Ανδρουλάκης για φωτιές: Η μεγαλύτερη επιχείρηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας που έγινε ποτέ

«Το άλλοθι ότι δεν είχαμε εναέρια μέσα, δεν υπάρχει πλέον ως επιχείρημα».

Για τη μεγαλύτερη επιχείρηση όλων των εποχών του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας για πυρόσβεση, έκανε λόγο ο ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, μιλώντας στον ΣΚΑΙ 100,3 αναλύοντας την επιχειρησιακή ικανότητα του Μηχανισμού που συνδράμει αποφασιστικά στις προσπάθειες που δίνει η χώρα στα μέτωπα των πυρκαγιών.

 

 

Με συνολική συνεισφορά εννέα εναέριων μέσων, πάνω από 210 πυροσβεστικών οχημάτων και πάνω από 1000 πυροσβεστών από Κύπρο, Γαλλία, Κροατία, Σουηδία, Ρουμανία, Ισπανία, Τσεχία, Γερμανία, Πολωνία, Σλοβακία και Αυστρία να επιχειρούν στα μέτωπα σε όλη την Ελλάδα, ο κ Ανδρουλάκης, έκανε λόγο για έμπρακτη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

«Πολλοί αναρωτιούνται αν υπήρχαν καθυστερήσεις, αν ένα κράτος-μέλος θεωρεί ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνο του και δεν αιτηθεί βοήθεια, η βοήθεια αυτή δεν θα έρθει ποτέ. Από τη στιγμή που υπάρχει αυτός ο μηχανισμός, δεν είναι υποτιμητικό να ζητάμε βοήθεια» τόνισε, επισημαίνοντας ότι αυτές τις ημέρες πριν από την Ελλάδα, είχε ενεργοποιήσει τον μηχανισμό ήδη η Τουρκία και η Ιταλία, όπου και εστάλη βοήθεια.

«Αν σήμερα είχαμε τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή βοήθεια, παράλληλα με τις πολλές ενοικιάσεις εναερίων μέσων και παρόλα αυτά δεν τα καταφέραμε, πάει να πει ότι κάτι άλλο φταίει και όχι οι διαθέσιμοι πόροι κατάσβεσης», ξεκαθάρισε ο ευρωβουλευτής, προσθέτοντας πως «το άλλοθι ότι δεν είχαμε εναέρια μέσα, δεν υπάρχει πλέον ως επιχείρημα».

Πώς γεννήθηκε ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας

Από τις πυρκαγιές της Πορτογαλίας με τους 102 νεκρούς το 2017 και την τότε αδυναμία της ΕΕ να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια, ήρθε η ιδέα του τότε προέδρου της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για την ενίσχυση του Μηχανισμού και τη δημιουργία του rescEU. Μια προσπάθεια από κοινού με τον τότε Επίτροπο Διαχείρισης Κρίσεων Χρήστο Στυλιανίδη που συνεχίστηκε με τον νυν Επίτροπο Γιάνες Λέναρτσιτς και στην οποία ο κ. Ανδρουλάκης συμμετείχε ενεργά ως εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον φάκελο αυτό.

«Δημιουργήσαμε μια δεξαμενή μέσων που δεν θα λειτουργεί σε εθελοντική βάση, με τα δύο αεροσκάφη που ήρθαν από την Σουηδία να έχουν αγοραστεί με 90% ευρωπαϊκή χρηματοδότηση από τον Μηχανισμό», αλλά μπαίνουν στην κοινή δεξαμενή.

«Αντιστοίχως η Ελλάδα από την παραγγελία που έχει κάνει σε καναντέρ, θα λάβει τα δύο 100% Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, θα είναι δωρεάν, αλλά θα πρέπει να μπαίνουν στην κοινή δεξαμενή» σημείωσε, προσθέτοντας ότι το κόστος για το κάθε αεροπλάνο αγγίζει τα 70 με 80 εκατομμύρια ευρώ.

«Αυτό δημιουργεί μέσα που μπορούμε να χρησιμοποιήσαμε υπερεθνικά, πανευρωπαϊκά και πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης», καθώς όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, είχε αποσταλεί βοήθεια και στη Βολιβία κατά τη διάρκεια των μεγάλων πυρκαγιών του Αμαζονίου.

Πόσο κοστίζει σε ένα κράτος-μέλος να στέλνει βοήθεια στο εξωτερικό

Αναφορικά με τα μέσα που δεν είναι στον Μηχανισμό, αλλά ανήκουν στην Πολιτική Προστασία, κάθε κράτους – μέλους και συμμετέχουν αυτή τη στιγμή στις επιχειρήσεις κατάσβεσης στη χώρα μας το 75% του κόστους καλύπτεται απ΄την ΕΕ. «Αυτό είναι κίνητρο να μην υπάρχει κόστος για τις χώρες να στέλνουν βοήθεια σε άλλα κράτη – μέλη, καθώς καλύπτεται ένα συντριπτικό ποσοστό. Αυτές οι δύο ενέργειες είναι που κάνουν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη πιο δυνατή» εξήγησε.

Σήμερα ο στόχος είναι «οι Ευρωπαίοι πολίτες να μη νιώθουν ότι η ΕΕ δεν είναι μόνο ένα νόμισμα και μια ενιαία αγορά, αλλά πολλές λειτουργίες αλληλεγγύης», σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή. Παράλληλα στον αγώνα της ενίσχυσης του Μηχανισμού, ήρθε ο τριπλασιασμός του προϋπολογισμού του από το 1 στα 3,1 εκατ. ευρώ, αφού ξέσπασε η υγειονομική κρίση του COVID-19.