Η διπλή πρόκληση της ΕΚΤ και η γερμανική εμμονή

Κατά πόσο το δημόσιο χρέος ενός κράτους-μέλους είναι εκτεθειμένο σε μια αντίξοη συγκυρία, όπως είναι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ή παραμένει έρμαιο μιας μη βιώσιμης δημοσιονομικής πολιτικής, παραμένει καίριο ζήτημα

Θεωρητικά ο νέος μηχανισμός που σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα έχει σκοπό να αποφευχθεί μια μεγαλύτερη απόκλιση του κόστους δανεισμού ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης με υψηλό και χαμηλό δημόσιο χρέος.

 

Έχοντας ήδη τερματίσει τις νέες τοποθετήσεις σε κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης, η ΕΚΤ εικάζεται πως θα διοχετεύει τα κεφάλαια από τίτλους που έχουν λήξει, σε τίτλους των κρατών-μελών που είναι πιο ευάλωτοι σε μια ανησυχητική αύξηση των αποδόσεών τους. Με το χαρτοφυλάκιο ομολόγων της ΕΚΤ από το έκτακτο πρόγραμμα ΡΕΡΡ να κινείται περίπου στα 1,7 τρισ. ευρώ, εκτιμάται πως υπάρχει δυνατότητα επανεπένδυσης περίπου 17 δισ. ευρώ τον μήνα, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg.

 

Κατά πόσο, όμως, το δημόσιο χρέος ενός κράτους-μέλους είναι εκτεθειμένο σε μια αντίξοη συγκυρία, όπως είναι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ή παραμένει έρμαιο μιας μη βιώσιμης δημοσιονομικής πολιτικής, παραμένει καίριο ζήτημα. Είναι μια γκρίζα ζώνη με πολιτικές παγίδες, εάν ληφθεί υπόψη το χάσμα ανάμεσα στην αμετακίνητη θέση του Βερολίνου για αυστηρότητα στη διαχείριση των δημοσίων δαπανών και την περαιτέρω αύξηση του δημοσίου χρέους π.χ. της Ιταλίας μετά την πανδημική κρίση. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν το τοπίο, προκειμένου να μην βρεθούν ξανά στο επίκεντρο μιας αντιπαλότητας μεταξύ κυβερνήσεων και συνάμα, να διατηρήσουν όσο το δυνατό πιο ομαλές τις συνθήκες χρηματοδότησης.

 

Διαβάστε περισσότερα στο powergame.gr