Αφιερωμένη στα ενεργειακά και στη πράσινη μετάβαση των κρατών σε φιλικές προς το περιβάλλον επιλογές για την κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών ήταν η σημερινή μέρα στη σύνοδο του COP26, στη Γλασκόβη. Και δυστυχώς ο απολογισμός είναι απογοητευτικός!
Οι συμμετέχοντες πήραν… κάτω από τη βάση αναφορικά με το κρίσιμο θέμα του περιορισμού της χρήσης άνθρακα, που είναι και το πλέον ρυπογόνο από τα ορυκτά καύσιμα.
Στην τελική συμφωνία συμμετείχαν πάνω από 40 χώρες, αλλά οι απουσίες ρυπογόνων κρατών όπως η Ινδία, η Κίνα, η Αυστραλία ήταν ηχηρές, με… κερασάκι στην τούρτα και την άρνηση των ΗΠΑ να συμμετέχουν.
Επίσης, χαλάρωσαν και το χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή της διακοπής, με τρόπο που φέρνει πίσω την επίτευξη των στόχων για τη μείωση των ρύπων άνθρακα.
Η συμφωνία και τα… παραθυράκια
Αναλόγως στην έτερη πολύ σημαντική συμφωνία για τη διακοπή της χρηματοδότησης προς τα project ορυκτών καυσίμων, την υπογραφή τους έβαλαν περίπου είκοσι χώρες και διεθνείς οργανισμοί.
Βεβαίως, η συμφωνία που στοχεύει στην πάταξη της κλιματικής αλλαγής έχει αρκετά θετικά σημεία καλλιεργώντας τις ελπίδες για μια γρήγορη στροφή προς τη χρήση πράσινων καυσίμων και ΑΠΕ.
Καταρχάς είναι η πρώτη στο είδος της και έχει το πλεονέκτημα πως έχει αποσπάσει την υπογραφή βασικών προηγμένων κρατών, όπως οι ΗΠΑ, ενώ έχει διασφαλίσει τη στήριξη και μεγάλων χρηματοοικονομικών οργανισμών, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Αναλύσεις υπολογίζουν ότι η στροφή των επενδύσεων τους από έργα ορυκτών καυσίμων σε έργα πράσινης ενέργειας μεταφράζεται σε μετατόπιση της ροής χρηματοδοτήσεων ύψους έως και 15 δισ. δολαρίων ετησίως για την πράσινη μετάβαση των οικονομιών. Είναι εύλογο δε, πως η διακοπή των χρηματοδοτήσεων είναι παράγοντας-κλειδί που μπορεί να αλλάξει τα πάντα.
Από την άλλη και στη συμφωνία αυτή εντοπίστηκαν θλιβερά παραθυράκια που μπορεί να αλλοιώσουν το τελικό αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα, οι χώρες που υπογράφουν θα μπορούν να συνεχίσουν να αναπτύσσουν κανονικά τα δικά τους project ανάπτυξης των εγχώριων πρώτων υλών και ορυκτών καυσίμων, γεγονός τουλάχιστον ειρωνικό.
Δύο παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά:
- Οι ΗΠΑ που προσυπέγραψαν τη συμφωνία –κάτι που θεωρήθηκε επιτυχία- έχουν στα «σκαριά» τουλάχιστον 25 project ανάπτυξης και εκμετάλλευσης ορυκτών καυσίμων στο έδαφος τους, τα οποία εκτιμάται πως θα μπορούν να παράγουν έως και 1,6 γιγατόνους ρύπων του φαινομένου του θερμοκηπίου.
- Στη Βρετανία –που επίσης υπέγραψε τη συμφωνία- επικρατεί αυτές τις μέρες τεράστια αναταραχή μεταξύ των ακτιβιστών με αφορμή την επικείμενη έγκριση από την κυβέρνηση του αιτήματος για την εκμετάλλευση ενός ακόμη κοιτάσματος στη Βόρειο Θάλασσα. Φαίνεται δε, πως η έγκριση για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος Κάμπο, δυνατότητας εξόρυξης 170 εκατ. βαρελιών πετρελαίου, έχει «κλειδώσει», αλλά ο Μπόρις Τζόνσον περιμένει την ολοκλήρωση της κλιματικής συνόδου για να την ανακοινώσει.
Ηχηρές απουσίες
Επιπλέον, χώρες-κλειδιά λείπουν και από αυτή την συμφωνία, η συνήθης… ύποπτη Κίνα, η Ινδία, η Αυστραλία, ακόμη και η Ιαπωνία.
Αν και υποτίθεται πως συλλογικά οι χώρες του G7 και τα μέλη του G20 έχουν συμφωνήσει να σταματήσουν τις χρηματοδοτήσεις των πλέον ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων, όπως ο άνθρακας, χωρίς βέβαια να είναι πολύ… συγκεκριμένες ως προς τα χρονοδιαγράμματα.
Εξάλλου, παρά τις δηλώσεις, τις διαβεβαιώσεις και τις καλές προθέσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μόνο πέρυσι τα κράτη μέλη του G20 υπολογίζεται πως ξόδεψαν 600 δισ. δολάρια για project πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα, σύμφωνα με τα στοιχεία του BloombergNEF.
Αν και το να… πέσουν από τα νούμερα αυτά, ενδεχομένως να αποτελεί από μόνο του επιτυχία!