Τι ισχύει σχετικά με την Έκθεση Πισσαρίδη.
Στο σχέδιο Πισσαρίδη, στο κεφάλαιο της Φορολογίας υπάρχει η καταγραφή των στρεβλώσεων και των αδικιών, ακόμα και μετά την επιβολή των μνημονιακών μέτρων, από ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς.
Σημειώνεται η υψηλή επιβάρυνση στη μισθωτή εργασία, περιορισμένη φορολογική βάση κυρίως λόγω φοροδιαφυγής, άδικη κατανομή των βαρών, μεγάλη διαφορά φορολογικών συντελεστών μεταξύ των διαφόρων πηγών εισοδημάτων και φυσικά οι επιβαρύνσεις από έμμεσους φόρους.
Στο σχέδιο λοιπόν αναφέρεται πως θα πρέπει να δοθεί έμφαση στη μείωση της επιβάρυνσης της εργασίας, κάτι που σημαίνει πως η μείωση των φόρων στην κατανάλωση δεν είναι προτεραιότητα. Ωστόσο τονίζεται πως η σχετική μετατόπιση του βάρους από την εργασία στην κατανάλωση θα πρέπει να συνδυαστεί με την υποστήριξη των αδύναμων νοικοκυριών, με κάποιο εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα και με επιδόματα.
Πώς μεταφράζεται η πρόταση Πισσαρίδη
Μείωση φόρων, αλλά και εισφορών στη μισθωτή εργασία προβλέπει η έκθεση Πισσαρίδη, με στόχο την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος. Ωστόσο αυτό θα έχει ως αντίβαρο την αύξηση των έμμεσων φόρων, σε συνδυασμό με εισοδηματικές ενισχύσεις στα ευάλωτα νοικοκυριά έτσι ώστε να μην έχουν απώλειες.
Οι προτάσεις για αλλαγές στη φορολογία
1. Αναμόρφωση των φορολογικών συντελεστών και των φορολογικών κλιμακίων εισοδήματος στην κατεύθυνση της περαιτέρω απλοποίησης. Σύγκλιση προς τον μέσο όρο της Ευρωζώνης (προσαρμοσμένη στα μέσα εισοδήματα). Εναρμόνιση των κλιμακίων φορολογίας εισοδήματος και ασφαλιστέων αποδοχών ώστε να μην επιβαρύνονται τα εισοδήματα από εργασία, ταυτόχρονα με υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και υψηλές ασφαλιστικές εισφορές.
2. Συνεχή προσπάθεια απλοποίησης του φορολογικού συστήματος, με τη θέσπιση ειδικού θεσμού (στο πρότυπο του Office for Tax Simplification του Ηνωμένου Βασίλειου).
3. Εξομοίωση και ενιαία φορολογική μεταχείριση των εισοδημάτων από διαφορετικές πηγές, ώστε να μην καταστρατηγείται και η έννοια της προοδευτικότητας της φορολογικής κλίμακας.
4. Σταδιακή μεταφορά του ΕΝΦΙΑ σε τοπικό επίπεδο, με αντίστοιχη προσαρμογή των μεταβιβάσεων από την κεντρική κυβέρνηση προς τους ΟΤΑ.
5. Ενίσχυση αποταμίευσης νοικοκυριών με κίνητρα για μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επενδύσεις μέσω της ελληνικής κεφαλαιαγοράς και ειδικών επενδύσεων.
6. Ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση των επενδύσεων των επιχειρήσεων σε μηχανολογικό εξοπλισμό, με μεταβολή του σημερινού εισοδήματος δεκαετούς φορολογικής απόσβεσης με επιταχυνόμενες αποσβέσεις εντός τριετίας.
7. Άρση αντικινήτρων για τη μεγέθυνση εταιρειών εντός της χώρας.
8. Σταθερό φορολογικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις. Δεκαετής ρήτρα μη επιδείνωσης του φορολογικού πλαισίου για νέες επενδύσεις.
9. Μείωση της φορολόγησης των ενεργειακών προϊόντων για τη βιομηχανία και εξέταση της δυνατότητας επιβολής περιβαλλοντικού φόρου σε εισαγωγές (carbon border tax) από χώρες οι οποίες δεν έχουν θεσπίσει τα κατάλληλα περιβαλλοντικά μέτρα.
10. Αυστηρότερα και εντατικότερα μέτρα ελέγχου για τον περιορισμό της λαθραίας διακίνησης καυσίμων και καπνικών προϊόντων, με εξασφάλιση του κατάλληλου εξοπλισμού και τεχνογνωσίας.
11. Ενίσχυση κινήτρων για συρρίκνωση της παραοικονομίας μέσω επιβράβευσης και στοχευμένης χρήσης ηλεκτρονικών πληρωμών.