Αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης επεξεργάζονται σχέδιο για την επιβολή εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο, όπως σημειώνει σε άρθρο της η επικεφαλής του γραφείου των New York Times στις Βρυξέλλες, Ματίνα Στέβις Γκρίντνεφ.
Επικαλούμενη ευρωπαίους αξιωματούχους και διπλωμάτες, η ίδια υποστηρίζει πως η ΕΕ κινείται τώρα προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης ενός σχεδίου, που θα μπλοκάρει τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και πετρελαιοειδών, με την υποσημείωση ωστόσο ότι αυτή η απαγόρευση θα γίνει σταδιακά και σε φάσεις, έτσι ώστε να μπορέσουν χώρες, όπως η Γερμανία, να βρουν εν τω μεταξύ εναλλακτικούς προμηθευτές.
Η σχετική διαπραγμάτευση μεταξύ των 27 κρατών μελών της ΕΕ αναμένεται να ξεκινήσει μετά τις 24 Απριλίου και τον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, για να μην επηρεαστεί η γαλλική προεκλογική εκστρατεία από μια ενδεχόμενη νέα αύξηση στις τιμές της ενέργειας, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα των New York Times.
Και υπογραμμίζεται πως μια τέτοια νέα αύξηση εκτιμάται πως θα αποτελούσε προεκλογικό δώρο για την Μαρίν Λεπέν σε βάρος του Εμανουέλ Μακρόν.
Το χρονοδιάγραμμα είναι εξίσου σημαντικό με τις λεπτομέρειες του εμπάργκο και είναι ενδεικτικό του μπρα ντε φερ που απαιτείται, για να πειστούν και οι 27 χώρες της ΕΕ να προβούν σε ένα αδιανόητο μέχρι πρότινος βήμα, την ώρα που η Ρωσία προετοιμάζει μια νέα επίθεση στην ανατολική Ουκρανία.
Ωστόσο, αξιωματούχοι και διπλωμάτες, οι οποίοι μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, επειδή δεν είχαν την άδεια να συζητήσουν το θέμα με τον Τύπο, δήλωσαν ότι υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση πως το μέτρο θα ληφθεί ακόμη και αν δεν υπάρξει «πυροδότηση» – όπως, για παράδειγμα, άλλο ένα σημαντικό γεγονός σαν τις φρικαλεότητες στην Μπούκα. Όμως, ένα τέτοιο γεγονός θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην απόφαση, αναφέρεται στο άρθρο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει ήδη προχωρήσει σε πέντε γύρους ολοένα πιο αυστηρών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, από την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου και μετά, δέχεται πιέσεις από τους συμμάχους της – κυρίως, τις ΗΠΑ – προκειμένου να σταματήσει να «χρηματοδοτεί» το Κρεμλίνο μέσα από τις αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου.