Έξι σήραγγες μονού κλάδου συνολικού μήκους 7,07 χιλιομέτρων, τρία cut & cover διπλού κλάδου συνολικού μήκους 590 μέτρων, πέντε ανισόπεδους και πέντε ισόπεδους κόμβους, τέσσερις γέφυρες μονού κλάδου συνολικού μήκους 386 μέτρων και σειρά άλλων τεχνικών εργασιών περιλαμβάνει το έργο της υποθαλάσσιας ζεύξης Σαλαμίνας – Περάματος με το συνολικό κόστος να προσεγγίζει τα 500 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου, τα ακριβή οικονομικά στοιχεία του έργου θα καθοριστούν με τιμές ενιαίων τιμολογίων σε επόμενη φάση του διαγωνισμού. Στο επόμενο στάδιο θα καθοριστεί και η ακριβής περίοδος παραχώρησης η οποία αναμένεται να υπερβεί τα 25 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης ο ανάδοχος θα εισπράττει διόδια από τους χρήστες του οδικού άξονα μέσω ηλεκτρονικού συστήματος.
Στο δεύτερο στάδιο του διαγωνισμού έχουν περάσει τρεις εταιρείες / κοινοπραξίες οι οποίες και θα κληθούν μέσα στον επόμενο χρόνο να καταθέσουν δεσμευτικές οικονομικές προσφορές, με στόχο να ξεκινήσει το έργο το 2023. Πρόκειται για την ΤΕΡΝΑ, την Μυτιληναίος και την κοινοπραξία του γαλλικού ομίλου Vinci με την ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ.
Σύμφωνα με την Μ.Π.Ε. το συνολικό μήκος του έργου φτάνει τα 11,32 χιλιόμετρα. Ξεκινάει από την Λεωφόρο Φανερωμένης του δήμου Σαλαμίνας και οδεύει βόρεια του οικιστικού ιστού, λειτουργώντας ουσιαστικά ως περιφερειακή οδός και καταλήγει στο ναύσταθμο Σαλαμίνας, όπου μέσω του ανισόπεδου κυκλικού κόμβου Παλουκίων συνεχίζει την χερσαία όδευση σε επίχωμα μέχρι και τη νήσο Αγίου Γεωργίου. Στη συνέχεια το έργο συνεχίζει μέσω της υποθαλάσσιας σήραγγας, μήκους περίπου ενός χιλιομέτρου, με έξοδο στην περιοχή του Περάματος. Από αυτό το σημείο, η χάραξη κινείται από τον ανισόπεδο κόμβο (Α/Κ) Περάματος εντός της περιοχής του Ναυτικού Οχυρού Σκαραμαγκά μέχρι την υφιστάμενη λεωφόρο Σχιστού Σκαραμαγκά με την οποία συνδέεται με Α/Κ.
Ο οδικός άξονας είναι κλειστού τύπου, δηλαδή δεν επιτρέπονται οι προσβάσεις στις παρόδιες χρήσεις γης, ενώ το μόνο τμήμα όπου επιτρέπονται οι προσβάσεις (μόνο με δεξιές στροφές) είναι το τμήμα μεταξύ ισόπεδου κόμβου (Ι/Κ) Οδού Κατσέλη και Ι/Κ Ζωοδόχου Πηγής. Χωρίζεται σε τρία επιμέρους τμήματα.
Το πρώτο τμήμα, η περιφερειακή οδός Σαλαμίνας, είναι συνολικού μήκους 5,123 χιλιομέτρων, εκτείνεται από τον Ι/Κ Φανερωμένης έως τα Παλούκια και συνδέει την υποθαλάσσια σήραγγα με την ενδοχώρα της Σαλαμίνας. Αποτελείται από πέντε ισόπεδους κόμβους κυκλικής κίνησης (ΙΚ Φανερωμένης, Ι/Κ Θεάτρου, Ι/Κ οδού Κατσέλη, Ι/Κ Ζωοδόχου Πηγής και Ι/Κ οδού Δαμαλά) και τα μεταξύ τους τμήματα, καθώς και τη μονή σήραγγα υπόγειας εξόρυξης (διπλής κατεύθυνσης κυκλοφορίας) του ορεινού όγκου ανάντη των Παλουκίων, μήκους 777 μέτρων.
Στο δεύτερο τμήμα, συνολικού μήκους 1,694 χιλιομέτρων αναπτύσσεται η υποθαλάσσια σήραγγα. Ξεκινάει από το πέρας του Α/Κ Παλουκίων από τον Ανισόπεδο Κόμβο και συνεχίζει μέχρι το Πέραμα. Στο τμήμα αυτό η προβλεπόμενη οδός έχει αρχικά ένα «υπαίθριο» τμήμα από Παλούκια μέχρι τη νήσο του Αγίου Γεωργίου και στην συνέχεια «υπόγειο» τμήμα στο οποίο περιλαμβάνεται και η υποθαλάσσια σήραγγα.
Η υποθαλάσσια δίδυμη σήραγγα είναι μήκους περί το ένα χιλιόμετρο με συνολικό πλάτος σε κάθε κλάδο δέκα μέτρα και δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και ταχύτητα σχεδιασμού περί τα 80 χιλιόμετρα την ώρα. Η οδική αρτηρία, εξερχόμενη της υποθαλάσσιας σήραγγας, προσεγγίζει την χερσαία παράκτια ζώνη του Περάματος, στα δυτικά του οικισμού και καταλήγει στην περιοχή ανάπτυξης του προβλεπόμενου Α/Κ Περάματος.
Αμέσως μετά τον Α/Κ Περάματος, η αρτηρία διέρχεται από την περιοχή του ορούς Αιγάλεω, με υπόγεια χάραξη, διαμέσου δίδυμης σήραγγας, μήκους 1,760 χιλιομέτρου και εν συνεχεία οδεύει επιφανειακά, έως το πέρας της, μέχρι τη λεωφόρου Σχιστού. Μέσω τριών ανισόπεδων κόμβων (Δυτικός Α/Κ Σχιστού, Ανατολικός Α/Κ Σχιστού, Βόρειος Α/Κ Σχιστού) επιτυγχάνεται οδική σύνδεση και με τις δυο κατευθύνσεις της λεωφόρου Σχιστού (προς Πειραιά και προς Σκαραμαγκά).
Η ζεύξη της Σαλαμίνας με την ηπειρωτική χώρα απασχολεί απανωτές κυβερνήσεις εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Στόχος είναι να υποκαταστήσει το πορθμείο Περάματος-Σαλαμίνας που είναι το δεύτερο σε κίνηση πανευρωπαϊκά μετά από το Ντόβερ – Καλαί μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας.
Από το 1990 είχε πλέον αποφασιστεί οριστικά η λύση της υποθαλάσσιας ζεύξης όχι μόνο λόγω του υψηλότατου περιβαλλοντικού και οικονομικού κόστους μιας γέφυρας. Όπως επισημαίνεται και στην Μ.Π.Ε. «η ύπαρξη του Ναυστάθμου Σαλαμίνας και του έναντι «Ναυτικού Οχυρού» Σκαραμαγκά επέβαλε την εκ μέρους του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού απαίτηση όπως η μία τουλάχιστον από τις δύο ζεύξεις Σαλαμίνος – Αττικής, Σαλαμίνος – Μεγαρίδος (σ.σ. σχεδιάζονταν και δεύτερη γέφυρα!) γίνει υποθαλάσσια για την αποφυγή της πιθανότητας εγκλωβισμού των ναυτικών δυνάμεων σε περίπτωση κατάρρευσης (από δολιοφθορά ή άλλη αιτία) των υψηλών γεφυρών που θα έφραζαν τους δύο στενούς διαύλους. Προτεραιότητα δόθηκε στην υποθαλάσσια ζεύξη για το στενό Παλουκιών».
Πηγή: Powergame.gr