Καθώς ο πληθωρισμός συνέχιζε την ανοδική του πορεία, η τράπεζα υποσχέθηκε στις 9 Ιουνίου να αυξήσει τα επιτόκια τους επόμενους μήνες και να τερματίσει τις αγορές περιουσιακών στοιχείων. Στη συνέχεια, τις επόμενες ημέρες, οι χρηματοπιστωτικές αγορές αποφάσισαν να υπενθυμίσουν στην κεντρική τράπεζα ότι η νέα πολιτική θα μπορούσε να σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος της Ιταλίας, στο 150% του ΑΕΠ της χώρας, θα κλυδωνιζόταν καθώς τα επιτόκια θα άρχιζαν να αυξάνονται. Το κόστος δανεισμού του ιταλικού δημοσίου άρχισε να ανεβαίνει.