Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ Αθήνας, Χριστόφορος Βερναρδάκης, έδωσε συνέντευξη στην ιστοσελίδα efsyn.gr όπου σχολιάζει τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που φέρνουν τη Ν.Δ. σε θέση ισχύος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τόνισε ότι ναι μεν αυτή η υπεροχή είναι φυσιολογική, ωστόσο έχει και το συστατικό στοιχείο της υπερβολής. Θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να φοβάται τις εκλογές, εάν αυτές γίνουν, αντιθέτως, εκτιμά ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που θα έχει το πρόβλημα να πείσει τον κόσμο.
● Ας αρχίσουμε την κουβέντα μας με ένα πεδίο που γνωρίζετε καλά: αυτό των δημοσκοπήσεων. Στο σύνολό τους δείχνουν άνετη επικράτηση της Ν.Δ. έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός αυτού, δείχνουν πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ από πέρυσι. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο επ’ αυτού;
Η δημοσκοπική υπεροχή της Ν.Δ. είναι αφενός μεν φυσιολογική, αφετέρου δε «υπερβολική». Είναι φυσιολογική γιατί ακολουθεί συνήθεις καμπύλες υπεροχής που διατηρεί ένα κυβερνητικό κόμμα με πρόσφατη πολιτική εντολή. Είναι «υπερβολική», γιατί οι δημοσκοπήσεις σε ανάλογες συγκυρίες τείνουν πάντα να υπερτιμούν το πρώτο κόμμα (που έχει και πρόσφατη εκλογική νίκη) και να υποτιμούν ταυτόχρονα το δεύτερο κόμμα (που έχει πρόσφατη εκλογική ήττα). Η δημοσκοπική αυτή εικόνα ενδέχεται να διατηρηθεί για λίγο καιρό ακόμα, οπότε και η συσσώρευση σοβαρών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων θα αρχίσει να επηρεάζει την εικόνα του κυβερνητικού κόμματος. Πάντως, η εικόνα που θέλει τη Ν.Δ. «υπερ-κυρίαρχο» κόμμα και τον ΣΥΡΙΖΑ σε πτώση είναι ανάλογη με την εικόνα του «Μωυσή» που κατασκευάζουν πολλά μέσα ενημέρωσης.
● Μια και μιλάμε για αριθμούς και ποσοστά, ήταν αρκετοί εκείνοι που σας «φόρτωσαν» την κακή ανάγνωσή τους πριν από τις ευρωεκλογές και τη βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Δηλαδή, αν η ανάγνωση των δημοσκοπήσεων ήταν καλύτερη, το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο; Δυστυχώς, μια τέτοιου είδους συζήτηση που, αντί να επικεντρώνεται στο τι και γιατί συμβαίνει κάτι στην πραγματική ζωή, μετατίθεται σε ένα εικονικό πεδίο υποθέσεων είναι καταδικασμένη σε αδιέξοδο. Ατομική ευθύνη –και δική μου προφανώς– υπάρχει. Αλλά, αν δεν κάνω λάθος, τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα είναι απολήξεις σύνθετων και συλλογικών διεργασιών.
● Ποια είναι η αίσθησή σας για τον ΣΥΡΙΖΑ έναν χρόνο μετά τις εκλογές; Εχει βρει τον αντιπολιτευτικό βηματισμό του;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύτηκε αυτόν τον χρόνο. Ηταν αναγκασμένος να υπερασπιστεί ένα τιτάνιο κυβερνητικό έργο που έκανε επί τέσσερα χρόνια, αλλά που εμπεριείχε και «τοξικά σημεία», κυρίως στην οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, που υπαγορεύονταν από την επιτροπεία που βρισκόταν η χώρα. Η αντίφαση αυτή εμφανίστηκε ουκ ολίγες φορές στη μετεκλογική περίοδο, θέτοντάς τον πολλές φορές σε κατάσταση αμηχανίας. Ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να αιφνιδιάζεται από την ετοιμότητα με την οποία η Ν.Δ. επέλασε στους κρατικούς και διοικητικούς μηχανισμούς και εμφάνισε ένα σχέδιο ολοκληρωτικής αποδόμησης των όποιων κατακτήσεων υπήρξαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Την κατάσταση αυτή φαίνεται τώρα σιγά σιγά να ξεπερνά, και θα την ξεπερνά όσο αφήνει πίσω τον κυβερνητισμό του και στρέφει την προσοχή του στην επόμενη μέρα.
● Βρισκόμαστε προ των πυλών μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης και το σενάριο για πρόωρες εκλογές είναι πάντα επίκαιρο. Εάν η κυβέρνηση καταφύγει στις κάλπες, τι μπορεί να αντιτάξει και να διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Αρχικά δεν πιστεύω ότι οι εκλογές πρέπει να φοβίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι εκλογές είναι, αντιθέτως, μια ευκαιρία να παρουσιαστούν τα πολιτικά σχέδια για τη χώρα ενώπιον της κοινωνίας. Και η Δεξιά σήμερα δεν έχει την ορμή που είχε πριν από έναν χρόνο. Οι δημαγωγίες της σε σχέση με το Μακεδονικό και το Μάτι εξαντλήθηκαν, η κλεπτοκρατία και η κομματοκρατία έχουν επανέλθει και προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, αναπτυξιακό σχέδιο για τη χώρα προφανώς δεν υπάρχει, το μίσος απέναντι στα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα κυριαρχεί.
Οι εκλογές επομένως είναι καλοδεχούμενες από εμάς. Παρά τις προφάνειες που κυριαρχούν στην επικοινωνιακή σκηνή, τη Ν.Δ. πρέπει να ανησυχούν, όχι εμάς. Και σε μια οικονομική και κοινωνική κατάσταση που επιβαρύνεται συνεχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προτείνει ένα σχέδιο παραγωγικής και κοινωνικής ανασύνταξης με πυλώνες την προστασία της εργασίας, του κοινωνικού κράτους και της μικρομεσαίας επιχείρησης, καθώς και εκδημοκρατισμού του κράτους και των βαθιών μηχανισμών του. Μείζον ζήτημα επίσης είναι η επεξεργασία μιας πολιτικής ελέγχου της τραπεζικής ασυδοσίας και διαγραφής ενός σημαντικού τμήματος ιδιωτικού χρέους.
Επειδή, δε, οι εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, είναι μια τεράστια ευκαιρία να τεθεί σε δημόσιο διάλογο ένα σχέδιο δημοκρατικής προοδευτικής διακυβέρνησης στα κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς και Κεντροαριστεράς. Αν αυτά αρνηθούν μια τέτοια δημοκρατική ζύμωση, θα είναι σαν να πετούν στο καλάθι την απλή αναλογική, με ό,τι θα συνεπάγεται αυτό.
● Είστε ικανοποιημένος από τη συζήτηση που έχει γίνει μέχρι σήμερα εντός κόμματος σχετικά με την κυβερνητική εμπειρία της «πρώτης φοράς Αριστερά»; Αν σας ζητούσε κάποιος να θέσετε προτεραιότητες για το ενδεχόμενο μιας νέας περιόδου διακυβέρνησης από την Αριστερά, ποιες θα ήταν αυτές;
Στο πρώτο σκέλος της ερώτησης θα απαντήσω όχι. Πριν απ’ όλα γιατί απουσιάζουν από τη συζήτηση θεωρητικά και γνωστικά εργαλεία για τη συγκρότηση και λειτουργία του σύγχρονου καπιταλιστικού κράτους. Και, επομένως, κάθε αποτίμηση κινδυνεύει να περιπέσει σε ένα εμπειρισμό ή σε μια περιπτωσιολογία.
Το κεντρικό ζήτημα μιας αποτίμησης πρέπει να καταλήγει σε συγκεκριμένες απαντήσεις πάνω σε συγκεκριμένα ερωτήματα: μεταφέρθηκαν πόροι και δυνάμεις από το κράτος στην κοινωνία και από το κεφάλαιο στην εργασία; Ηταν αρκετοί για να αλλάξουν τη μορφολογία του κράτους; Αναδιαμόρφωσαν τις κοινωνικές συμμαχίες υπέρ των λαϊκών τάξεων;
Ως προς το δεύτερο σκέλος, πιστεύω ότι μια νέα διακυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να είναι απολύτως προετοιμασμένη σε επίπεδο προγραμματικών, διοικητικών και ανθρώπινων πόρων για να απαντήσει στο ζήτημα της κρίσης της δημοκρατίας που έχουμε ενώπιόν μας και να διαχειριστεί την κατοχύρωση και επέκταση κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.
Πηγή: efsyn.gr