κόμμα που ακόμη και στα εργασιακά σήμερα δεν έχει μια κοινή έκφραση, γιατί κάποιοι φοβούνται να μη χάσουν τις μικροεξουσίες τους».
Καταληκτικά σημείωσε ότι πρέπει να γίνουμε κυβέρνηση, αλλά για να γίνουμε κυβέρνηση προϋπόθεση είναι να μη γίνουμε σαν τους άλλους». Πρόσθεσε ότι πρέπει να θυμηθούμε ποιοι κράτησαν όρθια την κοινωνία στην πανδημία, εκείνοι που μέχρι τότε ήταν αόρατοι, οι εργαζόμενοι στα ντελίβερι, στην εφοδιαστική αλυσίδα, στα νοσοκομεία. «Οι μέρες της άμυνας τελειώνουν, περνάμε στην επίθεση», υπογράμμισε.