Η απόφαση της Ρωσίας να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των περιοχών της Ουκρανίας, Ντόνετσκ και Λουχάνσκ, αν και δείχνει ότι δίνει τέλος στις συμφωνίες του Μινσκ, ενδέχεται να περιορίζει τον κίνδυνο πολεμικής σύγκρουσης, εκτιμά η Citi, επικαλούμενη το προηγούμενο με Αμπχαζία και Νότια Οσετία κατά τη διάρκεια του πολέμου Ρωσίας-Γεωργίας το 2008 αλλά και την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Στο βασικό σενάριο της Citi, η Ουκρανία δεν θα εμπλακεί στρατιωτικά με τη Ρωσία και η Δύση θα επιβάλει ένα σχετικά ήπιο πακέτο κυρώσεων, που σημαίνει ότι δεν θα αποκλειστεί η Ρωσία από το τραπεζικό σύστημα SWIFT και δεν θα επιβληθούν κυρώσεις στις εξαγωγές ενέργειας. «Σε αυτό το σενάριο, εκτιμούμε ότι τα ρωσικά assets θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα αλλά ο αντίκτυπος θα είναι βραχύβιος», αναφέρουν οι αναλυτές της τράπεζας.
Ο Πούτιν αναγνώρισε την ανεξαρτησία των Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, μετά από πολλά χρόνια ανεπιτυχών προσπαθειών να εφαρμοστούν οι συμφωνίες του Μινσκ.
Οι συμφωνίες του Μινσκ θεωρούνται διπλωματική νίκη στη Ρωσία, η οποία επιτεύχθηκε μετά τη στρατιωτική νίκη.
Αντιστρόφως, πολλοί γεωπολιτικοί αναλυτές θεωρούν τις συμφωνίες ως διπλωματική ήττα για το Κίεβο, σημειώνει η Citi.
Ο κίνδυνος στρατιωτικής σύγκρουσης
Επικαλούμενη το πως εξελίχθηκαν παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν, η Citi πιστεύει ότι η αναγνώριση των δύο περιοχών μπορεί στην πράξη να μειώσει τον κίνδυνο στρατιωτικής σύγκρουσης.
Πρώτον, η Ρωσία αναμένεται να υπογράψει επίσημες συμφωνίες με Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην περίπτωση που χρειαστεί και η Citi εκτιμά ότι αυτή η εξέλιξη θα λειτουργήσει ως ισχυρός αποτρεπτικός παράγοντας στο να προσπαθήσει η Ουκρανία να ανακτήσει τον έλεγχό τους, δεδομένου ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα πρέπει να συγκρουστεί με τα ρωσικά στρατεύματα.
Δεύτερον, η ιστορία έχει δείξει ότι σε δύο γεγονότα που φέρουν ορισμένες ομοιότητες με την τρέχουσα κρίση, όπως ο πόλεμος Ρωσίας-Γεωργίας το 2008 και η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, ακολούθησαν εξελίξεις ειρηνευτικού χαρακτήρα. Στην πρώτη περίπτωση η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας/Νότιας Οσετίας και στη δεύτερη προσάρτησε την Κριμαία και εκεί κορυφώθηκαν οι κρίσεις.
Η εξομάλυνση της σημερινής κρίσης θα εξαρτηθεί από δύο βασικές προϋποθέσεις: Η πρώτη είναι να μην εμπλακεί στρατιωτικά η Ουκρανία και η δεύτερη να μην επιβάλει πολύ σοβαρές κυρώσεις η Δύση. Το τελευταίο θα εξαρτηθεί από το πώς ορίζει η Δύση τη «ρωσική εισβολή» αν και η ανεξαρτητοποίηση των δύο περιοχών πληροί τις προϋποθέσεις να θεωρηθεί εισβολή και επομένως μπορεί να επιβληθούν ακόμη σοβαρότερες κυρώσεις από αυτές που ήδη ανακοινώθηκαν.
«Το βασικό μας σενάριο προβλέπει ότι οι κυρώσεις που θα επιβληθούν δεν θα περιλαμβάνουν περιορισμούς στις εξαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία ή τον αποκλεισμό της από το SWIFT. Αρκεί να περιοριστεί η διαμάχη στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα. Σε αυτό το σενάριο, οι επιπτώσεις της κρίσης δεν αναμένεται να μεταδοθούν ευρύτερα στις αγορές».